Kryeministri Edi Rama, ministri i Infrastrukturës dhe Energjisë, Damian Gjiknuri dhe ministri i Financave dhe Ekonomisë, Arben Ahmetaj interpelancë në platformën e bashkëqeverisjes shqiperiaqeduam.al me Sindikatën e Minatorëve “Janar 1991” për ecurinë e projektit të Statusit të Minatorit:
Kryeministri Edi Rama: Mirëmëngjes! Kjo interpelancë që e kryejmë përmes platformës së bashkëqeverisjes shqiperiaqeduam.al ka një standard procedurash sikundër interpelanca parlamentare. Fillimisht, cilido prej jush që përfaqëson grupin tuaj ka të drejtën të shtrojë problematikën, duke ngritur pyetjet. Më pas na takon ne të përgjigjemi. Pastaj ju keni të drejtën e një reagimi. Në fund, ne kemi përsëri të drejtën e replikës. Jeni të mirëpritur të shtroni problematikën dhe të bëni të gjithë pyetjet e nevojshme!
Kryetar i Sindikatës së Minatorëve “Janar 1991”, Fiqiri Xibri: Desha të ndalem vetëm në pikat kryesore që janë parashikuar në projektligjin tonë: paga minimale, pensioni minimal, përshkallëzimi i moshës së pensionit. Ka edhe plot elementë të tjerë në atë projektligj, por që në vështrimin e kostos që bartin nuk ndikojnë shumë në miratimin e këtij projektligji. Ne kemi kërkuar që masa e pensionit minimal për minatorët të jetë jo më pak sesa 131% e pagës minimale zyrtare. Ndërsa për pagat minimale në minierë kemi kërkuar që të jenë jo më pak sesa 200% e pagës minimale zyrtare. Kemi kërkuar që pensioni minimal të jetë 131% e pagës minimale, ndërkohë që paga minimale në kohën e diktaturës i mbulonte shpenzimet e minimumit jetik me pak tepri, domethënë, 3-4% tepër mbi minimumin jetik, ndërsa sot, ajo që kërkojmë ne, 131% të pagës minimale zyrtare është prapë pak mbi minimumin jetik real. Nëse flasim për dyfishin e pagës në minierë, në krahasim me pagën minimale zyrtare, duket fillimisht sikur aty kemi më shumë sesa në kohën e diktaturës, sepse në atë kohë paga minimale zyrtare me pagën minimale në minierë ishin diku tek 272%, ndërsa ne kërkojmë 200%. Nëse i referohemi minimumit jetik, jo pagës minimale zyrtare, ne prapë jemi dukshëm më poshtë sesa në atë kohë, lëviz 36% më pak.
Element shumë i rëndësishëm, që është edhe ky një element që e ngarkon koston e projektligjit që ne kërkojmë, është përshkallëzimi i moshës së pensionit, sepse, jo pse e gjykojmë ne, por është reale që, nëse, sipas ligjit të 2014-ës një minator me 12.5 vite punë nën tokë dhe me 30 vjet punë gjithsej del në pension në moshën 55 vjeç dhe një tjetër që ka vetëm 1 muaj më pak punë nën tokë, shkon nga 55 në 65. Ne kërkojmë që edhe këtu të vendoset përshkallëzimi, siç e kanë dhe shumica dërrmuese e vendeve të qytetëruara, ai që ka punuar më pak të marrë më pak, të dalë në pension më vonë.
Ka elementë të tjerë dhe për fat keq, ne kujtuam edhe vdekjet e fundit që kanë ndodhur pikërisht ditët e fundit në miniera. Ne kërkojmë për ata që humbin jetën në miniera gjatë kohës së punës, familja e tyre të trajtohet me pension maksimal, sepse, sidomos kur flasim që minierat janë në zonat më të varfra, familja e atij minatori që humb jetën në miniera mbetet në mëshirë të fatit. Ajo që dua të vë theksin është që, pavarësisht se kostoja, ne e dimë, është relativisht e lartë e këtij projektligji, qeveria të ketë vullnetin maksimal, jo vetëm për të shteruar mundësitë që ajo ka në buxhetin e shtetit ose diku tjetër, por në radhë të parë, të bëjë transparencën e sistemit të pensioneve, sepse nisur nga indiciet tona, gjykojmë që aty ka mjaft vend për të pastruar skemën e pensioneve të minatorëve, më së pari nga abuzimet, por ka dhe elementë të tjerë aty që duhen rishikuar dhe që në mendimin tonë rishikimi i tyre do ta lehtësonte koston e këtij projektligji. Ne kërkojmë që qeveria të tregojë vullnetin maksimal, shterues, për të bërë më të mirën e mundshme në këtë drejtim, ndërkohë që ne nga ana jonë do japim kontributin tonë për pastrimin e skemës. Unë e rithem që kemi fatin e mirë që kemi të bëjmë me një qeveri që drejtohet nga ju, me qasje vërtetë si asnjëherë tjetër pozitive, për ta trajtuar realisht problemin dhe për të konkluduar atë që të gjendet mënyra më e mirë e zgjidhjes së këtij problemi.
