Qeveria Shqiptare Keshilli i Ministrave
Projektligje të miratuara në mbledhjen e Këshillit të Ministrave, datë 4 qershor 2014
 
V E N D I M
 
PËR 
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR PËRDORIMIN E ARMËVE TË ZJARRIT”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e  ministrit të Punëve të Brendshme, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për përdorimin e armëve të zjarrit” për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI  RAMA
 
#
 
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
PËRDORIMIN E ARMËVE TË ZJARRIT
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
Neni  1
Qëllimi
 
Qëllimi i këtij ligji është standardizimi dhe përcaktimi i mënyrës së përdorimit të armëve të zjarrit nga punonjësit e policisë dhe subjekte të tjera të cilëve legjislacioni në fuqi u njeh përdorimin e armëve të zjarrit, në përmbushje të detyrave të tyre.
 
Neni 2
Objekti dhe fusha e veprimit
 
1. Ky ligj përcakton mënyrën dhe parimet e përgjithshme të përdorimit të armëve të zjarrit nga subjektet të cilave përdorimi i tyre u është njohur me ligj.
 
2. Ky ligj është i detyrueshëm për punonjësit e Policisë se Shtetit, për Forcat e Armatosura të Republikës së Shqipërisë, kur ato përdoren për vendosjen e rendit vetëm në rastet kur forcat e policisë nuk janë në gjendje ta kryejnë atë, si dhe për subjekte të tjera që janë të pajisura me armë zjarri në bazë të një ligji të posaçëm.
 
3. Në rastet kur përdorimi i armëve të zjarrit kërkohet për plotësimin e drejtpërdrejtë të misionit të mbrojtjes së pavarësisë, tërësisë territoriale dhe të rendit kushtetues të Republikës së Shqipërisë apo të një misioni jashtë vendit, të caktuar nga autoritetet kompetente, përdorimi i tyre bëhet sipas rregullave të angazhimit të miratuara nga Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura, në zbatim të misionit të caktuar dhe në përputhje me legjislacionin e brendshëm e atë ndërkombëtar të ratifikuar nga Republika e Shqipërisë.
 
Neni 3
Përkufizime
 
Në kuptim të këtij ligji, me termat e mëposhtëm nënkuptohen:
  
a) “Punonjës policie”, personi i emëruar në strukturat e policisë që mban gradë policore sipas ligjit për Policinë e Shtetit;
b) “Subjekte të tjera”, punonjësit e Policisë së Burgjeve, Shërbimit Informativ të Shtetit, Shërbimit Privat të Sigurisë Fizike, Forcave të Armatosura, si dhe subjektet e tjera që janë pajisur me armë zjarri në bazë të një ligji të posaçëm;
c) “Mjet i fundit”, arma e zjarrit si mjeti ekstrem i përdorimit të forcës, kur mjetet e tjera që përdoren nga subjektet e këtij ligji nuk kanë dhënë rezultat ose kur duket qartë se përdorimi i tyre nuk do të ketë sukses;
ç) “Vendi i izolimit”, dhoma e paraburgimit dhe vendet e vuajtjes së dënimit;
d) “Armë zjarri”, mjetet e përcaktuara në ligjin në fuqi “Për armët” në Republikën e Shqipërisë.
dh) “Objektiv i ligjshëm”, synimi që ndjekin subjektet e këtij ligji gjatë ushtrimit të funksioneve të tyre, në pajtim me standardet ndërkombëtare të të drejtave të njeriut dhe me ligjin në fuqi.
 
Neni  4
Kushtet e përdorimit të armës
 
1. Punonjësit e Policisë së Shtetit dhe subjektet e tjera mund ta përdorin armën e zjarrit të shërbimit, në ushtrim të detyrave të tyre dhe në përputhje me dispozitat e këtij ligji, vetëm atëherë kur është e domosdoshme dhe vetëm si mjet i fundit për të parandaluar ose neutralizuar veprimet e dhunshme të rrezikshme të personit me rrezikshmëri të lartë për jetën dhe shëndetin e tij dhe personave të tretë, kur mjetet e tjera të përdorimit të forcës nuk kanë dhënë rezultat ose nuk arrijnë objektivat e ligjshëm të detyrave funksionale.
 
2. Shmangia e një rreziku për jetën nëpërmjet përdorimit të armëve të zjarrit duhet të jetë në proporcion me shkallën e rrezikshmërisë së veprimeve të një personi për situatën e paraqitur, duke vepruar brenda kushteve dhe kritereve të mbrojtjes së nevojshme dhe nevojës ekstreme, parashikuar në nenet 19 e 20, të Kodit Penal. 
 
Neni 5
Evidentimi i armëve të zjarrit në regjistër
 
1. Punonjësit e Policisë së Shtetit dhe subjektet e tjera që janë pajisur me armë zjarri në bazë të një ligji të posaçëm, të cilët  janë të autorizuar të mbajnë e të përdorin armë zjarri dhe municion përkatës, duhet t’i evidentojnë ato në regjistrat e njësive ku subjektet shërbejnë.
 
2. Mënyra e evidentimit, forma dhe formati i regjistrit rregullohen nga ligji “Për armët”.
 
Neni 6 
Përgjegjësia për pasojat e përdorimit të armës
 
1. Punonjësit e policisë apo subjektet e tjera të cilat përdorin armë zjarri kanë gjithmonë përgjegjësi personale, përveç rasteve në të cilat punonjësi është në përbërje të njësisë që vepron në një operacion policor ose ushtarak, në zbatim të nenit 173, pika 2, të Kushtetutës, dhe kur urdhri i dhënë nga drejtuesi i operacionit për të qëlluar nuk është i kundërligjshëm.
 
2. Punonjësit e Policisë së Shtetit dhe subjektet e tjera, kur përdorin armët e zjarrit në kundërshtim me këtë ligj, përgjigjen penalisht sipas llojit të veprës penale të kryer, në përputhje me legjislacionin penal të Republikës së Shqipërisë.
 
Neni 7 
E drejta për përdorimin e armës së zjarrit
 
1. Punonjësit e policisë dhe subjektet e tjera, në përmbushje të detyrave funksionale përkatëse,  mund  të përdorin armët e zjarrit nëse nuk ka mënyrë  tjetër:
 
a) për të mbrojtur jetën dhe shëndetin tij, si dhe jetën e personave të tjerë nga sulme të pashmangshme apo për të parandaluar vazhdimësinë e aktit kriminal që  shkakton rrezik të lartë për jetën;
b) për të arrestuar apo penguar largimin e një personi që u reziston me dhunë urdhrave të ligjshëm të dhënë nga punonjësi i policisë dhe me veprimet e tij paraqet rrezik qartësisht të dukshëm për jetën e tij ose të të tjerëve;
c) për të parandaluar largimin nga vendi i izolimit të personit që paraqet rrezik të pashmangshëm për jetën e personave të tjerë dhe që nuk u bindet urdhrave të ligjshëm të dhënë nga punonjësi i policisë; 
ç) për të zmbrapsur sulmin ndaj një objekti publik apo privat, nëse është qartësisht e dukshme që jeta e personit i cili e siguron atë ose personave të tjerë është në rrezik.
 
2. Këshilli i Ministrave miraton rregulla të detajuara për përdorimin e armëve të zjarrit.
 
Neni 8
Shmangia e rrezikut publik
 
1. Përdorimi i armëve të zjarrit për të shmangur një rrezik publik, që paraqet një tubim i dhunshëm personash, duhet të bëhet në përputhje me parashikimet e këtij ligji.
 
2. Përdorimi i armëve të zjarrit është i lejueshëm vetëm kundër personave të veçantë të armatosur, të cilët kryejnë vepra të dukshme dhune kundër jetës së personit apo shërbimeve të policisë dhe shërbimeve që kryejnë subjektet e tjera që mbajnë dhe përdorin armë, kur përdorimi i masave të tjera shtrënguese nuk ka dhënë rezultatet e dëshiruara.
 
3. Ndalohet të qëlluarit në ajër me armë zjarri mbi turmën si një mënyrë për shpërndarjen e saj.
 
Neni 9 
Paralajmërimi për përdorimin e armës së zjarrit 
 
1. Përpara përdorimit të armëve të zjarrit punonjësit e policisë dhe subjektet e tjera duhet të identifikojnë veten si të tillë, si dhe t’i japin një paralajmërim të qartë, duke u shprehur me zë të lartë “Ndal”, ndjekur nga paralajmërimi i dytë “Ndal se do të qëlloj”,  nëse ai nuk ndalet.
 
2. Në rrethana objektivisht të pamundura, të ngutshme, mund të mos bëhet paralajmërimi në rast se një veprim i tillë rrezikon subjektet e këtij ligji ose personat e tjerë nga një rrezik i çastit për jetën. 
 
Neni 10
Përdorimi i armëve të zjarrit ndaj kafshëve
 
1. Armët e zjarrit përdoren kundër kafshëve nga subjektet e këtij ligji, në rast se ato përbëjnë rrezik të menjëhershëm sulmi ndaj jetës ose rrezik për jetën dhe shëndetin e njerëzve nga sëmundje infektuese. 
 
2. Armët  e zjarrit përdoren kundër kafshëve të sëmura dhe të plagosura rëndë, që cenojnë shëndetin publik,  kur nuk ekziston mundësia që një veteriner apo pronari  të ndërmarrë masat e nevojshme për kurimin e tyre.
 
3. Punonjësi i policisë që vret kafshë të egra në kushtet e pikave 1 dhe 2, të këtij neni, informon për këtë rast strukturën e shërbimit pyjor përkatës dhe menaxhuesin e zonës së gjuetisë. 
 
Neni 11
Komisioni i shqyrtimit të rasteve të përdorimit të armës
 
1. Për analizimin e rasteve në të cilat është përdorur arma e zjarrit nga punonjësi i policisë ose subjektet e tjera krijohet “Komisioni për shqyrtimin e rasteve të përdorimit të armëve të zjarrit”.
 
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtij Komisioni përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 12
Detyrimi për trajnim
 
1. Policia e shtetit duhet të sigurojë që punonjësit e policisë dhe subjektet e tjera, në kuptim të këtij ligji, me përjashtim të Forcave të Armatosura, të kryejnë trajnimin dhe testimin në përputhje me standardet e vendosura për përdorimin e armëve të zjarrit dhe të autorizohen të mbajnë armë zjarri vetëm pas certifikimit të veçantë për këtë qëllim. 
 
2. Trajnimi i punonjësve realizohet sipas ligjeve dhe akteve nënligjore organike që normojnë veprimtarinë e tyre.
 
Neni 13 
Aktet nënligjore
 
Ngarkohet Këshilli i Ministrave të nxjerrë akte nënligjore në zbatim të neneve 12, pika 2, dhe 7, pika 2, të këtij ligji.
 
Neni 14 
Shfuqizime
 
Ligji nr.8290, datë 2. 4.1998, “Për përdorimin e armëve të zjarrit”, i ndryshuar, si dhe çdo akt tjetër që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohet.
 
Neni 15
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR  META 
 
***
 
V E N D I M
PËR 
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR  URDHRIN E STOMATOLOGUT NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e  ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e Projektligjit “Për Urdhrin e Stomatologut në Republikën e Shqipërisë”, për shqyrtim  e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI RAMA
 
#
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
URDHRIN E STOMATOLOGUT NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME
 
Neni 1 
Qëllimi i ligjit
 
Ky ligj ka për qëllim të rregullojë marrëdhëniet juridike dhe etiko – profesionale të profesioneve, stomatologë dhe ndihmësstomatologë, si dhe organizimin e Urdhrit të Stomatologut.
 
Neni 2
Fusha e zbatimit
 
Ky ligj e shtrin veprimtarinë e tij në të gjithë territorin e vendit dhe zbatohet për të gjithë stomatologët dhe ndihmësstomatologët që e ushtrojnë këtë profesion në Republikën e Shqipërisë. 
 
Neni 3
Statusi
 
Urdhri i Stomatologut në Republikën e Shqipërisë është ent publik, jobuxhetor, i cili përfaqëson interesat e përbashkët të profesionistëve, stomatologë dhe ndihmësstomatologë, si dhe rregullon marrëdhëniet ndërmjet tyre në funksion të publikut.
 
KREU II
MISIONI DHE BUXHETI
 
Neni 4
Misioni
 
1. Misioni i Urdhrit të Stomatologut është ruajtja e standardeve të larta në formimin dhe ushtrimin e profesioneve në fushën e stomatologjisë dhe mbrojtja e pacientëve nga kequshtrimi i profesionit të stomatologut.
 
2. Në përmbushje të këtij misioni Urdhri i Stomatologut ka këto kompetenca:
 
a) Vendos standarde etike dhe deontologjike, të detyrueshme për çdo stomatolog dhe monitoron zbatimin e tyre në praktikën profesionale;
b) Rivlerëson periodikisht kompetencën dhe performancën profesionale të anëtarit të Urdhrit të Stomatologut përballë standardeve të vendosura;
c) Jep dhe heq licencën individuale të ushtrimit të profesionit;
ç) Bashkëpunon me Qendrën Kombëtare të Edukimit në Vazhdim, institucione të tjera shkencore dhe arsimore për të siguruar standarde të larta në edukimin e vazhdueshëm, kualifikimet dhe specializimet pasuniversitare të Urdhrit;
d) Nxit arritjen e standardeve të larta në edukimin dhe formimin profesional dhe etik të anëtarëve të Urdhrit; 
dh) Krijon Regjistrin Themeltar të Urdhrit dhe mban në kontroll sistemin e administrimit dhe përditësimit të tij;
e) Mbron të drejtat e anëtarëve të Urdhrit, integritetin moral dhe profesional të tyre dhe të profesionit të stomatologut.
 
Neni 5
Kriteret e anëtarësisë
 
1. Janë anëtarë të Urdhrit të Stomatologut të gjithë stomatologët që ushtrojnë profesionin e stomatologut në Republikën e Shqipërisë dhe përmbushin kriteret e mëposhtme: 
 
a) Të jenë shtetas shqiptarë.
b) Të kenë diplomën e stomatologut, të lëshuar nga institucioni i arsimit të lartë brenda apo jashtë shtetit, i njohur nga ministria përgjegjëse për arsimin. 
c) Në momentin e kërkesës për anëtarësim, të mos jenë të dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale.
ç) Të njohin dhe të zotohen me shkrim që të zbatojnë kërkesat e legjislacionit në fuqi, statutin dhe Kodin Etik dhe Deontologjik  Stomatologjik. 
2. Stomatologut, shtetas i huaj, që të ushtrojë profesionin si rezident në Shqipëri apo i atashuar në një institucion shëndetësor ku vjen periodikisht për ushtrimin e profesionit, i duhet edhe: 
a) leja e qëndrimit dhe leja e punës në Republikën e Shqipërisë; 
b) certifikata e mirësjelljes (Good Standing Certificate) nga urdhri/dhoma apo shoqata e stomatologëve të vendit të vet ku vërtetohet se është i regjistruar, e ushtron profesionin dhe se nuk ka masa ndëshkimore; 
c) njësimi (konvalidimi) i diplomës dhe certifikatave të specializimeve të kryera prej tij/saj; 
ç) rekomandimi nga një specialist vendas i së njëjtës fushë, anëtar i Urdhrit të Stomatologut; 
d) njohja e gjuhës shqipe, e vërtetuar me dëshmi nga një autoritet i licencuar nga shteti. Stomatologu jorezident detyrimisht duhet të punojë me përkthyes.
 
3. Procedura e anëtarësimit dhe ndërprerjes së anëtarësisë përcaktohet në statutin e Urdhrit të Stomatologut i cili miratohet nga Këshilli Kombëtar. 
 
4. Ndihmësstomatologët regjistrohen në një regjistër të veçantë të Urdhrit.
Ndihmësstomatologu për t’u regjistruar në Urdhrin e Stomatologut duhet të plotësojë këto kritere:
a) Të ketë një diplomë për ndihmësstomatolog, të njohur nga ministria përgjegjëse për arsimin. 
b) Në momentin e kërkesës për anëtarësim, të mos jetë i dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale.
c) Të njohë dhe të zotohet me shkrim që të zbatojë kërkesat e legjislacionit në fuqi, statutin dhe Kodin Etik Deontologjik  Stomatologjik.
 
Procedura e regjistrimit të ndihmësstomatologëve në urdhër përcaktohet në statutin e Urdhrit të Stomatologut.
5. Urdhri, me akte të veçanta, përcakton mënyrën e regjistrimit të anëtarëve, të evidentimit e të mirëmbajtjes së regjistrave, përmbajtjen e tyre dhe formën e shkresave, vërtetimeve e akteve të tjera, si dhe vulën e Urdhrit, në bazë të evidencës zyrtare.
 