Minator nga Mirdita: Është sinqerisht kënaqësi e veçantë që në moshën 65-vjeçare më jepet mundësia të komunikoj direkt me Kryeministrin e Shqipërisë. Kam punuar në minierën e Kurbneshit, Spaçit dhe në Tiranë, por minierat më të vështira janë në Mirditë, ku në minierën e Kurbneshit minatorët 45 vjeç vdisnin pa dalë dot as në pension. Nëse në atë kohë ne merrnim 7 mijë lekë pension mund të mbanim 2 fëmijët, gruan dhe jetonim pa marrë me listë në dyqanet e lagjes, sinqerisht pensioni është komplet i papërballueshëm për nevojat personale e jo më familjare. Megjithatë, ne besojmë dhe mendojmë që ju do e zgjidhni këtë problem. Nëse ka mundësi na jepni një zgjidhje dhe të lutem shumë timonin preje pak majtas se shumë djathtas po ecën për njerëzit në nevojë, se e dimë që qeveria pa taksa s’jeton, e dimë se janë të domosdoshme, por kemi ilaçe, ujë e të gjitha.
Kryeministri Edi Rama: Unë po e nis nga kjo e fundit, sepse besoj se ka një keqkuptim të madh lidhur me çështjen e taksave dhe po marr në çka thatë ju, vetëm ilaçet. Sot, në Shqipëri ka një dallim të madh mes aksesit në medikamente të popullatës me çka ishte më parë. Ne kemi hequr taksën mbi ilaçet që ishte 10% e çdo aspirine dhe çdo lloj ilaçi tjetër që merrnin njerëzit në nevojë për medikamente. Kemi përfshirë në listën e rimbursimeve, pra, në listën e ilaçeve që merren falas, 600 mijë njerëz që nuk janë pjesë e sistemit të sigurimeve. Kemi rritur listën e ilaçeve të rimbursueshme. Sigurisht që ka ende për të bërë, por, nëse do të bënim një përllogaritje të përgjithshme, të gjitha këto para të kursyera njerëzve janë para që i paguan buxheti i shtetit.
Përjashto taksën mbi më të pasurit, që ne e kemi deklaruar dhe që kaloi nga 10% në 15% kur vjen puna te kompanitë, ndërkohë që u rrit progresivisht kur vjen puna tek taksimi mi pagën, si dhe taksën e karburantit që ne e kemi rritur, duke konsideruar rënien e çmimit në tregun ndërkombëtar dhe duke vlerësuar se do të ishte më e udhës që të rrisnim aty një taksë që nuk do rëndonte më tutje xhepat e qytetarëve, sesa të rrisnim diku tjetër dhe po të krahasojmë çmim me çmim, me gjithë taksën brenda, sot, llogaria është që në 4 vjet e kusur janë 120 milionë dollarë të kursyera nga përdoruesit e karburanteve, unë ju sfidoj të më tregoni një taksë tjetër që ka rritur qeveria, një të vetme. Ndërkohë që kemi ulur taksat për 97% të punonjësve në shtet apo në privat, që deri dje paguanin 10% taksë, pavarësisht sa e kishin pagën dhe kush ka pagë deri në 300 mijë lekë nuk paguan asnjë taksë nga paga, zero. Sikundër kemi bërë zero taksën e biznesit të vogël nga 1-5 milionë. Edhe ata e kishin 10%. E kemi bërë 5% taksën e biznesit të vogël nga 5-8 milionë. Këto janë taksat tona.