Neni 6
Detyrimet e anëtarëve të Urdhrit
 
1. Asnjë individ nuk mund të ushtrojë profesionin e stomatologut dhe të ndihmësstomatologut në sistemin e kujdesit shëndetësor, publik apo privat, në Republikën e Shqipërisë, pa qenë anëtar i Urdhrit të Stomatologut dhe pa qenë i pajisur me licencën për ushtrimin individual të profesionit të lëshuar nga ky organizëm.
 
2. Anëtari i Urdhrit ka këto detyrime:
 
a) Të ushtrojë profesionin dhe të ketë sjellje profesionale në përshtatje me kërkesat dhe standardet e legjislacionit shqiptar në fushën e shëndetësisë, statutin e USSH-së dhe Kodin Etik Deontologjik Stomatologjik. 
b) Të punojë pa ndërprerje për rritjen e standardeve profesionale dhe të cilësisë së kujdesit shëndetësor në institucionin ku punon dhe të marrë pjesë rregullisht në programet e edukimit në vazhdim mjekësor. 
c) Të paguajë rregullisht kuotizacionet e anëtarësisë, tarifat e regjistrimit, të dhënies të së drejtës së ushtrimit të profesionit dhe shërbime të tjera administrative në përputhje me këtë ligj dhe aktet nënligjore, në zbatim të tij.
 
Neni 7
Bashkëpunimi
 
1. Urdhri i Stomatologut, gjatë kryerjes së detyrave, mban lidhje të vazhdueshme me Ministrinë e Shëndetësisë e institucionet në varësi të saj dhe me ministritë, institucionet qendrore dhe organizma të tjerë, të krijuar sipas legjislacionit në fuqi, publikë ose jopublikë.
 
2. Urdhri i Stomatologut bashkëpunon me Inspektoratin Shtetëror Shëndetësor për kontrollin e zbatimit të këtij ligji dhe akteve të tjera ligjore dhe nënligjore në fushën e shëndetësisë.
 
3. Urdhri i Stomatologut paraqet një raport vjetor pranë ministrit të Shëndetësisë për anëtarësimet e profesionistëve stomatologë, gjykimet disiplinore dhe ecurinë e tyre në të gjitha shkallët e gjykimit profesional.
 
4. Ministria e Shëndetësisë bashkëpunon me Urdhrin e Stomatologut për hartimin e projektligjeve dhe të dokumenteve të rëndësishme në fushën e shëndetësisë.
 
Neni 8
Buxheti
 
1. Urdhri i Stomatologut ka buxhetin e tij, të cilin e miraton Asambleja Kombëtare dhe e administron vetë në përputhje me rregullat financiare në fuqi. Burimet financiare të Urdhrit të Stomatologut janë:
 
a) kuotizacionet e anëtarëve;
b) tarifat e regjistrimit dhe të dhënies të së drejtës individuale për ushtrimin e profesionit, vërtetime dhe dokumente të tjera për të cilat urdhri mban evidencë zyrtare;
c) donacione të ndryshme dhe të ardhura të tjera të ligjshme.
 
2. Të ardhurat e siguruara sipas përcaktimeve të bëra në pikën 1, të këtij neni, Urdhri i Stomatologut i përdor për të përmbushur misionin e tij në përputhje me këtë ligj.
 
KREU III
ORGANIZIMI DHE DREJTIMI
 
Neni 9
Organet kryesore
 
1. Organet kryesore të Urdhrit të Stomatologut janë:
 
a) asambletë;
b) këshillat;
c) komisionet disiplinore; 
ç)  presidentët e Urdhrit.
 
2. Zgjedhjet në organet e sipërpërmendura bëhen sipas përcaktimeve të bëra në ligjin nr.9970, datë 24.7.2008, “Për barazinë gjinore në shoqëri”, duke siguruar përfaqësim në masën 30 për qind për çdo gjini. 
 
Neni 10
Asambletë
 
1. Asambleja Kombëtare është organi më i lartë drejtues i Urdhrit dhe përbëhet nga të gjithë anëtarët e këshillave rajonalë. Asambleja Kombëtare zgjedh Këshillin Kombëtar.
  
2. Ajo mblidhet çdo 5 (pesë) vjet. Mbledhja e Asamblesë thirret nga:
 
a) Presidenti i Këshillit Kombëtar; 
b) kur kërkohet nga 1/3 e anëtarëve të Asamblesë Kombëtare.
 
3. Zgjedhjet për Këshillin Kombëtar bëhen çdo 5 (pesë) vjet.
 
4. Asambleja Rajonale përbëhet nga 1/5 e përfaqësuesve të anëtarëve të Urdhrit të Stomatologut të rajonit. Asambleja Rajonale zgjedh Këshillin Rajonal.
 
5. Zgjedhjet e Këshillit Rajonal bëhen çdo 5 (pesë) vjet. Presidenti dhe zëvendëspresidenti i Këshillit Rajonal zgjidhet për një mandat 5-vjeçar me të drejtën e një rizgjedhjeje.
 
6. Zgjedhjet për Këshillin Kombëtar dhe këshillat rajonalë bëhen në të njëjtën kohë.
 
7. Procedura e zgjedhjes së anëtarëve në Asamblenë Rajonale përcaktohet në statutin e Urdhrit.
 
Neni 11
Këshilli Kombëtar
 
1. Këshilli Kombëtar përbëhet nga 26 (njëzet e gjashtë) anëtarë, ndër të cilët 20 (njëzet) janë anëtarë të zgjedhur nga Asambleja Kombëtare dhe 6 (gjashtë) anëtarët e tjerë janë: Presidenti i Urdhrit të Stomatologut, zëvendëspresidenti i tij, 1 (një) përfaqësues nga ministria përgjegjëse për shëndetësinë, 1 (një) përfaqësues nga Fondi i Sigurimit të Detyrueshëm të Kujdesit Shëndetësor  dhe  2 (dy) përfaqësues të institucionit të arsimit të lartë, të caktuar nga presidenti i Urdhrit në bazë të kritereve të përcaktuara në statutin e Urdhrit.
 
2. Këshilli Kombëtar ka këto përgjegjësi:
 
a) Miraton strukturën organizative të këshillave rajonalë dhe Këshillit Kombëtar;
b) Zgjedh presidentin e Urdhrit të Stomatologut dhe zëvendëspresidentin e tij; 
c) Cakton kuotizacionin dhe tarifat;
ç)  Administron pasuritë e luajtshme dhe të paluajtshme të Urdhrit në nivel kombëtar, duke përcaktuar fondet në administrimin e këshillave rajonalë;
d) Mbikëqyr të gjithë veprimtarinë e organeve që varen prej tij;
dh) Mbikëqyr dhe ndërhyn në rregullimin e marrëdhënieve të punës të stomatologëve me Ministrinë e Shëndetësisë;
e) Miraton statutin, rregulloren e Urdhrit si dhe Kodin Etik Deontologjik Stomatologjik.
 
Neni 12
Këshillat rajonalë
 
1. Këshillat rajonalë përbëhen nga 5 deri në 9 anëtarë në varësi të ndarjes administrative – territoriale dhe raportit të numrit të anëtarëve të Urdhrit të Stomatologut. Anëtarët e këshillave propozohen dhe zgjidhen nga Asambleja Rajonale.
 
2. Rregullat e zgjedhjes së anëtarëve të këshillave rajonalë përcaktohen në statutin e Urdhrit.
 
3. Këshillat rajonalë kanë këto funksione:
 
a) Mbikëqyrin dhe ndërhyjnë në rregullimin e marrëdhënieve të punës ndërmjet stomatologëve dhe ndihmësstomatologëve në sektorin publik dhe privat në rajon.
b) Administrojnë buxhetin dhe të gjitha pasuritë e Urdhrit në nivel rajoni.
c) Caktojnë komisionin disiplinor në nivel rajonal.
 
Neni 13
Presidentët e Urdhrit
 
1. Presidentët e Urdhrit zgjidhen me votim të fshehtë nga Këshilli Kombëtar dhe Këshilli Rajonal midis jo më pak se 2 kandidaturash alternative, të cilat propozohen nga Asambleja Kombëtare.
 
2. Këshilli Kombëtar zgjedh Presidentin e Urdhrit të Stomatologut, me jo më pak se dy të tretën e votave. Mandati i tij është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
3. Këshillat rajonalë zgjedhin presidentët e tyre. Mandati i tyre është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
4. Kandidaturat për president të Urdhrit të Stomatologut duhet të përmbushin këto kritere:
 
a) Në momentin e zgjedhjes të jenë të moshës jo më shumë se 63 vjeç;
b) Të kenë jo më pak se 15 vjet eksperiencë në profesion;
c) Të kenë botime shkencore në fushën e stomatologjisë;
ç)  Të kenë përvojë dhe të dhëna të besueshme për aftësi komunikimi, organizuese e drejtuese;
d) Të mos jenë marrë ndaj tyre masa ndëshkimore disiplinore në 5 vitet e fundit;
dh) Të mos jenë të dënuar me vendim gjykate të formës së prerë për kryerjen  e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale.
 
5. Funksioni i presidentit të Urdhrit të Stomatologut është i papajtueshëm me funksione të tjera administrative, shtetërore apo politike.
 
6. Presidentët e urdhrave përfundojnë mandatin e tyre përpara kohe kur:
 
a) shkarkohen nga detyra me vendim të Këshillit Kombëtar ose Këshillit Rajonal, me jo më pak se dy të tretat e anëtarëve; 
b) japin dorëheqjen; 
c) dënohen me vendim gjykate të formës së prerë për kryerjen e një vepre penale;
ç)  humbasin zotësinë e plotë për të vepruar;
d) bëhen të paaftë për arsye shëndetësore për të kryer detyrat e tyre, vërtetuar nga komisioni kompetent mjekësor.
 
7. Funksionet dhe procedura e përzgjedhjes së presidentit të Urdhrit të Stomatologut përcaktohet në statutin e këtij Urdhri.
 
Neni 14
Komisionet disiplinore
 
1. Pranë këshillave rajonalë dhe Këshillit Kombëtar funksionojnë komisionet disiplinore, si organizma të gjykimit éancesonal. Komisioni disiplinor rajonal përbëhet nga 9 (nëntë) anëtarë të zgjedhur nga Këshilli Rajonal. Komisioni Disiplinor Kombëtar përbëhet nga 15 (pesëmbëdhjetë) anëtarë të zgjedhur nga Këshilli Kombëtar.
 
2. Mënyra e ngritjes dhe funksionimit të komisioneve disiplinore përcaktohet në statutin e Urdhrit.
 
3. Komisioni verifikon dhe shqyrton ankesat e çdo personi për shkelje të Kodit Etik Deontologjik Stomatologjik si dhe për gabime profesionale të anëtarëve të Urdhrit të Stomatologut.
 
4. Komisionet disiplinore, pranë këshillave rajonalë, ushtrojnë kompetenca disiplinore të shkallës së éan. Vendimet e tyre janë të apelueshme në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar, i cili ushtron kompetenca disiplinore të shkallës së dytë.
 
Neni 15
Masat disiplinore
 
1. Komisioni disiplinor heton dhe gjykon në bazë të fakteve dhe provave të administruara dhe éances dëgjimore. Kur nuk kemi të bëjmë me një vepër penale dhe vërtetohet se anëtari ka kryer shkelje të etikës, të Kodit Etik Deontologjik Stomatologjik ose ka bërë gabime teknike, komisioni jep këto masa:
 
a) Vërejtje me shkrim.
b) Vërejtje me paralajmërim.
c) Gjobë nga 15 000 deri 250 000 lekë.
Ç) Propozim për shkarkim nga funksione drejtuese në institucione shëndetësore, publike dhe private.
d) Pezullim nga e drejta e zgjedhjes në organet drejtuese të Urdhrit të Stomatologut, deri në 3 (tre) vjet.
dh) Përjashtim nga Urdhri i Stomatologut për një periudhë deri në 3 (tre) vjet.
 
2. Përveç masave të parashikuara në pikën 1, të këtij neni, komisioni ka të drejtë t’u caktojë të ndëshkuarve, si masë plotësuese, kryerjen e një rikualifikimi ose të studimeve plotësuese, të barabarta me 20 kredite. 
 
3. Masat e sipërpërmendura disiplinore mund të shlyhen në qoftë se, brenda 1 viti nga dita e dhënies së tyre për shkronjat “a” dhe “b”, të pikës 1, të këtij neni, dhe brenda 3 vjetësh nga data e dhënies së tyre, për shkronjat “ç”, “d” dhe “dh”, të pikës 1, të këtij neni, ndaj anëtarit nuk është marrë ndonjë masë tjetër disiplinore.
 
4. Gjoba e vendosur sipas shkronjës “c”, të pikës 1, derdhet në buxhetin e shtetit. 
 
Neni 16
Ankimi
 
1. Ankesat kundër vendimeve për marrjen e masave disiplinore nga komisioni disiplinor i Këshillit Rajonal paraqiten në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar të Urdhrit të Stomatologut brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e komunikimit me shkrim të vendimit. Paraqitja e ankimit në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar të Urdhrit për masën disiplinore të parashikuar në shkronjën “dh”, të pikës 1, të nenit 15, nuk pezullon zbatimin e kësaj mase.
 
2. Komisioni disiplinor, brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e marrjes së ankesës, detyrohet të japë vendimin për ankesën e paraqitur. Vendimi i komisionit disiplinor të Këshillit Kombëtar ankimohet në gjykatën kompetente për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve administrative.
 
                                           
KREU IV
DISPOZITA KALIMTARE DHE TË FUNDIT
 
Neni 17
Organizimi i zgjedhjeve të para
 
Ministri i Shëndetësisë ngarkohet të ngrejë një komision të përkohshëm, detyra e të cilit është të organizojë zgjedhjet e para të Këshillit Kombëtar.
Me zgjedhjen e Këshillit Kombëtar, komisioni i përkohshëm shkrihet automatikisht.
 
Neni 18
Transferimi i të dhënave
 
Brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, Urdhri i Mjekëve detyrohet të transferojë të gjithë informacionin që disponon lidhur me stomatologët dhe ndihmësstomatologët e regjistruar pranë Urdhrit të Mjekëve tek Urdhri i Stomatologut.
 
Neni 19
Financimi fillestar
 
Urdhri i Stomatologut subvencionohet nga shteti për një periudhë 1-vjeçare, duke filluar në vitin 2016, nga buxheti i parashikuar për Ministrinë e Shëndetësisë.
 
Neni 20
Shfuqizimi
 
1. Çdo dispozitë që bie në kundërshtim me këtë ligj shfuqizohet.
 
2. Me hyrjen në fuqi të këtij ligji, stomalogët përjashtohen nga detyrimi për anëtarësim në Urdhrin e Mjekëve.
 
Neni 21
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR META
 
***
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9150, DATË 30.10.2003, “PËR URDHRIN E FARMACISTËVE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”” 
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për disa ndryshime dhe shtesa në ligjin nr.9150, datë 30.10.2003, “Për Urdhrin e Farmacistëve në Republikën e Shqipërisë”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
EDI  RAMA
#
P R O J E K T L I GJ
PËR
 
DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9150, DATË 30.10.2003, “PËR URDHRIN E FARMACISTËVE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË” 
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
Në ligjin nr.9150, datë 30.10.2003, “Për Urdhrin e Farmacistëve në Republikën e Shqipërisë”, bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
 
Neni 1
 
Në pikën 2, të nenit 1, fjalët “… Urdhri i Farmacistëve është ent publik …” zëvendësohen me “… Urdhri i Farmacistëve është ent publik jobuxhetor …”.
 
Neni 2
 
Pas pikës 2, të nenit 3, shtohet pika 3, me këtë përmbajtje:
“3. Urdhri i Farmacistëve garanton që anëtarët e Urdhrit përmbushin detyrimet e programit të ricertifikimit të vendosur nga institucioni përkatës.”.
 
Neni 3
 
Neni 7 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
    “Neni 7
1. Urdhri i Farmacistëve, gjatë kryerjes së detyrave, mban lidhje të vazhdueshme, nëpërmjet përfaqësimit ndërinstitucional, me Ministrinë e Shëndetësisë, me institucionet e saj vartëse si dhe me ministritë e tjera, me institucionet qendrore dhe organizma të tjerë publikë ose jopublike, të krijuar sipas legjislacionit në fuqi.
 
2. Urdhri i Farmacistëve paraqet një raport vjetor pranë ministrit të Shëndetësisë lidhur me anëtarësimet e profesionistëve farmacistë, gjykimet disiplinore dhe ecurinë e tyre në të gjitha shkallët e gjykimit profesional.
 
3. Ministria e Shëndetësisë bashkëpunon me Urdhrin e Farmacistëve për hartimin e projektligjeve dhe të dokumenteve të rëndësishme në fushën farmaceutike.”.
 
Neni 4
 
Në nenin 9 bëhen shtesa dhe ndryshimi, si më poshtë vijon: 
1. Pas shkronjës “ç”, të pikës 1, shtohet shkronja “d”,  me këtë përmbajtje:
 
“d) Presidentët e Urdhrit.”
 
2. Pas pikës 1 shtohet pika 2, me këtë përmbajtje:
 
“2. Zgjedhjet në organet e sipërpërmendura bëhen sipas referimeve të bëra në legjislacionin për barazinë gjinore në shoqëri, duke siguruar përfaqësim në masën mbi 30 për qind për çdo gjini.”.
 
Neni 5
 
Pas nenit 9 shtohet neni 9/1, me këtë përmbajtje:
 
“Neni 9/1
 
1. Presidentët e Urdhrit zgjidhen me votim të fshehtë midis jo më pak se 2 (dy) kandidaturave alternative.
 
2. Asambleja Kombëtare zgjedh presidentin e Urdhrit të Farmacistëve. Mandati i tij është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
3. Këshillat rajonalë zgjedhin presidentët e këshillave rajonalë. Mandati i tyre është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje për jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
4. Kandidatët për president të Urdhrit të Farmacistëve duhet të përmbushin këto kritere:
 
a) Në momentin e zgjedhjes të jenë të moshës jo më shumë se 63 vjeç;
b) Të kenë jo më pak se 15 vjet eksperiencë në profesion;
c) Të kenë përvojë dhe të dhëna të besueshme për aftësi komunikimi, organizimi e drejtimi;
ç) Të mos jenë marrë ndaj tyre masa ndëshkimore disiplinore në 5 vitet e fundit;
d) Të mos jenë të dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale.
 
5. Funksioni i presidentit të Urdhrit të Farmacistëve është i papajtueshëm me funksione të tjera administrative shtetërore apo politike.”.
 
Neni 6
 
Në pikën 2, të nenit 10, bëhen këto ndryshime:
a) Fjalia e dytë ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Zgjedhjet për anëtarë të Këshillit Kombëtar bëhen çdo 5 vjet, me të drejtën e një rizgjedhjeje.”.
 
b) Fjalia e pestë ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Zgjedhjet në këshillin rajonal bëhen çdo 5 vjet, me të drejtën e një  rizgjedhjeje.”.
 
Neni 7
 
Në pikën 2, të nenit 11, bëhen këto ndryshime:
 
1. Në fjalinë e parë fjalët “… mandat 4-vjeçar …” zëvendësohen me “… mandat 5-vjeçar …”.
 
2. Fjalia e dytë shfuqizohet.
 
Neni 8
 
Në nenin 14 bëhen këto ndryshime: 
 
1. Pika 1 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“1.Këshillat rajonalë krijohen sipas ndarjes administrative – territoriale dhe raportit të numrit të profesionistëve farmacistë.”.
2. Fjalia e dytë e pikës 2, ndryshohet, si më poshtë vijon:
  
“Mandati i presidentit është 5 vjet, me të drejtë rizgjedhjeje për jo më shumë se dy mandate radhazi.”.
 
Neni 9
 
Shkronja “c”,  e pikës 1, të nenit 17, ndryshohet si më poshtë vijon:
 
“c. Gjobë nga 15 000 (pesëmbëdhjetë mijë) lekë deri në 250 000 (dyqind e pesëdhjetë mijë) lekë.
 
Gjobat e vjela sipas shkronjës “c”, të pikës “1”, të këtij neni, derdhen njëqind për qind në buxhetin e shtetit.”.
 
Neni 10
 
Në nenet 10, 11 dhe 16 emërtimi “Asambleja e Përgjithshme” zëvendësohet me “Asambleja Kombëtare”
 
Neni 11
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”. 
 
K R Y E T A R I
ILIR META
***
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR BARNAT DHE SHËRBIMIN FARMACEUTIK”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e  ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për barnat dhe shërbimin farmaceutik”, për shqyrtim  e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
EDI  RAMA
#
 
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
BARNAT DHE SHËRBIMIN FARMACEUTIK
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E ND O S I:
 
KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME
 
Neni 1
Qëllimi
 
Ky ligj përcakton rregullat për prodhimin, vendosjen në treg, importin, eksportin, tregtimin, përdorimin, farmakovigjilencën, publicitetin, kontrollin e cilësisë dhe inspektimin e veprimtarive që lidhen me barnat për përdorim njerëzor në Republikën e Shqipërisë, me qëllim garantimin e shëndetit publik. 
 
Neni 2
Fusha e zbatimit
 
1. Ky ligj zbatohet për barnat për përdorim njerëzor të prodhuara në mënyrë industriale të destinuara për t’u vendosur në tregun e Republikës së Shqipërisë.
 
2. Ky ligj nuk zbatohet për:
 
a) barnat e përgatitura në farmaci sipas recetës mjekësore për një pacient të veçantë (përgatitje galenike);
b) barnat e përgatitura në farmaci sipas përshkrimit të Farmakopesë, të cilat u jepen drejtpërsëdrejti pacientëve dhe që shërbehen nga farmacia në fjalë (barnat oficinale);
c) produktet kozmetike;
ç) barnat për përdorim veterinar;
d) transplantet e indeve ose qelizave me origjinë njerëzore dhe produktet e inkorporuara ose të prejardhura nga indet apo qelizat me origjinë njerëzore;
dh) gjakun, produktet e gjakut, plazmën apo qelizat e gjakut me origjinë njerëzore ose të pajisjeve që përfshijnë vendosjen në treg të produkteve të tilla si: gjak, plazmën e gjakut apo qelizat e gjakut;
e) transplantet e indeve ose qelizave me origjinë shtazore, përveçse për produkte të prodhuara nga inde shtazore, të cilat janë ose janë bërë pa jetë;
ë) vaksinat e personalizuara.
 
Neni 3
Përkufizime
 
Për qëllimet e këtij ligji, me termat e mëposhtëm kuptojmë:
 
1. “Agjenci”, Agjencia e Kombëtare e Barnave dhe Pajisjeve Mjekësore (AKBPM). 
 
2. “Agjenci farmaceutike”, njësia shëndetësore-tregtare ku ruhen dhe tregtohen barnat me pakicë, në bazë të listës së miratuar nga ministri përgjegjës për shëndetësinë, sipas përcaktimeve të bëra në këtë ligj.
 
3. “Autorizim tregtimi”, dokumenti i lëshuar nga Agjencia, i cili vërteton se bari përmbush standardet mbi sigurinë, cilësinë dhe efikasitetin.
 
4. “Autorizim përdorimi”, dokumenti i lëshuar nga Agjencia, i cili vërteton se subjekti që e disponon ka të drejtë të vendosë barin në qarkullim për përdorim.
 
5. “Bar”, çdo lëndë ose kombinim lëndësh:
 
a) që përdoret për trajtimin ose parandalimin e sëmundjeve në qeniet njerëzore; 
b) që administrohen tek qeniet njerëzore me qëllim kryerjen e një diagnostikimi mjekësor ose rivendosjen, rregullimin apo modifikimin e funksioneve fiziologjike të tyre.
 
6. “Bar origjinator”, çdo bar në versionin e parë botëror të autorizuar për vendosjen në treg, bazuar në përputhje me ligjet në fuqi.
 
7. “Bar xhenerik”, çdo bar që ka të njëjtën përmbajtje cilësore e sasiore të lëndës aktive dhe të njëjtën formë farmaceutike të barit origjinator, bioekuivalenca e të cilit, krahasuar me atë të barit origjinator, është vërtetuar nga studimet përkatëse. 
 
8. “Barna që tregtohen pa recetë mjekësore”, barna që përdoren për vetëmjekim dhe shiten e tregtohen në farmaci pa përshkrimin e mjekut (Over The Counter / mbi banak – OTC ). 
 
9. “Autorizim prodhimi”, dokumenti që i lëshohet prodhuesit farmaceutik nga ministri  përgjegjës për shëndetësinë, me propozim të KVKP-së, pasi ky i fundit ka vërtetuar se prodhuesi farmaceutik ka përmbushur të gjitha standardet e prodhimit, të cilësisë, ruajtjes dhe shpërndarjes së barit.
 
10. “Bar biologjik”, bari në të cilin lënda vepruese është një lëndë biologjike; një lëndë që është prodhuar ose nxjerrë nga një burim biologjik dhe që ka nevojë për një kombinim testimesh fiziko-kimike e biologjike për t’u bërë karakterizimi dhe përcaktimi i cilësisë së tij, njëherësh me procesin e prodhimit dhe kontrollit të tij.
 
11. “Bar biosimilar”, bari biologjik i ngjashëm ose bari me origjinë biologjike që ka të njëjtin përbërës veprues, formëdozë dhe rrugë administrimi si produkti referencë biologjik dhe për të cilin është provuar, përmes një programi krahasues të cilësisë, sigurisë dhe efikasitetit, ekuivalenca me barin biologjik referencë. Ky bar nuk përmbush kriteret për t’u quajtur bar xhenerik për shkak të ndryshimeve në përbërës dhe në procese prodhimi nga bari biologjik referencë.
 
12. “Bar për terapinë e gjeneve”, bari biologjik me cilësitë e mëposhtme:
 
a) Ka në përbërje një substancë aktive, e cila përmban apo përbëhet nga një acid nukleik rekombinant, të përdorur në, ose administruar tek qeniet njerëzore me qëllim rregullimin, riparimin, zëvendësimin, shtimin, fshirjen e një sekuence gjenetike; 
b) Efekti i tij terapeutik, profilaktik ose diagnostik lidhet drejtpërdrejt me sekuencën e acidit nukleik rekombinant që përmban, ose të produktit të shprehjes gjenetike të kësaj sekuence;
c) Është i ndryshëm nga vaksina kundër sëmundjeve infektive.
 
13. “Bar për terapinë me qeliza somatike”, bari biologjik me cilësitë e mëposhtme:
 
a) Përmban ose përbëhet nga qelizat apo indet që kanë qenë objekt i manipulimit të konsiderueshëm, në mënyrë që karakteristikat biologjike, funksionet fiziologjike apo karakteristikat strukturore përkatëse për përdorimin e parashikuar klinik kanë pësuar ndryshime; apo përbëhet nga qelizat ose indet, të cilat nuk janë të destinuara për t’u përdorur për të njëjtin/njëjtat funksion/e esencial/e te pranuesi dhe dhuruesi;
b) Prezantohet ose përdoret në, apo administrohet tek qeniet njerëzore, me qëllim trajtimin, parandalimin ose diagnostikimin e një sëmundjeje përmes veprimit farmakologjik, imunologjik apo metabolik të qelizave apo indeve të tij.
 
14. “Bar në fazë eksperimentale”, forma farmaceutike e një lënde aktive ose placebo, e cila testohet apo përdoret si referencë në një provë klinike, duke përfshirë barnat që zotërojnë autorizim tregtimi, të cilat:
 
a) përdoren ose përgatiten (formulohen ose paketohen) në mënyrë të ndryshme nga forma e autorizuar; ose
b) përdoren për një indikacion të paautorizuar; ose
c) përdoren për të marrë informacion të mëtejshëm mbi formën e autorizuar.
 
15. “Bar imunologjik”, çdo bar i përbërë nga vaksina, toksina, serume ose produkte alergjene.
 
16. “Bar i falsifikuar”, çdo bar me një prezantim të rremë:
 
a) të identitetit të tij, përfshirë paketimin dhe etiketimin, emrin ose përbërjen e tij, referuar ndonjë prej përbërësve, lëndët ndihmëse dhe përqendrimin e këtyre përbërësve; 
b) të burimit të tij, përfshirë prodhuesin dhe vendin e tij të prodhimit, vendin e origjinës ose mbajtësin e autorizimit të tregtimit;
c) të historikut të tij, përfshirë regjistrimet dhe dokumentacionin mbi shpërndarjen.
 
17. “Bar homeopatik”, çdo bar i përgatitur nga lëndë homeopatike gjendje, në përputhje me procedurën homeopatike të prodhimit të përshkruar nga Farmakopeja Evropiane ose, në mungesë të saj, nga farmakopetë zyrtare që përdoren në vendin tonë. Bari homeopatik mund të përmbajë një numër përbërësish.
 
18. “Bar me prejardhje bimore”, çdo bar lënda aktive e të cilit  përmban një ose më shumë lëndë me prejardhje bimore të kombinuar me një a më shumë përgatesa me prejardhje bimore.
 
19. “Bar i gatshëm për përdorim”, bari që u është nënshtuar të gjitha proceseve të prodhimit, ambalazhimit dhe etiketimit përfundimtar.
 
20. “Bioekuivalencë”, aftësia e një bari xhenerik për të lëshuar me të njëjtën mënyrë, frekuencë dhe përqëndrim të njëjtën lëndë aktive sikurse bari origjinator. 
 
21. “Dosje e provës klinike”, përmbledhja e të dhënave klinike ose joklinike mbi barin në fazë eksperimentale, të cilat janë të nevojshme për studimin e tij në qeniet njerëzore.
 
22. “Doza e barit”, përmbajtja e lëndëve aktive, e shprehur nga ana sasiore për njësi, për njësi vëllimi ose peshe, në përputhje me prezantimin e barit.
 
23. “Çmim CIF i importit”, çmimi (“Cost, Insurance, Freight”- kosto, sigurim, shpenzim transporti), i përcaktuar për barin nga prodhuesi ose mbajtësi i autorizimit për tregtim deri në pikën doganore hyrëse në Republikën e Shqipërisë.
 
24. “Çmimi EXË”, çmimi i barit nga prodhuesi, përjashtuar kostot e shpërndarjes apo marzhet e tregtimit të barnave.
 
25. “Efekt i padëshiruar”, përgjigjja e padëshiruar ose e dëmshme e organizmit gjatë administrimit të një bari në kushte normale përdorimi.
 
26. “Efekt i padëshiruar serioz”, çdo efekt i padëshiruar që rezulton në vdekje, është kërcënues për jetën, kërkon shtrim në spital të pacientit ose zgjatjen e periudhës së shtrimit në spital, rezulton në paaftësi ose paaftësi të përhershme apo të rëndësishme, ose është një anomali e trashëguar apo defekt në lindje.
 
27. “Efekt i padëshiruar i papritur”, çdo efekt i padëshiruar, natyra, rëndësia ose rezultati i të cilit nuk është në përputhje me përmbledhjen e karakteristikave të produktit.
 
28. “Eksportues farmaceutik”, njësia tregtare farmaceutike që furnizohet nga prodhuesit, vendas dhe të huaj, që ushtrojnë veprimtarinë brenda territorit të Republikës së Shqipërisë dhe realizojnë eksportin e barnave.
 
29. “Emër i barit”, emri që i jepet një bari, i cili mund të jetë një emër i  krijuar, shkencor apo shkencor i shoqëruar nga një markë tregtare ose emri i mbajtësit të autorizimit të tregtimit.
 
30. “Emër i përbashkët”, emri i përbashkët ndërkombëtar, rekomanduar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë ose, nëse nuk ka të tillë, emri që përdoret zakonisht.
 
31. “Etiketimi”, informacioni në paketimin parësor ose të jashtëm.
 
32. “Farmacist”, profesionisti i diplomuar si farmacist, me një cikël unik të paktën 5-vjeçar (diplomë e integruar e nivelit të dytë). Njihen, në të njëjtën masë, diplomat e huaja në farmaci, të njehsuara nga autoriteti përgjegjës.
 
33. “Farmaci”, njësia shëndetësore-tregtare ku kryhet furnizimi, ruajtja, përgatitja, ambalazhimi, paketimi, kontrolli, dhënia e barit dhe informacionit për përdorimin e tij, si dhe shërbime të tjera të kujdesit shëndetësor, në përputhje me dispozitat e këtij ligji.
 
34. “Farmakovigjilencë”, shkenca dhe veprimtaria që merret me zbulimin, evidentimin dhe vlerësimin e efekteve të padëshiruara dhe/ose të dëmshme të barnave, për parandalimin e mundshëm të tyre, si dhe me çdo problem që lidhet me sigurinë dhe efikasitetin e barnave.
 
35. “Fletudhëzues”, fletëpalosja që përmban informacion për përdoruesin dhe që shoqëron barin e gatshëm për përdorim. 
 
36. “Formulim oficinal”, çdo bar i përgatitur në farmaci në përputhje me përshkrimin e mjekut për një pacient të veçantë.
 
37. “Farmakope”, përmbledhja e standardeve dhe normave që me fuqi ligjore kushtëzojnë përgatitjen, kontrollin e cilësisë dhe ruajtjen e barnave më të rëndësishme që përdoren në praktikën mjekësore.
 
38. “Formular farmaceutik”, manuali përmbledhës me fuqi ligjore i përgatesave farmaceutike më të zakonshme, të cilat mund të përgatiten në farmaci.
 