Nëse njerëzit ishin mësuar të mos paguanin drita, ishin mësuar të mos paguanin ujë, ishin mësuar të mos paguanin kostot e shërbimeve dhe sot i paguajnë, këto nuk janë taksa, këto janë pagesa për shërbime që kanë brenda një mall, që si çdo mall paguhet.
Më vjen keq që ngatërrohet shpesh politika jonë e taksave me tarifat e pushtetit vendor. Nëse një bashki, apo një bashki tjetër kanë vendosur tarifa më të larta për pastrim e gjelbërim, apo për ndriçim, etj., kjo nuk ka lidhje me taksimin kombëtar. Kjo është autonomi e plotë e pushtetit vendor. Nuk e vendos qeveria sa e bën një bashki tarifën e pastrimit, apo të gjelbërimit.
Është shumë e rëndësishme dhe shfrytëzoj rastin, – pavarësisht se ju nuk jeni këtu për këtë, por meqë e përmende, – t’ju them se nga pikëpamja tërësore e qasjes sociale, sa ka nxjerrë qeveria ime nga viti 2013 e deri më sot nga buxheti për njerëzit më në nevojë, nuk i kanë nxjerrë shumë qeveri të mbledhura sëbashku si shumë. Sigurisht që nuk mjafton. Por në fund të ditës është njësoj si t’ju them juve, çfarë kërkoni nga qeveria, çfarë problemi ka që keni pension të vogël, shkoni merrni borxh. Unë s’mund t’ua them dot këtë, se ju e dini shumë mirë që ju nuk merrni dot borxh, se përndryshe do të lini shtëpinë. Edhe Shqipëria, shtëpia jonë e përbashkët nuk mundet të marrë borxhe për të rritur shpenzimet, sepse në fund bien të gjithë në gropë.
Përsa i përket temës që jemi mbledhur këtu, unë ju falënderoj që gjetët rrugën e platformës. Dua t’u them të gjithëve që për çdo shqetësim që doni të ngrini, sigurisht mund të bëni protesta, sigurisht mund të bëni konferenca, sigurisht mund të bëni greva, por është edhe kjo rrugë për të komunikuar drejtpërdrejtë shqetësimet dhe për të marrë përgjigje, që pastaj i vlerësoni ju, janë të mjaftueshme, apo s’janë të mjaftueshme, janë të arsyeshme, apo s’janë të arsyeshme. Është shumë e rëndësishme që shembulli juaj, apo i grupeve të tjera që kanë ndjekur këtë rrugë, të ndiqet edhe nga të tjerë, për të pasur dhe më shumë komunikim të drejtpërdrejtë me qeverinë, që edhe ne të mund të themi gjërat që kemi detyrimin të shpjegojmë, por edhe secili të mund të thotë gjërat që ka nevojë të shtrojë.
Ministri Gjiknuri: Unë jam i njohur me problematikën, pasi për vite me radhë, ne kemi pasur një komunikim të vazhdueshëm me të gjitha sindikatat, pra, përveç sindikatës tuaj, edhe me 4 sindikata të tjera, të cilat kanë qenë të interesuara për këtë problem. Të paktën nga takimet e fundit që kemi bërë edhe në Ministri dhe ku besoj se edhe ju jeni në dijeni, u ra dakord që të përpunohet një draft i përbashkët nga sindikatat, gjë që nuk u realizua nga të gjitha sindikatat. Fatmirësisht, brenda prillit, ne kemi një draft deri diku të dakordësuar, ku dalin në pah disa elemente kryesore të kërkesave tuaja.
Qeveria ka pasur një qasje shumë afruese dhe shumë të hapur për çështjet e minatorëve. Në vitet e kaluara bëmë një hap tjetër të rëndësishëm, një kërkesë e kahershme, ku realizuam uljen e moshës së pensionit, që dhe kjo është një arritje me kosto financiare për shtetin, por u arrit dhe ishte një gjë shumë e mirë që ndodhi dhe që praktikisht gjeti mbështetjen e të gjithë grupimeve të minatorëve.
Nga ana tjetër, ne kemi pritur që të vijë ky draft i dakordësuar. Në prill, një grup i sindikatave të tjera kanë paraqitur një propozim. Unë do të inicioj shumë shpejt, sa të mbarojmë këtë interpelancë, që grupi i punës të takohet përsëri me të gjithë përfaqësuesit e sindikatave, për të diskutuar këtë draft të fundit, ku ka disa kërkesa. Ka implikime financiare, këtë nuk duhet ta fshehim dhe ne për këtë jemi, që të gjejmë atë që është e realizueshme. Nuk është problemi të paraqesim vetëm kërkesa. Mendoj që pjesa e pagës minimale mund të realizohet, nuk shoh ndonjë problem. Edhe sot, në realitet, në kompanitë e minierave, edhe nga informacionet që kam dhe nga trysnitë si shtet, kanë arritur e kanë filluar t’i paguajnë më lart minatorët. Minatorët nuk është se kanë paga të ulëta, të papërfillshme, kanë filluar të paguhen më mirë. Jam dakord që duke vendosur dhe një kufi ligjor, kjo mund të bëhet më e trysnueshme, më e kontrollueshme nga shteti, nëpërmjet Inspektoratit të Punës apo institucione të tjera fiskale dhe mendoj se këtu mund të gjejmë një dakordësi.
Pjesa tjetër janë çështje që kanë implikime financiare dhe ne duhet t’i shikojmë sëbashku, që të gjejmë një të mesme të arsyeshme. Nuk është problemi i mungesës së dëshirës dhe besoj në çdo rast, kryeministri i çdo vendi do të donte të plotësonte çdo dëshirë që ka populli i tij. Aq më tepër njerëzit që janë të përfshirë në profesione të vështira. Problemi është sa na i mban xhepi. Megjithatë le të vazhdojmë me procesin e nisur, të dakordësohemi nga pikëpamja e propozuesve në një draft, pastaj na takon ne, sëbashku me ministrin e Financave, që të ecim me pjesën tjetër, në mënyrë që të arrijmë një të mesme të përbashkët, që realizohet edhe një pjesë e kërkesave tuaja, por njëkohësisht nuk godet rëndë buxhetin e shtetit.
Në momentin që mbarojmë këtë aktivitet, do autorizoj grupin e punës që me të gjitha sindikatat të kërkojë të caktohen përfaqësuesit tuaj, siç keni bërë më parë, të diskutojmë në lidhje me draftin e ardhur nga një grup i sindikatave. Mbase nuk janë përfshirë, reflektuar të gjitha nevojat tuaja, por le të punojmë mbi atë draft dhe pastaj të vazhdojmë me procesin, sipas shkallëve që kërkon çdo iniciativë ligjore.
Ministri Ahmetaj: Besoj që dhe Fiqiriu ju ka informuar që ne bëmë një takim në reflektim të asaj që ka kërkuar Kryeministri javën e kaluar, por edhe në pritshmëritë e interpelancës së sotme. Siç e tha edhe ministri i Energjisë, grupi i punës do të thellohet në të gjitha ato propozime që ju keni bërë. Sigurisht që do ishte mirë që të kishim një dakordësi nga të gjitha sindikatat që përfaqësojnë minatorët, në mënyrë që në një tryeze të jemi të gjithë të integruar e të arrijmë në një konkluzion.
Do doja t’i referohesha vitit 2015, ku ka qenë një premtim i kahershëm i Kryeministrit, që në opozitë, për moshën e pensionit dhe u realizua me atë vijëzim shumë pozitiv që ju e keni mbështetur, nga 12.5 vjet deri në 30 vjet, që besoj shumë prej jush, apo prej gjeneratave të minatorëve kanë përfituar ulje të moshës së pensionit. Besoj se dhe në ato kalkulime që kemi bërë, edhe ai përshkallëzim që iu referua Fiqiriu është i mundur, do ta shikojmë me kujdes në atë tryezë të përbashkët. Disa nga propozimet janë të mundshme që të reflektohen, kuptohet në një diskutim e një debat e dakordësi të përbashkë.
Në çdo rast do më duhet që të theksoj që paketa sociale e qeverisë ndër vite ka qenë jashtëzakonisht shumë solidare, brenda mundësive të buxhetit të shtetit. Mos harroni që vetëm medikamentet për gjithë shqiptarët janë rritur, pra, rimbursimet janë rritur me 30%, që është një paketë solidariteti shumë e rëndësishme edhe për ata që nuk janë të siguruar.
Unë besoj që këtë javë të ritakohemi dhe të vazhdojmë këtë diskutim që sapo filluam sëbashku këtu.
Kryeministri Edi Rama: Po bëj edhe unë një plotësim dhe e keni prapë ju fjalën, për të bërë nënvizimet e nevojshme.