39. “Investigues, mjeku ose personi, të cilit, si rezultat i formimit profesional dhe eksperiencës lidhur me kujdesin e pacientëve, i lejohet të kryejë kërkime shkencore. Investiguesi është përgjegjës për kryerjen e provave klinike dhe në rastet kur kjo provë kryhet nga një ekip individësh, investiguesi është udhëheqësi përgjegjës dhe mund të quhet “investiguesi kryesor”.
 
40. “Importues farmaceutik”, njësia tregtare farmaceutike që furnizohet nga prodhuesit ose mbajtësit e autorizuar për tregtim për realizimin e importit të barnave.
 
41. “Kampion i barit”, sasia e barit që nevojitet për testim farmaceutik.
 
42. “Komitet i Etikës”, një organ i pavarur, i përbërë nga profesionistë të shëndetit ose jo, të cilët kanë përgjegjësi për mbrojtjen e të drejtave, sigurisë dhe mirëqenies së personave të përfshirë në provat klinike. Organizimi i këtij komiteti bëhet me rregullore të miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave. Komiteti i Etikës siguron garanci publike të mbrojtjes së të drejtave, nëpërmjet shprehjes së opinionit në protokollet e provave klinike, përshtatshmërinë e investiguesve, metodave dhe dokumentacionit të përdorur.
 
43. “KÇB”, Komisioni i Çmimit të Barnave. 
 
44. “KKVPB”, Komisioni i Kushteve të Verifikimit të Prodhimit të Barnave.
 
45. “KPB”, Komisioni i Përhershëm i Barnave. 
 
46. “Lëndë me prejardhje bimore”, pjesët e prera ose bima në tërësi, algat, kërpudhat, likenet e papërpunuara, të thara, por ndonjëherë edhe të freskëta, të cilat specifikisht përcaktohen sipas pjesës së bimës së përdorur dhe emrit botanik, në përputhje me sistemin dyemëror (gjinia, specia, varieteti dhe autori).
 
47. “Lëndë”, çdo lëndë, pavarësisht nga origjina, e cila mund të jetë:
 
a) njerëzore, p.sh., gjaku i njeriut ose produkte nga gjaku i njeriut;
b) shtazore, p.sh., mikroorganizma, kafshë të plota, pjesë të organeve, sekrecione të kafshëve, toksina, ekstrakte, produkte të gjakut;
c) bimore, p.sh., mikroorganizma, bimë, pjesë të bimëve, sekrecione të bimëve, ekstrakte;
ç) kimike, p.sh., elemente, materiale kimike, që zhvillohen në mënyrë natyrale dhe produkte kimike që përftohen nga ndryshimet kimike ose sintezat kimike.
 
48. “Lëndë aktive”, çdo lëndë ose përzierje e tyre, të cilat përdoren në prodhimin e barnave dhe mbartin efektin farmakologjik, imunologjik ose metabolik, me qëllim kryerjen e një diagnostikimi mjekësor ose rivendosjen, rregullimin, apo modifikimin e funksioneve fiziologjike tek qeniet njerëzore.
 
49. “Lëndë ndihmëse”, çdo përbërës i barit, i ndryshëm nga lënda aktive, që merr pjesë në formulimin e formës farmaceutike të barit. 
 
50. “Listë rimbursimi”, lista e barnave që rimbursohen nga Fondi i Sigurimit të Detyrueshëm të Kujdesit Shëndetësor.
 
51. “Mbajtës i autorizimit të tregtimit”, personi juridik në emër të të cilit është lëshuar autorizimi i tregtimit të barit të gatshëm për përdorim. Ky subjekt është përgjegjës për cilësinë, sigurinë dhe efektshmërinë e barit të gatshëm për përdorim, në përputhje me informacionin e deklaruar për marrjen e autorizimit për tregtim.
 
52. “Paketim parësor”, çdo formë e paketimit në kontakt të drejtpërdrejtë me barin.
 
53. “Paketim i jashtëm”, paketimi në të cilin vendoset paketimi parësor.
 
54. Përgatesë bimore”, përgatesat e përftuara nga lëndë me prejardhje bimore, si rezultat i proceseve të ekstraktimit, distilimit, shtrydhjes, fraksionimit, purifikimit, përqendrimit ose fermentimit. Këtu përfshihen substancat me prejardhje bimore në trajtë pluhuri, tinkturat, ekstraktet, vajrat esencialë, eksudatet etj.
 
55. “Përgatitje galenike”, çdo bar i një cilësie të verifikuar, të prodhuar në laboratorin galenik të një farmacie, sipas procedurës së parashikuar në farmakope, apo në literaturën përkatëse. 
 
56. “Produkt tradicional bimor”, produkti bimor efektshmëria e të cilit mund të njihet në bazë të përdorimit afatgjatë të tij në Republikën e Shqipërisë, në Bashkimin Evropian, dhe që plotëson kushtet e parashikuara në këtë ligj.
 
57. “Prodhim”, veprimtaria që përfshin blerjen e materialeve dhe lëndëve të para, prodhimin, kontrollin e cilësisë, ruajtjen, hedhjen në treg, shpërndarjen e barit përfundimtar, si dhe të gjitha llojet e kontrollit të kësaj veprimtarie.
 
58. “Praktikë e prodhimit të mirë”, pjesa e sigurimit të cilësisë që garanton se barnat prodhohen dhe kontrollohen vazhdimisht në pajtim me standardet e cilësisë, të përshtatshme për përdorimin e tyre të destinuar.
 
59. “Përfaqësuesi i mbajtësit të autorizimit të tregtimit”, çdo person juridik, vendas apo i huaj, që ka të drejtën e përfaqësimit të mbajtësit të autorizimit të tregtimit në vendin tonë.
 
60. “Provë klinike”, investigimi (hetimi) i kryer në qeniet njerëzore për:
 
a) zbulimin ose verifikimin e efekteve klinike, farmakologjike dhe/ose efekteve farmako-dinamike të tjera, të një a më shumë barnave në fazë eksperimentale;
b) identifikimin e ndonjë efekti të padëshiruar të një a më shume barnave në fazë eksperimentale;
c) studimin e përthithjes, shpërndarjes, metabolizmit dhe eliminimin nga organizmi të një a më shumë barnave në fazë eksperimentale, me qëllim garantimin e sigurisë dhe efikasitetit të tyre.
 
61. “Praktikë klinike e mirë”, tërësia e kërkesave shkencore dhe etike të njohura në nivel ndërkombëtar për të mbikëqyrur projektimin, kryerjen, regjistrimin dhe raportimin e provave klinike që përfshijnë pjesëmarrjen e qenieve njerëzore. Përputhja me praktikën klinike të mirë garanton mbrojtjen e të drejtave, sigurisë dhe mirëqenies së subjekteve të provave klinike, si dhe besueshmërinë e rezultateve të këtyre të fundit.
 
62. “Placebo”, forma farmaceutike e cila nuk përmban lëndën aktive.
 
63. “Protokoll”, dokumenti që përshkruan qëllimin/et, projektimin, metodologjinë, të dhënat statistikore dhe mënyrën e organizimit të provës klinike.
 
64. Përmbledhja e karakteristikave të produktit”, informacioni i plotë, i miratuar sipas një procedure autorizimi nga Agjencia dhe i destinuar për përdorim nga profesionistet e kujdesit shëndetësor.
 
65. “Plani i menaxhimit të riskut”, përshkrimi i detajuar i sistemit të menaxhimit të riskut. 
 
66. “Praktikë e shpërndarjes së mirë”, tërësia e rregullave  që duhen respektuar nga tregtuesi me shumicë për shpërndarjen e barnave.
 
67. “Praktikë e ruajtjes së mirë”, tërësia e rregullave që përcaktojnë kushtet dhe kërkesat që duhet të përmbushin mjediset ku ruhen lëndët e para, materialet ambalazhuese dhe produkti i gatshëm, në mënyrë që ndikimi i faktorëve fizikë (dritës, lagështisë e temperaturës) dhe i mikroorganizmave të jetë minimal, për të garantuar qëndrueshmërinë dhe cilësinë e barnave, sipas farmakopesë dhe standardeve të miratuara.
 
68. “Raport periodik i përditësuar i sigurisë”, dokumenti që ka për për qëllim të japë një vlerësim të balancës përfitim/risk për një bar, i cili paraqitet tek autoritetet në mënyrë periodike.
 
69. “Recetë mjekësore”, formati i miratuar për përshkrimin e barit, i printuar ose elektronik, i lëshuar nga profesionisti i shëndetit i cili është i kualifikuar për kryerjen e këtij veprimi. Përmbajtja dhe forma e recetës miratohen nga ministria përgjegjëse për fushën e shëndetësisë.
 
70. “Publicitet për barin”, çdo formë informimi, aktivitet mbështetës ose nxitës, i destinuar për të rritur informimin mbi përdorimin e barit. 
 
71. “Standard”, dokumenti ku përshkruhen normat e treguesve cilësorë, rregullat e marrjes së mostrës për analizë, metodat e analizave, rregullat e marketimit, të ambalazhimit, transportit dhe ruajtjes së barnave.
 
72. “Seri”, një sasi e caktuar e lëndës së parë, e materialit ambalazhues ose e produktit përfundimtar, të prodhuar gjatë një procesi të vetëm ose disa proceseve në seri, e cila siguron homogjenitetin e gjithë sasisë.
 
73. “Studim për sigurinë pas autorizimit”, çdo studim i kryer mbi një bar të autorizuar për t’u vendosur në treg, me qëllim identifikimin ose vlerësimin e rrezikshmërisë së tij ndaj shëndetit të qenieve njerëzore, duke konfirmuar profilin e sigurisë së produktit ose vlerësimin e efektshmërisë së masave për menaxhimin e riskut.
 
74. “Shpërndarje me shumicë e barnave”, të gjitha aktivitetet që kanë të bëjnë me prokurimin, mbajtjen, furnizimin ose eksportimin e barnave deri në farmacitë private  Këto aktivitete kryhen me prodhuesit ose depozituesit e tyre, importuesit, shpërndarës të tjerë me shumicë ose që kanë të drejtën të furnizojnë publikun me barna në territorin e Republikës së Shqipërisë.
 
75. “Sponsor”, individi, kompania, institucioni ose organizata që merr përgjegjësinë për fillimin, administrimin dhe/ose financimin e provës klinike. 
 
76. “Sistem i farmakovigjilencës”, sistemi i përdorur nga mbajtësi i autorizimit të tregtimit dhe Agjencia, me qëllim përmbushjen e detyrave dhe përgjegjësive të parashikuara në këtë ligj, si dhe atyre të përcaktuara për monitorimin e sigurisë së barnave të autorizuara e zbulimin e çdo ndryshimi të balancës risk/përfitim.
 
77. “Sistemi i menaxhimit të riskut”, tërësia e aktiviteteve të farmakovigjilencës dhe ndërhyrjet me qëllim për të identifikuar, karakterizuar, parandaluar ose minimizuar riskun lidhur me barnat, duke përfshirë vlerësimin e efektshmërisë së këtyre aktiviteteve dhe ndërhyrjeve. 
 
78. “Shpërndarës farmaceutik”, njësia tregtare farmaceutike që furnizohet nga importuesit farmaceutikë dhe prodhuesit që ushtrojnë brenda vendit veprimtarinë për të realizuar shitjen me shumicë të barnave.
 
79. “Tregtim në distancë”, çdo lloj marrëdhënieje e shitjes ose e blerjes, e cila ka si objekt tregtimin e barnave në rrugë elektronike (online), duke përjashtuar mundësinë e zbatimit të procedurave standarde të tregtimit të zakonshëm. 
 
80. “Tregtues me shumicë”, personat juridikë, vendas ose të huaj, të licencuar për kryerjen e aktiviteteve të importit, eksportit dhe/ose shpërndarjes me shumicë të barnave. 
 
Neni 4
Ndalimi i veprimtarive dëmtuese të shëndetit
 
1. Ndalohet prodhimi, tregtimi, importimi, eksportimi, përshkrimi dhe përdorimi i barnave që, drejtpërdrejt ose tërthorazi, dëmtojnë dhe rrezikojnë shëndetin e njeriut.
2. Ndalohet tregtimi në distancë i barnave për përdorim njerëzor, të cilat përshkruhen në recetën mjekësore. 
 
KREU II
PRODHIMI I BARNAVE
 
Neni 5
Autorizimi i prodhimit
 
1. Prodhimi i barnave në Republikën e Shqipërisë kryhet në përputhje me dispozitat e këtij ligji, parimet dhe udhëzimet e praktikës së prodhimit të mirë dhe legjislacionin shqiptar për mbrojtjen e mjedisit. 
 
2. Parimet dhe udhëzimet e praktikës së prodhimit të mirë, miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave dhe janë të detyrueshme të zbatohen nga të gjithë prodhuesit vendas të barnave.  
 
3. Prodhimi i barnave në vend kryhet nga persona juridikë të licencuar për këtë veprimtari, pas marrjes së autorizimit të prodhimit nga ministri përgjegjës për shëndetësinë, sipas propozimit të Komisionit të Verifikimit të Kushteve të Prodhimit. 
 
4. Autorizimi i prodhimit lëshohet për prodhimin e plotë te barit nga lënda e parë deri në produktin përfundimtar. 
 
5. Autorizimi i prodhimit është i detyrueshëm edhe për barnat e prodhuara në vend, të destinuara për eksport.
 
6. Afati kohor për marrjen e autorizimit të prodhimit, është 60 (gjashtëdhjetë) ditë nga dita e aplikimit.  
 
Neni 6
Kërkesat paraprake për autorizim prodhimi
 
Për marrjen e autorizimit të prodhimit, aplikuesi duhet të përmbushë kërkesat e mëposhtme:
 
a) Të specifikojë format farmaceutike që do të prodhojë;
b) Gjenealitet e ushtrimit të aktivitetit; 
c) Të ketë në dispozicion mjedise të përshtatshme dhe të mjaftueshme për prodhimin, për pajisjet teknike dhe mjetet e kontrollit në përputhje me kriteret e përcaktuara në dispozitat ligjore të parashikuara për prodhimin, kontrollin dhe magazinimin e barnave, si dhe në udhëzimet përkatëse të miratuara nga ministri përgjegjës për shëndetësinë;
ç) Të ketë në dispozicion të paktën një person të kualifikuar,  sipas kritereve të përcaktuara në parimet dhe udhëzimet e praktikës së prodhimit të mirë.
 
Neni 7
Kërkesat për mbajtësin e autorizimit të prodhimit
 
Mbajtësi i autorizimit të prodhimit është i detyruar:
 
a) Të ketë në dispozicion personel të përshtatshëm në lidhje me prodhimin dhe kontrollin e barnave;
b) Të njoftojë autoritetin përgjegjës për licencimin mbi çdo ndryshim në lidhje me kërkesat paraprake për autorizim prodhimi apo zëvendësim të papritur të personit të kualifikuar, sipas përcaktimeve të nenit 6, shkronja “ç”, të këtij ligji;
c) Të lejojë për të hyrë në ambientet e prodhimit anëtarët e KKVPB-së dhe/ose inspektorët e Agjencisë, me qëllim kryerjen e verifikimeve përkatëse në çdo kohë që vlerësohet e arsyeshme prej këtyre të fundit;
ç) Të lejojë në çdo kohë anëtarët e KKVPB-së dhe/ose inspektorët e Agjencisë për të hyrë në ambientet e tij, me qëllim kryerjen e verifikimeve përkatëse;
d) T’i mundësojë personit të kualifikuar të përmendur në nenin 6, shkronja “ç”, të këtij ligji, vënien në dispozicion të të gjitha mjeteve të nevojshme për kryerjen e detyrave të tij;
dh) Të zbatojë parimet dhe udhëzimet e praktikës së prodhimit të mirë për barnat dhe gjatë këtij procesi, të përdorë vetëm lëndë aktive të cilat janë prodhuar dhe shpërndarë në përputhje me praktikat e prodhimit dhe shpërndarjes së mirë të lëndëve aktive;
e) Të sigurojë se gjatë prodhimit të barnave janë përdorur lëndët ndihmëse të duhura, për këtë qëllim;
ë) Të informojë menjëherë Agjencinë nëse disponon informacion, që barnat të cilat ai prodhon dyshohet të jenë falsifikuar apo shpërndarë më mënyrë të paligjshme. 
 
Neni 8
Ndryshimi i kushteve të prodhimit
 
Ndryshimi i kushteve të prodhimit bëhet me autorizimin përkatës të miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave, sipas të njëjtave rregulla për autorizimin për prodhim.
 
Neni 9
Përgatitja e barnave në farmaci 
 
1. Për përgatitjen, ndarjen, ndryshimet në paketim ose prezantim të barnave, që kryhen vetëm nga farmacistët në farmaci, sipas formularit farmaceutik dhe/ose  recetës së mjekut, nuk lëshohet autorizim prodhimi.
 