Siç e dëgjuat, jemi në kushtet kur ka një dialog dhe ka një ndërveprim mes qeverisë dhe grupeve të ndryshme të sindikatave të minatorëve. Përfitoj nga rasti që të them se kam pasur një ankesë nga një grupim tjetër, pse po bëjmë interpelancë me ju dhe pse nuk po bëjmë me ata. Ne bëjmë interpelancë me këdo që e kërkon. Nuk kemi preferenca, nuk kemi anësi. Kush kërkon interpelancë në bazë të rregullave që janë të shpallura në platformë, ne jemi këtu për të dhënë shpjegime.
Ne kemi gjithë gatishmërinë dhe gjithë fleksibilitetin e duhur për të avancuar deri aty ku e mban sigurisht, buxheti dhe interesi i përgjithshëm, përveç interesit të pjesshëm. Një gjë që unë e kam theksuar edhe në takimet që kemi pasur më parë. Ne kemi bërë jo pak, edhe pse nuk është mjaft, si në çdo fushë, në këtë sektor.
Sot, sektori është ndryshe nga ç’ishte dhe ju këtë mund ta dëshmoni vetë. Kemi investime serioze, kemi ndryshime serioze pozitive në interes të minatorëve, në kuptimin e trajtimit me paga. Kemi edhe disa investime që hapin rrugën për përpunimin në vend të mineraleve dhe jo merr mineral e hidhe matanë detit për një copë bukë.
Kemi bërë një reformë pensionesh, e cila i ka hapur një perspektivë të re të gjithë minatorëve që dalin në pension pas reformës. Edhe kjo është e ditur dhe këtu jemi tani në një ngërç për shumë njerëz, edhe për ju, edhe për të tjerë në profesione të ndryshme, që kanë dalë në pension përpara reformës.
Çfarë do të thotë kjo?
Do të thotë që fatkeqësisht, shumë pensionistë, pjesa më e madhe që janë në pension përpara reformës sonë, paguajnë pasojat e mungesës së vizionit dhe të kurajës për të reformuar sistemin e pensioneve dhe nuk kanë mundësi të kapërcejnë atë tavanin fatal, që ishte vendosur për të gjithë njësoj, pavarësisht sa vite ke, pavarësisht sa kontribute ke etj..
Sot kemi një sistem pensionesh të reformuar dhe çdokush që del në pension ka një pension të ndryshëm nga tjetri që ka në krah, apo ka pasur në krah gjatë gjithë kohës së punës, sepse ka më shumë vite, ka më shumë kontribute shoqërore, kontribute në sigurime, që do të thotë që ne jemi shumë të interesuar për propozimin tuaj për rritjen e pagës minimale të minatorëve, për të fuqizuar më pas, çdonjërin prej tyre dhe çdo familje edhe në aksesin në pension, sikundër jemi shumë të interesuar edhe për skemën që prezantoi këtu Fiqiriu, në emrin tuaj, lidhur me përshkallëzimin.
Sigurisht ka një kosto, por kostot besoj duhet t’i shohim bashkërisht se Fiqiriu e ka lapsin në dorë, edhe ministrat kanë lapsin në dorë dhe jo të gjithë lapsat i nxjerrin njësoj llogaritë në fund, për shkak se secili do të anojë nga ajo që përfaqëson. Ama e rëndësishme është që duke i bërë llogaritë bashkë në tavolinë, do shohim se aritmetika në fund dihet, 7×7 bëjnë 49 dhe nuk kanë se si të bëjnë tjetër.
Po ashtu është nevoja për të pastruar skemën. Kemi shumë probleme me dokumentacionet e trashëguara. Qasja drejt statusit, nëse nuk pastrohet skema, bëhet kërcënuese për vetë rezultatin, që do të thotë duhet të ndajmë qartësisht në status çfarë quhet një ish punonjës në miniera që meriton status, që të mos e bëjmë si me statusin e naftëtarit ku u shtri skema, se çohet një deputet këtej, hidhet një deputet andej dhe pastaj përfiton nga statusi edhe dikush që ka pasur komshi një naftëtar, gjë që e bën të pamundur aplikimin e plotë të statusit. Që do të thotë që siç po veprohet me statusin e naftëtarit, ku ata që janë brenda kornizës së përcaktuar të profesioneve që ne kemi rënë dakord me ju, të përshkruar qartësisht, që në vitin 1958, ta marrin atë që u takon, të tjerët jo.
Në rastin tuaj konkret, ne kemi nevojë për mbështetjen e të gjithë grupimeve tuaja, për të pastruar listat nga ata që shfaqen sot si ish minatorë që duan të përfitojnë nga rezultatet e këtij procesi e që nuk e meritojnë të jenë pjesë në këtë proces. Këtu kemi pasur një shprehje vullneti nga ana e grupimit tuaj, besoj që nuk ka rezervë edhe nga sindikatat e tjera, ta bëjmë këtë në mënyrë që të jetë një listë e dakordësuar e të mos kemi manipulime dhe abuzime të natyrës pseudo popullore, pse u la ky jashtë e pse u la ai jashtë. Të jetë një listë e dakordësuar. Në këtë aspekt, besoj ju i qëndroni atij pozicioni, që jeni të gatshëm të kontribuoni për këtë proces.
Një element që u la pa thënë, është në raport me jetën dhe me çfarë ndodh pas për familjet e atyre që fatkeqësisht humbin jetën, edhe pse ne kemi pasur një reduktim drastik të aksidenteve me pasojë jetën, si rezultat i shumë më tepër ligjshmërive sot në aktivitetin e minierave. Duhet të kemi parasysh që rruga nuk është buxheti. Rruga është sigurimi i jetës dhe ne e kemi pjesë të planit që t’u imponojmë kompanive sigurimin e jetës së çdo minatori. Në rast se fatkeqësisht, dikush humb jetën, është shoqëria e sigurimeve që përgjigjet për familjen për një periudhë kohe X, siç parashikohet në skemat e sigurimeve për jetën.
Minator: Jam përfaqësues i minatorëve të Korçës. Dua të prek vetëm disa gjëra që nuk i preku zoti Fiqiri, sidomos trajtimi i veçantë, që përfshihem dhe unë këtu në këtë trajtim të veçantë dhe rreth 4000 minatorë në gjithë Shqipërinë, me një pagë shumë qesharake. Edhe sot, ju faleminderit që ulët moshën e pensionit. Qeveria e mëparshme e çoi 65 vjeç. Në kohën e monizmit ka qenë 50 vjeç për të dalë në pension. Ne nuk kemi punuar me bluza të bardha. Ne vetëm dhëmbët na zbardhnin, kur dilnim nga nëntoka. Për këtë ju faleminderit, se jemi në një moshë tani që nuk kemi fuqi as për protesta. Ne duam vetëm atë që na takon e të respektohet në bazë të ligjit. Kemi dhe shumë minatorë, me vendim gjyqi që po shkojnë nëpër gjyqe e akoma nuk po u del e drejta, kanë 4-5 vjet në Gjykatën Administrative këtu në Tiranë sidomos dhe po rrinë njerëzit, të moshuar, pa një kokërr leku. Kam dhe diçka tjetër, edhe trajtimi i shëndetësisë. Unë marr 2700 lekë të vjetra ilaçe në muaj, me rimbursim. Të tjerat i blej me para në dorë, kur unë sot marr, kam dhe mandat pagesën këtu, 130 mijë lekë të vjetra.
Minator: Po e nis me një thënie popullore, “kur u ndanë kaq na ranë”. Dua të them që qeverisjes së të majtës i ka rënë të ndërtojë dhe qeverisja e të kaluarës të shkatërrojë, prandaj gëzohemi që takohemi me ju, të diskutojmë problemin tamam. Unë jam ish punonjës i minierës së Kromit, ne Batër. Nuk di që ka profesion më të vështirë, apo më frytdhënës për kontributin që jep dhe nga ky kontribut ka përfituar përveç nesh edhe shoqëria. Krahas punës në minierë merr sëmundje profesionale, të cilat e vështirësojnë më shumë në moshën e tretë. Ju lutem, na miratoni atë status, sepse ai do t’i zgjidhë shumë probleme të gjitha dhe do na gëzoni edhe ne, duke na dhënë dinjitetin që kishim gjatë punës.
Kryeministri Rama: Faleminderit! Unë dua të përsëris diçka që e kam thënë dhe herë të tjera. Nuk ka kryeministër në planet që nuk do t’i gëzojë të gjithë e t’i gëzojë në të njëjtën kohë, por kjo është e pamundur. Ajo që është detyra ime dhe detyra e çdo kryeministri është që çdo gjë të mundur ta bëjmë realitet dhe ne do bëjmë gjithçka të mundur edhe për ju, në një proces që ka nisur. Parafolësi tha që nuk keni fuqi për protesta, në fakt kjo nuk është e vërtetë, se ta dinë dhe njerëzit që ju jeni nga ata të protestave, nuk jeni nga ata të tryezave dhe faleminderit që erdhët në tryezë.