2. Formulari farmaceutik miratohet nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 10
Prodhimi i barnave homeopatike
 
Dispozitat e këtij kreu, gjithashtu, zbatohen edhe për barnat homeopatike.
 
 
KREU III
VENDOSJA NË TREG
 
Neni 11
Autorizimi i tregtimit
 
1. Barnat që vendosen në treg në Republikën e Shqipërisë për përdorim njerëzor duhet të jenë të pajisura me autorizim për tregtim nga Agjencia, përveç rasteve kur përcaktohet ndryshe me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
2. Për përballimin e gjendjeve emergjente (katastrofa natyrore, epidemi), ose në raste nevojash të shërbimit shëndetësor (për mjekim ambulator dhe/ose spitalor), ministri  përgjegjës për shëndetësinë autorizon importimin e barnave, për të cilat nuk është lëshuar autorizim tregtimi nga Agjencia, sipas rregullave të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
3. Autorizimi është i vlefshëm për pesë vjet dhe është i rinovueshëm për periudha pesëvjeçare, me kërkesë së mbajtësit të autorizimit për tregtim. 
 
4. Rinovimi i autorizimit për tregtim bëhet pas plotësimit të dokumentacionit dhe shlyerjes së tarifës përkatëse.
 
5. Rregullorja për dhënien e autorizimit të tregtimit të barnave dhe klasifikimit të tyre përcaktohet me vendim të Këshillit të Ministrave. 
 
 
6. Tarifat përkatëse për dhënien e autorizimit të tregtimit të barnave, sipas klasifikimit të tyre, përcaktohen me urdhër të përbashkët të ministrit përgjegjës për shëndetësinë dhe ministrit përgjegjës për financat.
 
Neni 12
Aplikimi dhe praktika e dhënies së autorizimit të tregtimit
 
1. Aplikimi dhe praktika e dhënies së autorizimit të tregtimit kryhen pranë Agjencisë nga prodhuesit vendas të licencuar, mbajtësi i autorizimit për tregtim, edhe kur ky nuk është prodhues i barit sipas rregullave të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
2. Agjencia i propozon ministrit përgjegjës për shëndetësinë dhënien e autorizimit të tregtimit për:
 
a) barnat e prodhuara në vendin tonë;
b) barnat që kanë marrë autorizim për tregtim dhe që qarkullojnë në njërin nga vendet e Bashkimit Europian, Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Kanada, Turqi, Zvicër, Japoni, Australi;  
c) barnat e prodhuara në vendet e Ballkanit, vetëm kur kanë marrë autorizim për tregtim dhe qarkullojnë në vendin e tyre prej jo më pak se dy vjetësh; 
ç) barnat e pajisura me autorizimin e tregtimit nga Agjencia Evropiane e Vlerësimit të Barnave (EMA) ose Institucioni i Administrimit për Ushqimin dhe Barnat (FDA), i Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
 
3. Procedura e dhënies së autorizimit të tregtimit kryhet pranë Agjencisë, sipas rregullores së miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
4. Barnat pajisen me autorizim tregtimi vetëm nëse plotësojnë kriteret e efektshmërisë dhe të sigurisë, në përputhje me qëllimin e përdorimit, të miratuara nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
5. Dhënia e autorizimit të tregtimit shënon përfundimin e procedurës për përcaktimin e efikasitetit, cilësisë dhe sigurisë së një bari. 
 
Neni 13
Përjashtimet nga autorizimi i tregtimit
 
1. Përjashtimisht nga parashikimet e nenit 11, të këtij ligji, autorizimi i tregtimit nuk do të kërkohet për:
 
a) lëndët e para të përdorura në prodhimin e barnave; 
b) formulimet oficinale;
c) përgatesat galenike;
ç)   produktet mjekësore të destinuara për kërkime in vitro;
d) gjakun, plazmën apo qelizat e gjakut me origjinë njerëzore, me përjashtim të plazmës, e cila është përgatitur me anë të një metode që përfshin procesin industrial; 
dh) radionukleidet në një burim rrezatimi të mbyllur;
e) preparatet radiofarmaceutike të përgatitura ekskluzivisht nga gjeneratorë të miratuar të radionukleidit, nga kite radionukleidesh apo pararendës të radionukleidit, në përputhje me udhëzimet e prodhuesit në kohën e përdorimit të tyre nga një person fizik ose juridik i autorizuar për një aktivitet të tillë; 
ë) barnat për konsum minimal nga udhëtarët, sipas përcaktimeve të bëra me vendim të Këshilli të Ministrave. 
 
2. Përgatitje galenike dhe formulimet oficinale duhet të prodhohen dhe të hidhen në treg në përputhje me rregulloren e miratuar nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 14
Procedura e përshpejtuar e dhënies së autorizimit të tregtimit
 
Barnat e pajisura me autorizim tregtimi nga: Agjencia Evropiane e Vlerësimit të Barnave (EMA), Institucioni i Administrimit për Ushqimin dhe Barnat (FDA) i Shteteve të Bashkuara të Amerikës pajisen me autorizim tregtimi nga Agjencia, brenda 30 (tridhjetë) ditëve pune, pas datës së verifikimit të vërtetësisë së dokumentacionit të dorëzuar.
 
Neni 15
Autorizimi i tregtimit për barnat homeopatike
 
Barnat homeopatike i nënshtrohen procedurës së marrjes së autorizimit të tregtimit, sipas rregullave të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 16
 Revokim i autorizimit të tregtimit
 
1. Ministri përgjegjës për shëndetësinë, me propozim të Agjencisë, urdhëron revokimin e autorizimit të tregtimit nëse, pas verifikimit të dokumentacionit të dorëzuar pranë saj, rezulton se:
a) bari është vendosur në treg në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji;
b) mungon efikasiteti terapeutik i tij, sipas kushteve të parashikuara të përdorimit apo  bilanci rrezik-përfitim është i pafavorshëm, sipas  kushteve të parashikuara të përdorimit; 
c) bari shfaq efekte të dëmshme për organizmin kur përdoret sipas kushteve të parashikuara të përdorimit;
ç) përbërja e tij cilësore dhe sasiore nuk është sikurse deklarohet;
d) bari nuk qarkullon në tregun e Republikës së Shqipërisë për një periudhë mbi 18 muaj;
dh) mbajtësi i autorizimit të tregtimit ka bërë kërkesë për revokim të autorizimit.
 
2. Pas revokimit të autorizimit të tregtimit, mbajtësi i autorizimit të tregtimit duhet, detyrimisht, të tërheqë barin nga tregu. 
 
Neni 17
Agjencia dhe KPB-ja
 
1. Agjencia është institucion i specializuar për analizën, regjistrimin, kontrollin e barnave dhe pajisjeve mjekësore si dhe inspektimin e veprimtarive në fushën farmaceutike dhe farmakovigjilencën.
 
2. Agjencia funksionon me status të veçantë. Organizimi, struktura dhe mënyra e funksionimit të saj rregullohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
3. Komisioni i Përhershëm i Barnave është organ këshillimor i ministrit përgjegjës për shëndetësinë. Përbërja, organizimi dhe mënyra e funksionimit të tij, rregullohen me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 18
Botimi i regjistrit të barnave
 
Agjencia përgatit dhe boton, çdo vit, regjistrin e barnave të regjistruara, çmimet e deklaruara CIF, listën e importuesve të autorizuar nga kompanitë mbajtëse të autorizimit të tregtimit  dhe kujdeset për përditësimin e të dhënave.
 
Neni 19
Autorizimi i përdorimit
 
1. Agjencia lejon vendosjen  në treg, nëpërmjet dhënies së autorizimit të përdorimit, të barnave të pajisura me autorizim tregtimi dhe të barnave që importohen me autorizim të veçantë, sipas përcaktimeve të nenit 11, të këtij ligji.
 
2. Rregullat e dhënies së autorizimit të përdorimit miratohen nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.  
 
Neni 20
Pulla e kontrollit të barnave
 
1. Të gjitha barnat e prodhuara në vend, me destinacion tregun e brendshëm, si dhe barnat që importohen me destinacion tregun vendas, duhet të kenë detyrimisht të aplikuar në paketimin e jashtëm pullën e kontrollit të barnave.
 
2. Pulla e kontrollit të barnave lëshohet  nga Agjencia. 
 
3. Elementet përbërëse të pullës të kontrollit të barit, mënyra e vendosjes së saj, si dhe sistemi i gjurmimit të barnave (track and trace) përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 21
Barnat e dhuruara, mostrat promocionale dhe spitalore
 
Ndalohet tregtimi i barnave të dhuruara, i mostrave promocionale dhe spitalore, të cilat mbartin shenjën dalluese në përputhje me qëllimin e përdorimit të tyre.
 
KREU IV
PROVAT KLINIKE
 
Neni 22
Provat klinike
 
1. Kryerja e provave klinike me barna tek njerëzit lejohet, për:
 
a) zbulimin ose verifikimin e efekteve klinike, farmakologjike dhe/ose efekteve të tjera farmakodinamike të një ose më shumë barnave në fazën eksperimentale;
b) identifikimin e çdo efekti të padëshiruar të një ose më shumë barnave në fazë eksperimentale;
c) studimin e përthithjes, shpërndarjes, metabolizmit dhe eliminimit të një ose më shumë barnave në fazë eksperimentale, me qëllim garantimin e sigurisë dhe efikasitetit të tyre.
 
2. Provat klinike kryhen në ambientet e institucionit mjekësor (me shtretër), që plotëson kriteret e përcaktuara në urdhrin e ministrit përgjegjës për shëndetësinë, për këtë qëllim. 
 
3. Barnat testohen në ambientet e personave juridikë të përmendur në pikën 2, të këtij neni, me shpenzimet dhe në bazë të kërkesës së personit juridik, që kërkon këto testime, pas miratimit të kërkesës së tij nga Komiteti i Etikës.
 
4. Mënyra e paraqitjes së informacioni të hollësishëm mbi formën dhe përmbajtjen e kërkesave, dokumentacionin e dorëzuar për këtë qëllim, cilësinë dhe prodhimin e barnave në fazë eksperimentale, testimet toksikologjike e farmakologjike, protokollin dhe informacionin klinik etj. për lejimin e kryerjes së provave klinike, miratohet me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë. 
 
Neni 23
Mbrojtja e personave që u nënshtrohen provave klinike
 
1. Ndalohet abuzimi me personat të cilët nuk janë në gjendje të japin miratimin për kryerjen e provave klinike. 
 
2. Provat klinike në njerëz kryhen vetëm nëse:
 
a) Komiteti i Etikës vlerëson se përfitimet paraprake terapeutike dhe të shëndetit publik justifikojnë riskun për ndërmarrjen e një veprimi të tillë dhe;  
b) personi që i nënshtohet provës klinike ose përfaqësuesi i tij ligjor (kur personi është i paaftë të japë miratimin):
 
i. vihet në dijeni mbi qëllimin, riskun, vështirësitë e mundshme, si dhe të drejtën e tij për t’u tërhequr në çdo kohë nga kryerja e një veprimi të tillë;
ii. nënshkruan miratimin, pasi është informuar mbi natyrën, domethënien, ndërlikimet dhe riskun e provës klinike. Personat, të cilët nuk mund të shkruajnë, japin verbalisht miratimin për kryerjen e provës klinike në praninë e të paktën një dëshmimtari.
 
3. Personi që i nënshtrohet provës klinike ka të drejtën për t’u tërhequr në çdo kohë nga një vëprim i tillë, duke anuluar miratimin. 
 
Neni 24
Provat klinike tek fëmijët
 
Kryerja e provave klinike tek fëmijët lejohet vetëm në rast se plotësohen këto kushte:
 
a) Merret miratimi prej prindërve të tyre apo përfaqësuesve të tyre ligjorë;
b) Fëmija ka marrë informacion nga personeli i kualifikuar për këtë grup-moshë, lidhur me kryerjen e provës klinike, riskun dhe përfitimet e saj;
c) Respektohet dëshira e qartë e fëmijës, të aftë për të dhënë një opinion të vetin, mbi tërheqjen e tij nga kryerja e provës klinike në çdo kohë;
ç) Protokolli është miratuar nga Komiteti i Etikës, i cili është kompetent në fushën e pediatrisë, ose nëse Komiteti është konsultuar në lidhje me çështje klinike, etike dhe psikosociale në këtë fushë;
d) Interesi i pacientit ka përparësi mbi interesin e shkencës dhe të shoqërisë. 
 
Neni 25
Provat klinike tek të rriturit 
 
1. Kërkesat e përcaktuara për kryerjen e provave klinike tek të rriturit, të aftë për dhënien e miratimit, aplikohen në të njëjtën mënyrë edhe për personat e kësaj grup-moshe, të paaftë për dhënien e miratimit për këtë veprim.
 
2. Përfshirja në prova klinike e të rriturve të paaftë, të cilët nuk kanë dhënë ose refuzojnë dhënien e miratimit, para fillimit të paaftësisë së tyre, lejohet vetëm në rast se:
 
a) përfaqësuesi i tyre ligjor jep miratimin në lidhje me këtë veprim, i cili shpreh dëshirën e prezumuar të subjektit dhe mund të anulohet në çdo moment nga ky i fundit; 
b) personi i paaftë për të dhënë ligjërisht miratimin, në varësi të aftësisë së tij për të kuptuar, është informuar në lidhje me provën klinike, riskun dhe përfitimet e saj;
c) respektohet dëshira e qartë e personit të aftë për të dhënë një opinion të vetin mbi tërheqjen e tij nga kryerja e provës klinike në çdo kohë;
ç) ky lloj kërkimi është thelbësor për vlerësimin e të dhënave të marra nga provat klinike tek personat e aftë për dhënien e miratimit ose nga metoda të tjera kërkimore që drejtpërsëdrejti janë kërcënuese për jetën, ose dobësojnë kushtet klinike prej të cilave personi i paaftë vuan;
d) provat klinike përcaktohen për minimizimin e dhimbjes, shqetësimit, frikës dhe ndonjë risku tjetër të parashikuar në lidhje me sëmundjen dhe stadin e saj të zhvillimit;
dh) protokolli është miratuar nga Komiteti i Etikës kompetent për sëmundjen në fjalë ose është konsultuar në lidhje me çështje klinike, etike dhe psikosociale në këtë fushë;
e) interesi i pacientit ka përparësi mbi interesin e shkencës dhe të shoqërisë.
 
Neni 26
Komiteti i Etikës
 
1. Për kryerjen e provave klinike merret miratimi nga Komiteti i Etikës, i cili në mënyrë të veçantë ka parasysh:
 
a) Rëndësinë e provës klinike dhe projektimit të saj;
b) Vlerësimin e përfitimeve paraprake dhe riskut;
c) Protokollin;
ç) Përshtatshmërinë midis investiguesit dhe personelit mbështetës;
d) Dosjen e investiguesit;
dh) Cilësinë e pajisjeve;
e) Mjaftueshmërinë dhe tërësinë e informacionit të shkruar që duhet dhënë dhe procedurat që ndiqen me qëllim marrjen e pëlqimit të miratuar dhe justifikimin për kërkime shkencore tek personat e paaftë për të dhënë miratimin;
ë) Parashikimet për dëmshpërblim ose kompensim në rast dëmtimesh apo vdekjeje si pasojë e kryerjes së provës klinike;
f) Ndonjë sigurim apo dëmshpërblim për të mbuluar përgjegjësinë e investiguesit dhe sponsorit;
g) Shumat dhe, nëse është e përshtatshme, masat për dëmshpërblimin ose kompensimin të investiguesve dhe subjekteve të provave klinike;
gj) Rekrutimin e subjekteve që i nënshtrohen provave klinike. 
 
2. Komiteti i Etikës ka të drejtën e shprehjes së mendimit të tij të arsyetuar mbi kryerjen ose jo të provës klinike brenda 60 (gjashtëdhjetë) ditëve kalendarike nga data e marrjes së aplikimit. Vendimi i marrë nga Komiteti i Etikës i komunikohet si aplikantit të provës klinike, ashtu edhe ministrit përgjegjës për shëndetësinë, në përputhje me kërkesat e udhëzimit për kryerjen e provave klinike. 
 
3. Në rast se, gjatë shqyrtimit të aplikimit për provën klinike, Komiteti i Etikës gjykon se një plotësim i dokumentacionit të dorëzuar është i nevojshëm, atëherë afati kohor i përcaktuar në pikën e mësipërme pezullohet deri në plotësimin e dokumentacionit të kërkuar. 
 
4. Periudha 60-ditore mund të zgjatet vetëm në rastet kur provat klinike përfshijnë barna për terapinë e gjeneve ose terapinë e qelizave somatike apo barna të cilat përmbajnë organizma të modifikuar gjenetikisht. Në këtë rast, afati 60-ditor mund të zgjatet deri në 90 ditë kalendarike. Lidhur me këto produkte, periudha 90-ditore mund të zgjatet deri në 180 ditë kalendarike. 
 