Përsa i përket vendimeve të gjykatave është një sëmundje e përgjithshme nga e cila ka 20 e kusur vite që vuan kjo shoqëri e për këtë arsye, ne kemi bërë gjithë këtë përpjekje për reformën në drejtësi. Për këtë arsye po bëhet dhe vettingu dhe siç e shikoni, procesi i spastrimit ka nisur dhe askush të mos mendojë që këta gjykatës që spastrohen do jenë rehat, sepse sistemi i ri i prokurorisë dhe i gjykatave nuk ka për t’i lënë rehat, në rast se kanë shkelur në dërrasë të kalbur dhe këta kanë shkelur në dërrasë të kalbur. Gjykata Administrative është një problem i përbashkët i yti dhe i joni. Është një nga çerdhet më të mëdha të korrupsionit dhe të papërgjegjshmërisë, për fat të keq.
Përsa i përket ilaçeve, ajo që thatë ju, unë e besoj sepse ju nuk keni arsye të gënjeni, por është e pamundur ligjërisht të ndodhë, sepse gjithsekush, i siguruar apo i pasiguruar, sot në Shqipëri ka të drejtën të rimbursohet për çdo ilaç që është në listën e barnave të rimburueshme dhe në rast se kjo nuk ndodh, kjo do të thotë që është një grabitqar, apo një parazit në një zyrë përkatëse që e ndalon të ndodhë. Ajo që unë u them të gjithëve është, mos prisni dhe mos humbi kohë dhe energji duke u ankuar e duke u dëshpëruar, por siç bëtë interpelancën, në platformë, 3 minuta, me ato dokumente që kishe në dorë, regjistroje ankesën tënde dhe të jesh i sigurt që t’i do marrësh rimbursimin që të takon dhe kush ta ka penguar, do shkarkohet e do shkojë në prokurori. Është e vetmja mënyrë për ta pastruar administratën nga këta njerëz, që përfitojnë nga fakti që njerëzit akoma në shumicë nuk na drejtohen. Ata që na drejtohen janë dëshmitarë që ne bëjmë atë që themi. Që do të thotë, nëse sot janë thuajse 300 njerëz, që pas vite e vite sorollatje nëpër hipotekë e kanë marrë për 10 ditë hipotekën dhe janë më shumë se 100 masa, që nga rreth 80 shkarkime dhe ndjekje penale për punonjës hipotekash e deri tek masat disiplinore, paralajmërime e të tjera, kjo ka ndodhur sepse qytetarët nuk kanë ndenjur duarkryq.
Mos rrini duarkryq përballë këtyre padrejtësive, por denonconi. Kështu që atë çështje, të lutem, ta denoncosh në platformë. Platforma është mekanizëm shtetëror që vë në lëvizje direkt ministren e Shëndetësisë, në rastin konkret. Ministrja do ta ndjekë çështjen dhe të jesh i sigurt që t’i do të marrësh të drejtën e kush ta ka penguar të drejtën, jo vetëm që do largohet nga puna, por do shkojë dhe në prokurori, të japë përgjigje atje, pse ta ka penguar të drejtën.
Unë ju falënderoj dhe besoj që çka tha ministri është rruga e duhur, bashkë me gjithë grupet përfaqësuese të minatorëve do vazhdojë dialogu, me laps në dorë e të bëjmë më të mirën e mundshme. Në fund të arrijmë aty ku ju dhe të gjithë ne duam si fazë tjetër, sepse në mandatin e parë premtuam uljen e moshës së pensionit e ulëm, premtuam rritjen e sigurisë në miniera, e kemi rritur, premtuam rritjen tërësore të pagave të minatorëve në sektor, kjo ka ndodhur. Për këtë mandat kemi premtuar statusin, do ta bëjmë dhe këtë, por t’i bëjmë gjërat me këmbë në tokë, në mënyrë që të bëjmë gjënë e duhur dhe të mos bëjmë gjëra të nxituara që në fund rezultojnë abuzive.
Shumë faleminderit dhe mirupafshim!