5. Organizimi, përbërja dhe mënyra e funksionimit të Komitetit të Etikës, përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave. 
 
Neni 27
Ndalimi i provës klinike
 
1. Në rastet kur vlerësimi dhe rekomandimi i Komiteti i Etikës, i bazuar në kërkesat e përcaktuara në rregullat për marrjen e autorizimit për provat klinike, nuk respektohen, atëherë Komiteti i Etikës ka të drejtën e:
 
a) pezullimit të provës klinike deri në 180 ditë kalendarike;
b) anulimit të provës klinike duke ia bërë menjëherë të ditur sponsorit të saj. 
 
2. Në rast mospajtimi, për masën e marrë nga Komiteti i Etikës sponsori ka të drejtën e ankimit pranë ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
3. Vendimi i ministrit përgjegjës për shëndetësinë është akt administrativ ndaj të cilit mund të ushtrohet ankim administrativ, sipas dispozitave në fuqi.
 
KREU V
TREGTIMI ME SHUMICË I BARNAVE
 
Neni 28
Tregtimi me shumicë i barnave
 
1. Tregtimi me shumicë i barnave kryhet nga importuesi, eksportuesi, shpërndarësi farmaceutik, që është person juridik ose fizik, tregtar, vendas ose i huaj, i pajisur me licencën përkatëse për këtë veprimtari sipas legjislacionit përkatës për licencimin.
 
2. Tregtuesi farmaceutik me shumicë mund të tregtojë me shumicë edhe pajisjet mjekësore, sipas përcaktimeve të bëra në legjislacion përkatës për pajisjet mjekësore. 
 
Neni 29
Drejtuesi teknik i tregtuesit farmaceutik me shumicë
 
1. Drejtues teknik i tregtuesit farmaceutik me shumicë është çdo shtetas i Republikës së Shqipërisë ose i huaj, që plotëson kërkesat e mëposhtme:
 
a) Zotëron diplomë universitare të Fakultetit të Farmacisë; për shtetasit e huaj nevojitet njësimi i diplomës universitare nga Ministria përgjegjëse për arsimin;
b) Ka një përvojë pune prej dy vjetësh në shërbimin farmaceutik;
c) Është anëtar i Urdhrit të Farmacistëve.
 
2. Drejtuesi teknik i tregtuesit farmaceutik është përgjegjës për të gjithë veprimtarinë teknike dhe profesionale që zhvillon tregtuesi me shumicë.
 
3. Tregtuesi me shumicë ushtron veprimtarinë vetëm në prani të drejtuesit teknik ose të farmacistit të punësuar.
 
Neni 30
Praktikat e ruajtjes dhe të shpërndarjes së mirë
 
1. Kushtet dhe pajisjet e importuesit, eksportuesit dhe shpërndarësit farmaceutik duhet të jenë në përputhje me praktikat e ruajtjes dhe tregtimit të mirë të barit, sipas standardeve farmaceutike.
 
2. Rregullat për praktikat e ruajtjes dhe të shpërndarjes së mirë miratohen nga ministri përgjegjës për shëndetësinë dhe janë të detyrueshme për t’u zbatuar nga importuesit, shpërndarësit, farmacistët dhe agjencitë farmaceutike.
 
Neni 31
Tregtimi me shumicë dhe dokumentacioni shoqërues
 
1. Tregtimi me shumicë i barnave kryhet në prani të drejtuesit teknik ose të farmacistit të punësuar.
 
2. Tregtimi me shumicë i barnave bëhet kundrejt faturës dhe shoqërohet me dokumentacionin përkatës, forma dhe elementet e të cilit përcaktohen në udhëzimin e përbashkët të ministrit përgjegjës për shëndetësinë dhe të ministrit përgjegjës për financat.
 
3. Ndalohet tregtimi me pakicë i barnave nga tregtuesit farmaceutikë me shumicë.
 
Neni 32
Importi i barnave të autorizuara
 
1. Barnat e autorizuara në Republikën e Shqipërisë importohen nga importuesit e autorizuar nga kompanitë mbajtëse të autorizimit të tregtimit, pas pajisjes me autorizim importi të lëshuar nga Agjencia, në bazë të regjistrit të botuar të barnave.
 
2. Procedurat doganore kryhen pranë zyrave doganore të hyrjes ku kryhen dhe kontrollet për sigurinë dhe mbrojtjen e, sipas rastit, përfundimi i procedurës doganore mund të bëhet në zyrën doganore të hyrjes apo në një zyrë doganore të brendshme.
 
3. Verifikimi i barnave të importuara bëhet pranë ambienteve të subjektit në prani të inspektorit farmaceutik.
 
Neni 33
Importi i barnave të paautorizuara
 
1. Importi i barnave të paautorizuara bëhet me autorizim të veçantë të ministrit përgjegjës për shëndetësinë për çdo seri.
 
2. Kriteret e dhënies së autorizimit dhe elementet e tij përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave. 
 
3. Importi i barnave të dhuruara bëhet me autorizim të veçantë të strukturës përgjegjëse për farmaceutikën në ministrinë përgjegjëse për shëndetësinë.
 
4. Procedurat doganore kryhen pranë zyrave doganore të hyrjes ku kryhen edhe kontrollet për sigurinë dhe mbrojtjen e, sipas rastit, përfundimi i procedurës doganore mund të bëhet në zyrën doganore të hyrjes apo në një zyrë doganore të brendshme.
 
Neni 34
Importi i lëndëve aktive dhe ndihmëse
 
1. Importi i lëndëve aktive dhe lëndëve ndihmëse, i ambalazheve, i reagentëve etj., të cilat përdoren në procesin e prodhimit të barnave, bëhet nga shpërndarësit me shumicë ose vetë prodhuesit, pasi pajisen nga Agjencia me autorizim të veçantë për çdo seri.
 
2. Kriteret e dhënies së autorizimit, të përcaktuar në pikën 1, të këtij neni, dhe elementet e tij përcaktohen me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
3. Procedurat doganore kryhen pranë zyrave doganore të hyrjes ku kryhen edhe kontrollet për sigurinë dhe mbrojtjen e, sipas rastit, përfundimi i procedurës doganore mund të bëhet në zyrën doganore të hyrjes apo në një zyrë doganore të brendshme.
 
Neni 35
Tregtimi dhe eksportimi nga prodhuesit vendas
 
1. Prodhuesit vendas tregtojnë prodhimet e tyre vetëm në shpërndarësit farmaceutikë dhe mund t’i eksportojnë ato në vende të tjera pas pajisjes me autorizim eksporti.
 
2. Barnat e prodhuara në vend, ekskluzivisht për eksport, lejohen të tregtohen në vende të tjera pa u pajisur me autorizim tregtimi në vendin tonë.
 
3. Procedurat doganore kryhen pranë zyrave doganore të hyrjes ku kryhen edhe kontrollet për sigurinë dhe mbrojtjen e, sipas rastit, përfundimi i procedurës doganore mund të bëhet në zyrën doganore të hyrjes apo në një zyrë doganore të brendshme.
 
Neni 36
Raportimi i veprimtarive
 
1. Subjektet  farmaceutik japin periodikisht të dhëna pranë Agjencisë për veprimtarinë e tyre.
 
2. Periodiciteti dhe mënyra e raportimit përcaktohet me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
KREU VI
ÇMIMET E BARNAVE
 
Neni 37
Çmimi i barnave dhe marzhet
 
1. Çmimi i barnave në treg është i kontrolluar dhe bazohet mbi çmimet CIF të importit dhe mbi bazën e çmimeve të prodhimit për barnat e prodhuara në vend.
 
2. Kontrolli i çmimit të barnave në treg si dhe diferencimi në çmim i barnave xhenerike dhe atyre origjinatore realizohen përmes marzheve të fabrikimit e të tregtimit, që përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
3. Lista e barnave me rimbursim përcaktohet me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 38
Komisioni i Çmimit të Barnave
 
1. Këshilli i Ministrave ngre Komisionin e Çmimit të Barnave.
 
2. Mënyra e funksionimit të këtij Komisioni përcaktohet me vendim të Këshillit të Ministrave, me propozimin e ministrit përgjegjës për financat dhe të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
 
KREU VII
TREGTIMI ME PAKICË
 
Neni 39
Farmacitë dhe agjencitë farmaceutike
 
1. Tregtimi me pakicë i barit kryhet nga farmacitë dhe agjencitë farmaceutike vetëm në referim të paketimit  të tij të jashtëm, sipas dispozitave të këtij ligji.
 
2. Farmacitë janë private ose publike.
 
3. Në farmaci bëhen edhe teste, si, i glicemisë, matja e tensionit, e peshës dhe e gjatësisë.
 
Neni 40
Drejtuesi teknik i farmacisë
 
1. Drejtues teknik i farmacisë është çdo shtetas i Republikës së Shqipërisë ose i huaj, që plotëson kërkesat e mëposhtme:
 
a) Zotëron diplomë universitare të Fakultetit të Farmacisë; për shtetasit e huaj nevojitet njësimi i diplomës universitare nga autoriteti përgjegjës;
b) Ka një përvojë pune prej tre vjetësh në farmaci;
c) Është anëtar i Urdhrit të Farmacistëve;
ç) Drejtuesi teknik i farmacisë e ushtron këtë rol vetëm për një farmaci.
 
2. Farmacia lejohet ta ushtrojë veprimtarinë vetëm në prani të drejtuesit teknik ose të farmacistit të punësuar.
 
3. Drejtuesi teknik i farmacisë është përgjegjës për të gjithë veprimtarinë teknike dhe profesionale që zhvillohet në farmaci.
 
Neni 41
Agjencia farmaceutike
 
1. Në zonat rurale, vetëm kur nuk ka farmaci, miratohet hapja e agjencive farmaceutike me drejtues teknik ndihmësfarmacist. 
 
2. Agjencia farmaceutike tregton barna me pakicë, në bazë të listës së miratuar nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 42
Literatura e detyrueshme
 
Farmacitë dhe agjencitë farmaceutike janë të detyruara të mbajnë literaturë të përditësuar: legjislacionin farmaceutik, regjistrin e barnave, listën e barnave që rimbursohen, formularin farmaceutik, formularë të barnave dhe formularë terapeutikë. 
 
Neni 43
Orari
 
Orari i farmacisë dhe i shërbimit farmaceutik gjatë ditëve të pushimit dhe të festave caktohet nga Ministria e Shëndetësisë dhe kontrollohet nga organet e pushtetit vendor në bashkëpunim me Urdhrin e Farmacistëve.
 
Neni 44
Farmaci për “shërbim nate”
 
Shërbimi farmaceutik “i natës” është i detyrueshëm. Rregullat dhe rotacioni i tij në njësitë e qeverisjes vendore përcaktohen nga Ministria e Shëndetësisë. Ky shërbim kontrollohet nga organet e pushtetit vendor në bashkëpunim me Urdhrin e Farmacistëve.
 
Neni 45
Kufizimet për mjekët dhe stomatologët
 
1. Nuk lejohet tregtimi, ruajtja dhe përgatitja e barnave për shitje nga mjekët dhe stomatologët.
 
2. Mjeku dhe stomatologu ruajnë dhe përdorin në klinikat e tyre barna në lloje e sasi të mjaftueshme vetëm për ndihmën urgjente ose për procedurat e nevojshme, që lidhen me ushtrimin e profesionit, sipas përcaktimeve të bëra në listën e miratuar me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 46
Praktika mësimore
 
Urdhri i Farmacistëve të Shqipërisë dhe Fakulteti i Farmacisë, nëpërmjet bashkëpunimit të vazhdueshëm, sigurojnë zhvillimin e praktikës profesionale mësimore për studentët në njësitë farmaceutike. Për çdo rast, farmacia dhe Fakulteti i Farmacisë nënshkruajnë një kontratë të përbashkët, të miratuar edhe nga Urdhri i Farmacistëve.
 
Neni 47
Emblema
 
Emblema e farmacive dhe e agjencive farmaceutike është e detyrueshme, e konfiguruar me simbolin që paraqet një gotë me fron dhe një gjarpër. Forma, përmasat dhe ngjyra përcaktohen me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
Neni 48
Lista e barnave të detyrueshme
 
Lista e barnave të detyrueshme për farmacitë dhe agjencitë farmaceutike për përballimin e nevojave të shërbimit farmaceutik përcaktohet me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë.
 
KREU VIII
ETIKETIMI DHE FLETUDHËZUESI
 
Neni 49
Etiketimi
 
Paketimi i jashtëm i barnave ose, në mungesë të tij, paketimi i brendshëm, detyrimisht përmban këto të dhëna:
 
a) Emrin e barit, shoqëruar nga formëdoza e tij dhe, në varësi të përdorimit të produktit (për foshnje, fëmijë ose të rritur), kur ai përmban më shumë se tre përbërës aktivë, në paketim përfshihet emri i përbashkët ndërkombëtar ose, nëse nuk ekziston një i tillë, emri i zakonshëm i produktit;
b) Deklarimin për lëndët aktive, të shprehura në cilësi dhe në sasi, për njësi dozimi, ose në përputhje me formën e administrimit për një vëllim apo peshë të caktuar, duke përdorur emrat e tyre të zakonshëm;
c) Formën farmaceutike dhe përmbajtjen e saj, sipas peshës, vëllimit ose numrit të dozave të produktit;
ç) Listën e të gjitha lëndëve ndihmëse, sipas efektit që ato kanë;
d) Metodën dhe, nëse është e nevojshme, rrugën e administrimit; 
dh) Paralajmërim të veçantë që bari duhet të mbahet larg fëmijëve;
e) Paralajmërim i veçantë për barin, nëse kjo është e nevojshme;
ë) Datën e skadencës, në terma të qartë (muaj/vit);
f) Udhëzime të veçanta për kushtet e ruajtjes, nëse ka; 
g) Udhëzime të veçanta për asgjësimin e barnave të papërdorura ose materialeve mbeturina nga barnat, sipas rastit;
gj) Emrin dhe adresën e saktë të mbajtësit të autorizimit të tregtimit;
h) Numrin e serisë së prodhuesit.
 
Neni 50
Fletudhëzuesi
 
1. Fletudhëzuesi hartohet në përputhje me përmbledhjen e karakteristikave të produktit dhe përmban të dhëna mbi:
 
a) Identifikimin e barit:
 
i. Emrin e barit, të ndjekur nga emri i zakonshëm nëse produkti përmban vetëm një lëndë aktive dhe nëse emri i tij është një emër i shpikur; nëse bari jepet në disa forma farmaceutike dhe/ose në disa përqendrime duhet të përfshihen në emrin e tij: forma farmaceutike dhe/ose përqendrimi (për shembull: foshnjë, fëmijë, i rritur).
ii. Deklarimin e plotë të lëndëve aktive dhe lëndëve ndihmëse, të shprehura në cilësi dhe një deklarim të lëndëve aktive të shprehura në sasi, duke përdorur emrat e tyre të zakonshëm, në rastin e çdo prezantimi të barit.
iii. Formën farmaceutike dhe përmbajtjen në peshë, volum ose numër të dozave të produktit, në rastin e çdo prezantimi të produktit.
iv. Grupin farmako-terapeutik ose tipin i aktivitetit në terma, lehtësisht të kuptueshëm për pacientin.
v. Emrin dhe adresën e mbajtësit të autorizimit të prodhimit dhe të tregtimit.
 
b) Treguesit terapeutikë;
 
c) Listën e informacionit të nevojshëm para marrjes së barit, për:
 
i. kundërindikimet;
ii. masat paraprake, të përshtatshme për përdorim;
iii. format e ndërveprimit me barna të tjera dhe forma të tjera të ndërveprimit (p.sh: alkooli, duhani, ushqimet), që mund të ndikojnë në efektin e barit;
iv. paralajmërime të veçanta.
 
2. Fletudhëzuesi shkruhet në terma të qartë dhe të kuptueshëm për përdoruesit dhe duhet të jetë qartësisht i lexueshëm në gjuhën shqipe ose, përveç kësaj, dhe në gjuhët e tjera zyrtare të vendeve ku bari është vendosur në treg. 
 
3. Fletudhëzuesi shtypet në disa gjuhë (varianti shqip është i detyrueshëm), me kusht që i njëjti informacion të jepet në të gjitha gjuhët e përdorura. 
 
4. Në rastet kur bari është i destinuar për pacientin, por që nuk mund të administrohet prej tij, Agjencia mund të lejojë që etiketa dhe fletëpalosja përkatëse të paraqesin detaje apo shmangie nga pika 2, e këtij neni. 
 
Neni 51
Etiketimi i barnave homeopatike
 
1. Barnat homopatike etiketohen në përputhje me dispozitat e këtij kreu dhe identifikohen duke iu referuar etiketave të tyre, në formë të qartë dhe të lexueshme, në lidhje me natyrën e tyre homeopatike.
 
2. Etiketa dhe sipas rastit, shpjegimi në paketimin e barnave homeopatike, duhet detyrimisht të përmbajnë informacionin e mëposhtëm:
 
a) Emrin shkencor të stokut ose stoqeve që pasohet nga një shkallë hollimi, duke përdorur simbolet e farmakopesë që përdoren në përputhje me përkufizimin për barnat homeopatike;
b) Emrin dhe adresën e zotëruesit të regjistrimit dhe, sipas rastit, të prodhuesit;
c) Metodën e administrimit dhe, nëse është e nevojshme, rrugën e administrimit; 
ç) Datën e skadencës, në terma të qartë (muaj, vit);
d) Formën farmaceutike;
dh) Përmbajtjen e prezantimit të atyre që janë në shitje;
e) Masat e veçanta të ruajtjes, nëse ka;
ë) Një paralajmërim të veçantë, nëse është i nevojshëm për barin;
f) Numrin e serisë së prodhuesit;
g) “Bar homeopatik pa tregues të aprovuar terapeutikë”;
gj) Një paralajmërim, që këshillon përdoruesin të konsultohet me një mjek, nëse simptomat vazhdojnë edhe gjatë përdorimit të barit. 
 
 
KREU IX
RECETA MJEKËSORE DHE KLASIFIKIMI I BARNAVE
 
Neni 52
Receta mjekësore
 
1. Barnat tregetohen  në farmaci ose agjenci farmaceutike  vetëm  me recetën e mjekut, me përjashtim të barnave OTC (Over The Counter / “mbi banak”), sipas një liste të miratuar me urdhër nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
2. Personat me kualifikim mjekësor, të cilëve u lejohet të përshkruajnë barna, lëshojnë recetë mjekësore vetëm sipas emrit të përbashkët ndërkombëtar të barit. Recetat e ekzekutuara ruhen në farmaci me kohëzgjatje, si më poshtë vijon:
 
– 2 (dy) vjet, për recetat e zakonshme;
– 3 (tre) vjet, për recetat për barna narkotike e psikotrope;
– 5 (pesë) vjet, për recetat për barna helme me veprim të fortë.
 
3. Në farmaci shiten edhe pajisje mjekësore sipas përcaktimeve të bëra në ligjin përkatës. 
 
Neni 53
Klasifikimi i barnave sipas përshkrimit në recetën mjekësore
 
1. Me qëllim lëshimin e autorizimit të tregtimit, barnat klasifikohen në:
 
a) Barna që i nënshtrohen recetës mjekësore; 
b) Barna që nuk i nënshtrohen recetës mjekësore, si barnat OTC (Over The Counter / “mbi banak”).  
 
2. Barnat i nënshtrohen recetës mjekësore vetëm në rast se:
 
a) përbëjnë rrezik të drejtpërdrejtë ose jo të drejtpërdrejtë, edhe nëse përdoren me korrektesë, nëse ato përdoren jashtë kontrollit mjekësor;
b) përdoren shpesh dhe në një masë të gjerë në mënyrë jo të saktë dhe si rezultat mund të përbëjnë një rrezik të drejtpërdrejtë ose jo të drejtpërdrejtë për shëndetin e njeriut;
c) përmbajnë lëndë ose përgatesa të tyre, veprimi dhe/ose efektet negative i të cilave kërkon hetim të mëtejshëm;
ç) përshkruhen nga mjeku për t’u marrë parenteralisht. 
 
Neni 54
Ndryshimi i klasifikimit të barnave
 
Në rast se gjatë periudhës  5-vjeçare të autorizimit të tregtimit shfaqen fakte të reja, Agjencia kryen ekzaminimet përkatëse dhe, sipas rastit, propozon klasifikimin e ri të një bari, duke zbatuar kriteret e përcaktuara në këtë ligj.
 
KREU X
PUBLICITETI DHE INFORMACIONI
 
Neni 55
Publiciteti
 
1. Rregullat për publicitetin e barnave miratohen me urdhër të ministrit përgjegjës për shëndetësinë, në përputhje me hollësitë e paraqitura në përmbledhjen e karakteristikave të produktit. 
 
2. Miratimi i publicitetit të barnave kryhet nga Agjencia. 
 
3. Publiciteti për barnat, në mënyrë të veçantë, përfshin:
 
a) Publicitetin  për barnat pa përshkrim drejtuar publikut të gjerë; 
b) Publicitetin për barnat drejtuar personelit shëndetësor të kualifikuar;
c) Vizitën nga përfaqësuesit mjekësorë tek personeli i kualifikuar shëndetësor, i cili rekomandon barna;
ç) Dhurimin e kampionëve;
d) Sponsorizimin e takimeve promovuese, që ndiqet nga personeli i  kualifikuar shëndetësor;
dh) Sponsorizimin e kongreseve shkencore, që ndiqet nga personeli i  kualifikuar shëndetësor.
 
4. Publiciteti për barnat nuk përfshin:
 
a) Etiketimin dhe fletudhëzuesit e  barit;
b) Korrespondencën, mundësisht të pashoqëruar nga materiale të një natyre jopromovuese, që nevojitet për t’iu përgjigjur një pyetjeje të caktuar rreth një bari të caktuar;
c) Shpalljet faktike, informative dhe materiali i referencës në lidhje me ndryshimet në paketime, paralajmërimet për efektet negative si pjesë e masave paraprake të përgjithshme për barnat, katalogët tregtarë dhe listat e çmimeve, me kusht që ato të mos përfshijnë pretendime për barin;
ç) Deklarime në lidhje me shëndetin ose sëmundjet njerëzore, me kusht që të mos ketë referencë, edhe të tërthortë, për barnat.
 
Neni 56
Publicitei  për barnat homeopatike
 
Publiciteti për barnat homeopatike përcaktohet me rregulla të veçanta, të cilat miratohen me urdhër nga ministri përgjegjës për shëndetësinë.
 
 
KREU XI
FARMAKOVIGJILENCA
 
Neni 57
Sektori i Farmakovigjilencës
 
1. Pranë Agjencisë ngrihet Sektori i Farmakovigjilencës, i cili është përgjegjës për mbledhjen e informacionit mbi shfaqjen e riskut të barnave ndaj pacientëve ose ndaj shëndetit publik. Ky informacion, në mënyrë të veçantë, i referohet efekteve të padëshiruara në qeniet njerëzore, si rezultat i përdorimit të barit në përputhje me indikacionet e përshkruara në autorizimin e tregtimit ose jo, si dhe si rezultat i ekspozimit të papërshtatshëm ndaj barit.
 
2. Sektori i Farmakovigjilencës vlerëson shkencërisht çdo informacion, gjykon mbi mundësitë për minimizimin e riskut apo parandalimin e tij dhe ndërmerr çdo veprim rregullator lidhur me autorizimin e tregtimit të barit.  
 
3. Agjencia, nëpërmjet Sektorit të Farmakovigjilencës, kryen këto detyra:
 
a) Merr të gjitha masat e nevojshme për të inkurajuar pacientët, organizatat përfaqësuese të konsumatorëve, mjekët, farmacistët dhe profesionistët e tjerë të shëndetit për të raportuar mbi efektet e padëshiruara të dyshuara të barnave, pranë Sektorit të Farmakovigjilencës;
b) Lehtëson raportimin nëpërmjet ofrimit të formave të ndryshme të raportimeve;
c) Merr të gjitha masat e nevojshme për të siguruar të dhëna të sakta dhe të verifikueshme mbi vlerësimin shkencor të raportimit të efekteve të padëshirueshme të dyshuara;
ç) Sigurohet se publikut i jepet një informacion i rëndësishëm mbi farmakovigjilencën lidhur me përdorimin e barit, sipas publikimeve në faqen e saj elektronike apo nëpërmjet informimit masiv;
d) Sigurohet që, nëpërmjet metodave për mbledhjen e informacionit dhe, nëse është e nevojshme, nëpërmjet monitorimit të efekteve të padëshiruara të dyshuara, të merren të gjitha masat e nevojshme për identifikimin e qartë të çdo bari të përshkruar, të shpërndarë apo të tregtuar në vendin tonë;
dh) Merr të gjitha masat e nevojshme për të siguruar që mbajtësit të autorizimit të tregtimit, i cili dështon në përmbushjen e detyrimeve të parashikuara në këtë ligj, t’i jepen masat ndëshkimore të nevojshme.
 
4. Agjencia mund të vendosë detyrime specifike për mjekët, farmacistët dhe profesionistët e tjerë të shëndetit, në ushtrim të detyrave të përcaktuara në shkronjat “a” dhe “d”, të pikës 3, të këtij neni. 
 
Neni 58
Mbajtësi i autorizimit të tregtimit dhe sistemi i farmakovigjilencës
 
1. Mbajtësi i autorizimit të tregtimit duhet:
 
a) të ketë detyrimisht në përbërje të tij një sistem të farmakovigjilencës, i cili vlerëson shkencërisht të gjithë informacionin, gjykon mbi mundësitë për minimizimin e riskut apo parandalimin e tij dhe ndërmerr të gjitha masat e nevojshme, nëse e gjykon të arsyeshme; 
b) të ketë përherë dhe vazhdimisht në dispozicion të tij një person përgjegjës për farmakovigjilencën;
c) të zotërojë dhe të vërë në dispozicion, sipas kërkesës, një dokument referues të sistemit të farmakovigjilencës;
ç) të vërë në zbatim sistemin e menaxhimit të riskut për çdo bar;
d) të monitorojë rezultatet e dala nga marrja e masave për minimizimin e riskut, të parashikuara në planin e menaxhimit të riskut ose të përcaktuara si kërkesa për lëshimin e autorizimit të tregtimit;
dh) të përditësojë sistemin e menaxhimit dhe të monitorojë të dhënat mbi farmakovigjilencën, edhe nëse shfaqen risqe të reja ose ndryshime të riskut, apo ndryshime të balancës përfitim-risk të barnave.
 
2. Personi i kualifikuar për farmakovigjilencën duhet të jetë rezident në Republikën e Shqipërisë dhe përgjigjet për krijimin e mirëmbajtjen e sistemit të farmakovigjilencës.
 
3. Mbajtësi i autorizimit të tregtimit dorëzon pranë Agjencisë të dhëna të detajuara mbi personin përgjegjës  për farmakovigjilencën.
 
Neni 59
Detyrime për mbajtësin e autorizimit të tregtimit
 
1. Agjencia mund të detyrojë mbajtësin e autorizimit të tregtimit për të vënë në zbatim sistemin e menaxhimit të riskut, nëse vërehen probleme lidhur me risqet që prekin balancën risk-përfitim të një bari të autorizuar. Në këtë kontekst,  mbajtësi i autorizimit të tregtimit është i detyruar të dorëzojë në Agjenci një përshkrim të detajuar të sistemit të menaxhimit të riskut, që ai ka për qëllim të paraqesë, në lidhje me produktin përkatës. 
 
2. Mbajtësi i autorizimit të tregtimit ka të drejtën e observacionit me shkrim, ndaj detyrimit të vendosur nga Agjencia, brenda 30 (tridhjetë) ditëve kalendarike nga data e marrjes së njoftimit për detyrim.
 
3. Referuar observimit me shkrim të mbajtësit të autorizimit të tregtimit, Agjencia vendos nëse duhet ta tërheqë ose ta konfirmojë këtë detyrim. Në rast se Agjencia konfirmon detyrimin, mbajtësi i autorizimit të tregtimit do të ndryshojë, në varësi të përfshirjes së masave që do të merren si pjesë e sistemit të menaxhimit të riskut, sikurse kushtëzohet në lëshimin e autorizimit të tregtimit. 
 
Neni 60
Raportet periodike të përditësuara të sigurisë 
 
1. Mbajtësi i autorizimit të tregtimit paraqet pranë Agjencisë raportet periodike të përditësuara të sigurisë së barit, të cilat kanë të bëjnë me:
 
a) përmbledhjen e të dhënave lidhur me përfitimet dhe riskun e barit, duke përfshirë rezultate nga të gjitha studimet, duke i kushtuar vëmendje të veçantë impaktit të tyre potencial në autorizimin e tregtimit;
b) një vlerësim shkencor i balancës risk-përfitim të barit;
c) të gjitha të dhënat që lidhen me vëllimin e shitjes së barit dhe ndonjë të dhënë tjetër që mbajtësi i autorizimit të tregtimit zotëron, lidhur me vëllimin e recetave, duke përfshirë një përllogaritje të grupit të popullsisë, të ekspozuar ndaj barit në fjalë.
 
2. Vlerësimi i përmendur në shkronjën “b”, të pikës 1, të këtij neni, bazohet në të dhëna të disponueshme, duke përfshirë të dhënat e marra nga provat klinike mbi indikacione dhe grupime pacientësh të paautorizuar. 
 
3. Raportet periodike të përditësuara të sigurisë së barit dorëzohen pranë Agjencisë në mënyrë elektronike.
 
4. Frekuenca, sipas të cilës do të bëhet dorëzimi i raporteve periodike të përditësuara të sigurisë, specifikohet në autorizimin e tregtimit. 
 
5. Raportet periodike të përditësuara të sigurisë dorëzohen pranë Agjencisë, menjëherë, në rast se kërkohet, ose në përputhje me sa më poshtë vijon:
 
a) Nëse një bar nuk është vendosur ende në treg, të paktën çdo 6 (gjashtë) muaj pas lëshimit të autorizimit dhe deri në vendosjen e tij në treg;
b) Nëse një bar është vendosur në treg, të paktën çdo 6 (gjashtë) muaj në dy vitet e para pasuese të vendosjes për herë të parë në treg, një herë në vit për 2 (dy) vitet e tjera pasuese dhe më pas një herë në tre vjet. 
 
KREU XII
KONTROLLI DHE KUNDËRVAJTJET ADMINISTRATIVE
 
Neni 61
Kontrolli i aktiviteteve që lidhen me barnat
 
1. Agjencia është përgjegjëse për mbikëqyrjen e çdo veprimtarie në përputhje me qëllimin e këtij ligji.
 
2. Agjencia ushtron aktivitetin e saj mbikëqyrës për:
 
a) veprimtaritë e prodhimit, mjediset dhe pajisjet që përdoren për prodhimin e barnave;
b) lëndët aktive, lëndët ndihmëse dhe materialet ambalazhuese;
c) barnat e importuara nga të gjitha subjektet e licencuara, sipas dispozitave të këtij ligji;
ç) importin, eksportin, tregtimin me shumicë dhe pakicë, si dhe për kushtet e ruajtjes e të shpërndarjes së barnave;
d) monitorimin e reklamës për barnat.
 
3. Agjencia, për ushtrimin e detyrave, bashkëpunon me:
 
a) inspektoriatin që mbulon fushën shëndetësore;
b) inspektoriatin që mbulon fushën e mbrojtjes së mjedisit;
c) strukturat e higjienës dhe të epidemiologjisë në shërbimin parësor;
ç) Institutin e Shëndetit Publik;
d) autoritetet e Policisë së Shtetit; 
dh) autoritetet doganore dhe tatimore; 
e) Shërbimin Veterinar.
 
4. Rastet dhe mënyrat e kontrollit e të bashkëpunimit përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 62
Kontrolli ndaj Agjencisë
 
1. Ministria e Shëndetësisë, nëpërmjet strukturave të specializuara, ushtron kontroll të rregullt mbi veprimtarinë e Agjencisë, për zbatimin e detyrave dhe ushtrimin e përgjegjësive nga kjo Agjenci.
 
2. Rregullat e ushtrimit të kontrollit përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 63
Kundërvajtjet administrative
 
1. Shkeljet e mëposhtme, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen nga inspektorët farmaceutikë, si më poshtë vijon:
 
a) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 5, të këtij ligji, prodhimi i barnave pa autorizimin përkatës dhe ndryshimi në formën farmaceutike pa autorizim, dënohen me konfiskim të barnave dhe me 1 000 000 (një milion) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me konfiskim dhe heqje të autorizimit për prodhim.
b) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 11, të këtij ligji, importimi i lëndëve aktive dhe ndihmëse farmaceutike pa autorizimin përkatës, dënohet me 500 000 (pesëqind mijë) lekë gjobë, konfiskim e, në rast përsëritjeje, me konfiskim dhe heqje të licencës.
c) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 19, të këtij ligji, hedhja në treg e barnave pa autorizimin e përdorimit, dënohet me konfiskim të barnave dhe me 500 000 (pesëqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me konfiskim dhe heqje të licencës.
ç) Tregtimi me shumicë i barnave pa pullën e kontrollit dhe çmimin e shitjes me pakicë, dënohet me konfiskimin të barnave dhe me 500 000 (pesëqind mijë) lekë gjobë, ndërsa tregtimi me pakicë i barnave pa pullën e kontrollit, dënohet me sekuestrim të barnave dhe 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë. Veprimet e kryera për raste të tilla, kur përsëriten, dënohen me konfiskim dhe heqje të licencës. 
d) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 21, të këtij ligji, tregtimi i barnave të dhuruara dhe i mostrave promocionale e spitalore, dënohet me 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë, konfiskim të barnave e, në rast përsëritjeje, këto masa shoqërohen edhe me heqje të licencës.
dh) Kryerja e veprimtarive pa licencën përkatëse, sipas nenit 28, të këtij ligji dënohet me sekuestrim të barnave. 
e) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 29, të këtij ligji, shitja e barnave me shumicë në mungesë të drejtuesit teknik ose farmacistit, dënohet me 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë; shitja e barnave me shumicë pa faturën shoqëruese dhe dokumentacionin përkatës dënohet me 300 000 (treqind mijë) lekë gjobë. 
ë) Shitja e barnave me pakicë nga importuesit ose shpërndarësit e tyre dënohet me 500 000 (pesëqind mijë) lekë gjobë.
f) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 30, të këtij ligji, mosrespektimi i praktikave të ruajtjes dhe të shpërndarjes së mirë të barnave, dënohet me 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës.
g) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 36, të këtij ligji, mosdhënia e informacionit periodik nga subjektet farmaceutike, dënohet me 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës.
gj) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 37, të këtij ligji, deklarimi i rremë i çmimeve CIF të importit dhe çmimeve të prodhimit  për barnat e prodhuara në vend, dënohet me gjobë të barabartë me 10-fishin e vlerës së përfituar padrejtësisht të shumës së llogaritur ndërmjet vlerës së deklaruar dhe çmimit real.
h) Shitja me çmime  më të larta  nga ato të përcaktuara nga Komisioni i Çmimit të Barnave dënohet me 10-fishin e vlerës  së përfituar padrejtësisht e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës së importuesit. 
i) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 40, të këtij ligji, tregtimi i barnave me pakicë në farmaci nga persona pa arsimin farmaceutik, dënohet me 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës. 
j) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 45, të këtij ligji, përgatitja dhe shpërndarja e barnave nga mjekët dhe stomatologët, dënohen me konfiskim të barnave dhe 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritje, me konfiskim dhe heqje të licencës.
k) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 48, të këtij ligji, mungesa e barnave të detyrueshme në farmaci dhe në agjenci farmaceutike, dënohet me 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë gjobë.
l) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 52, pika 1, të këtij ligji, tregtimi i barnave në farmaci ose në agjenci farmaceutike pa recetën e mjekut, me përjashtim të barnave OTC, dënohet me 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë.
ll) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 53, të këtij ligji, mungesa e recetave te ekzekutuara sipas klasifikimit të tyre, dënohet me     50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë gjobë, dhe, në rast përsëritjeje me 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë.
m) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 55, të këtij ligji, publiciteti i barnave në kundërshtim me rregulloren për publicitetin dhe promocionin, dënohet me 500 000 (pesëqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës.
n) Veprimi i kryer në kundërshtim me parashikimet e nenit 56, të këtij ligji, publiciteti i barnave OTC, pa miratimin përkatës dhe/ose në kundërshtim me rregulloren për publicitetin dhe promocionin, dënohet me 200 000 (dyqind mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me heqje të licencës.
nj) Tregtimi i barnave që përdoren nga njerëzit në farmacitë veterinare, dënohet me konfiskimin e tyre dhe me 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me konfiskim dhe i propozohet ministrit përgjegjës për fushën e Mbrojtjes së Konsumatorit për heqjen e licencës.
o) Tregtimi me pakiceë i barnave në kundërshtim me pikën 1, të nenit 39, të këtij ligji dënohet me 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë gjobë e, në rast përsëritjeje, me 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë.
 
2. Ministri përgjegjës për shëndetësinë dhe ministri përgjegjës për financat miratojnë udhëzim të përbashkët për vjeljen dhe administrimin e gjobave.
 
Neni 64
Administrimi dhe asgjësimi i barnave të konfiskuara
 
1. Barnat e konfiskuara që, sipas një dokumentacioni të rregullt, janë të përdorshme për një afat jo më pak se 6 (gjashtë) muaj, kalojnë në administrim të Ministrisë së Shëndetësisë për plotësimin e nevojave spitalore.
 
2. Barnat e bllokuara dhe të konfiskuara, të cilat janë të papërdorshme, asgjësohen në prani të inspektorëve farmaceutikë, me procesverbal të rregullt, sipas mënyrës së përcaktuar në legjislacionin për mbrojtjen e mjedisit, me shpenzimet e subjektit që ka bërë shkeljen.
 
Neni 65
Ankimimi
 
1. Shqyrtimi, marrja e vendimit përfundimtar dhe ankimi ndaj vendimit të marrë, sipas nenit 63, të këtij ligji, bëhen në përputhje me ligjin për inspektimin.
 
2. Ekzekutimi i dënimeve me gjobë, sipas neneve të këtij ligji, bëhet në përputhje me legjislacionin në fuqi për kundërvajtjet administrative.
 
KREU XIII
DISPOZITA TË FUNDIT
 
Neni 66
Nxjerrja e akteve nënligjore
 
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave që, pas hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 5, pika 2;  8; 11, pikat 2 dhe 5; 12, pikat 1 dhe 3; 13, pika 1, shkronja “ë”; 15; 17, pika 2; 20, pika 3; 26, pika 5; 33, pika 2; 37, pikat 2 dhe 3; 38, pikat 1 dhe 2; 62, pika 2, të këtij ligji.
 
2. Ngarkohet ministri përgjegjës për shëndetësinë që, pas hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet në nënligjore në zbatim të neneve 6, shkronja “c”; 9, pika 2; 11, pika 6; 13, pika 2; 17, pika 3; 19, pika 2; 22 pikat 2 dhe 4; 30, pika 2; 31, pika 2; 34, pika 2; 36, pika 2; 41, pika 2; 45, pika 2; 47; 52, pika 1; 55, pika 1; 56; 63, pika 2, të këtij ligji.
 
Neni 67
Shfuqizimet
 
Ligji nr.9323, datë 25.11.2004, “Për barnat dhe shërbimin farmaceutik”, si dhe çdo dispozitë tjetër që është në kundërshtim me këtë ligj shfuqizohet.
 
Neni 68
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR META
 
***
 
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR ARMËT”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Punëve të Brendshme, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për armët”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI RAMA
 
#
 
P R O J E K T L I GJ
PËR ARMËT
 
Në mbështetje të neneve 78 e 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME
 
Neni 1
Objekti  dhe fusha e veprimit
 
Ky ligj rregullon:
 
a) kushtet dhe kriteret për mbajtjen, ruajtjen, tregtimin, importimin, eksportimin, gjurmimin e transportimin, brenda dhe jashtë territorit të Republikës së Shqipërisë, të armëve të kategorive “B”, “C” e “D”, sipas këtij ligji;
b) marrëdhëniet ndërmjet shtetit dhe subjekteve për pajisjen me armë e municione, kur një e drejtë e tillë ka lindur për shkak të pronësisë apo të detyrës; 
c) marrëdhëniet për lëshimin e licencave dhe autorizimeve nga Policia e Shtetit për çdo subjekt të interesuar për veprimtaritë e lejuara me armë, sipas kategorive të përcaktuara në këtë ligj;
ç)  veprimtarinë e prodhimit, çaktivizimit dhe riparimit të armëve.
                                                      
 
Neni 2
Kufizime të fushës së veprimit
 
1. Dispozitat e këtij ligji nuk zbatohen për armatimin, pajisjet dhe municionet dedikuar për nevoja të strukturave të ministrisë përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike, Ministrisë së Drejtësisë dhe Shërbimit Informativ të Shtetit.
 
2. Me përjashtim të rasteve kur ky ligj përcakton ndryshe, dispozitat e tij nuk zbatohen për transferimet ndërkombëtare të mallrave ushtarake dhe municioneve, importin, eksportin, tranzitin dhe veprimtaritë ndërmjetësuese të tyre, të cilat zhvillohen në bazë të ligjit nr.9707, datë 5.4.2007, “Për kontrollin shtetëror të veprimtarisë së import-eksportit të mallrave ushtarake dhe mallrave e teknologjive me përdorim të dyfishtë”, si dhe për municionet dedikuar për nevoja të Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë.
 
3. Licencimi i subjekteve shtetërore dhe private për këto veprimtari bëhet nga organet përgjegjëse të Ministrisë së Mbrojtjes, sipas legjislacionit në fuqi. 
 
Neni 3
Përkufizime
 
Në këtë ligj termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
 
1. “Armë” konsiderohet çdo mjet ose vegël e përgatitur me qëllim që, nën presionin e gazrave, të cilat shkaktohen gjatë djegies së lëndëve shpërthyese, elektricitetit, gazrave, të hedhë predha në formë plumbi, grumbulli prej saçmash, gazi, lëngu, shigjete që shkaktojnë dëm fizik a psikologjik.
 
2. “Armë zjarri”, çdo armë e transportueshme me tytë që realizon, është e projektuar për të realizuar ose mund të modifikohet lehtësisht për të realizuar të shtëna, plumba ose predha me anë të një lënde plasëse.
 
3. “Armë qitjeje”, çdo lloj arme dore me tytë që nxjerr jashtë një shkrepje ose një predhë, nëpërmjet veprimit të forcave që nuk janë krijuar nga ndezja e një lënde djegëse shtytëse. Konsiderohet armë qitjeje ajo armë predha e së cilës ka një energji, të matur gjatë fluturimit, të barabartë ose më të lartë se 7,5 joule.
 
4. “Armë e shkurtër e zjarrit”, arma e zjarrit me tytë  jo më të gjatë se 30 cm apo me gjatësi të përgjithshme jo më shumë se 60 cm.
 
5. “Armë e gjatë e zjarrit”, arma e zjarrit me tytë më të gjatë se 30 cm apo me gjatësi të përgjithshme më shumë se 60 cm.
 
6. “Armë automatike e zjarrit”, arma e zjarrit e cila mbushet automatikisht sa herë që shkrepet fisheku dhe që mund të shkrepë më shumë se një fishek me një tërheqje të këmbëzës.
 
7. “Armë gjysmautomatike e zjarrit”, arma e zjarrit që rimbushet në mënyrë automatike sa herë shkrepet fisheku dhe që mund të shkrepë vetëm një fishek me një tërheqje të këmbëzës.
 
8. “Armë të drejtuara me energji (ADE)”, lloji i armës që çliron energji në një drejtim të shenjuar, pa përdorur predhën. Kjo armë e mbart energjinë te shënjestra për qëllim të efektit të dëshiruar.
 
9. “Armë me mbushje mekanike të zjarrit”, arma e zjarrit e cila, pas shkrepjes së plumbit, është e paracaktuar për t’u rimbushur me dorë nga karikatori apo nga cilindri.
 
10. “Armë zjarri me qitje një nga një”, arma e zjarrit pa karikator, e cila mbushet para çdo shkrepjeje, përmes futjes me dorë të fishekut në fole apo në hapjen për mbushje në të prerën e tytës.
 
11. “Armë pneumatike”, arma përmes së cilës shkrepet predha me presion të ajrit apo gazrave të kompresuara, operacion ky i ngjashëm në parim me punën e sistemeve të gypave pneumatikë.
 
12. “Armë për përdorim të mjeteve të ndryshme”, të gjitha llojet e pushkëve, pistoletave, revolverëve apo mjeteve të tjera të cilat, nën shtypjen e barutit ose të gazrave, përhapin në një drejtim gaz ngacmues që ka ndikim në shëndetin e njeriut.
 
13. “Armë e zjarrit për sinjalizim të lehtë akustik”, arma e zjarrit që zakonisht përdoret si sinjal për ndonjë fatkeqësi, si dhe për qëllime të tjera sinjalizuese në det, duke përfshirë të gjitha llojet e pistoletave, revolverëve dhe mjeteve të tjera të cilat, nën shtypjen e armës, barutit apo të gazrave, shkrepin ose hedhin të shtëna sinjalizuese në një drejtim dhe lëshojnë predha, me përjashtim të pistoletave ndriçuese për përdorim ushtarak.
 
14. “Armë shpërthyese” nënkupton kryesisht çdo lloj bombe, mine, rakete, granate apo mjeti tjetër që përmban lëndë plasëse apo materiale ndezëse, ndaj të cilave, për shkak të proceseve të brendshme apo të jashtme (peshës, ndikimit, fërkimit, reagimit kimik, energjisë elektrike dhe të ngjashme) shkaktohet lirimi apo krijimi i energjisë dhe eksplodimit. 
 
“Armë shpërthyese” gjithashtu konsiderohen pjesët e eksplozivëve, detonatorët, mjetet piroteknike apo pjesët e tjera, për të cilat qartazi duket se janë të paracaktuara për përgatitjen e armëve shpërthyese. Ky përkufizim është i paracaktuar të përfshijë armët termobarike, të cilat dallohen nga armët konvencionale eksplozive, për shkak se funksionojnë me oksigjen atmosferik dhe nuk kanë oksidues në eksplozivët e tyre. Po ashtu, quhen armë termobarike me impuls të lartë (TIL), eksploziv karburant-ajër (EKA apo FAX), e nganjëherë quhen edhe municione karburant-ajër, armë me nxehtësi dhe shtypje apo bomba vakumike.
 
15. “Armët me hark” janë harqet dhe mekanizmat e tjerë që funksionojnë nën shtypjen e fijes së shtrënguar, të cilat gjuajnë me shigjetë apo predhë tjetër.
 
16. “Armë e ftohtë” nënkupton një armë të ndryshme nga ajo e zjarrit ose e qitjes dhe konsiderohet çdo lloj instrumenti i përgatitur dhe i destinuar posaçërisht për sulm kundër personave ose për vetëmbrojtje. Ato mund të jenë me majë e teh, si: shpatat, shkopinjtë – shpata, kamat, pinjallët, bajonetat, thikat, thikat me shkrepje dhe të ngjashme me to, dhe armë mprehëse ose me kontakt, si: shkopinjtë e gomës, topuzët, dorezat metalike, trullosësit elektrikë dhe të ngjashëm me to. 
 
17. “Armë me elektroshok”, arma që konsiderohet si armë paaftësuese, e cila përdoret për qetësimin e personit apo të shtazës përmes elektroshokut, që shkakton shok elektrik përmes kontaktit të drejtpërdrejtë dhe ka për qëllim pengimin e funksioneve të muskujve sipërfaqësorë. 
 
18. “Armë për qëllime industriale”, arma e prodhuar për alarmim, sinjalizim, shpëtim të jetës, therje të kafshëve apo për peshkim me harpun, për qëllime industriale ose teknike, me kusht që ato të përdoren vetëm për qëllimin e sipërpërmendur.
 
19. “Armë zjarri për gjueti”, arma e zjarrit e prodhuar apo kryesisht e përdorur për gjueti të shtazëve për qëllime të të ushqyerit ose për sport, e cila dallohet nga ato të kategorisë “A” apo nga armët që përdoren kryesisht për qëllime luftarake dhe që u përkasin kategorive “B” e “C”, përmes të cilave gjuetia lejohet në përputhje me dispozitat ligjore të zbatueshme për gjuetinë.
 
20. “Armë zjarri sportive”, arma e zjarrit e prodhuar apo kryesisht e përdorur për ngjarje specifike dhe të paracaktuara sportive, e cila u përket kategorive “B”, “C” dhe “D”, që është në përputhje me dispozitat e veçanta që rregullojnë sportet e qitjes.
 
21. “Armë e koleksionit”, arma e çdo lloji e cila ruhet për qëllime koleksioni.
 
22. “Armë relike”, arma që lidhet direkt ose indirekt me një ngjarje historike ose personalitet publik, apo që lidhet me marrëdhënie afektive me mbajtësin e saj.
 
23. “Armë dekorative” nënkupton send në formë arme, por i prodhuar për qëllime dekorative, i cili nuk mund të përdoret si armë.
 
24. “Imitim arme” është mjeti, dukja e jashtme e të cilit ngjason me atë të armës, por që nuk mund të përdoret si armë zjarri apo nuk mund të prodhohet pa ndonjë mekanizëm të nevojshëm të qitjes e as që mund të përshtatet për qitje.
 
25. “Armë zjarri antike”, armët e zjarrit me mbushje nga gryka si dhe ato të modeleve të prodhuara para vitit 1890.
 
26. “Armë zjarri artistike”, arma e zjarrit sipërfaqja e së cilës është përpunuar artistikisht, duke e bërë të ndryshme nga armët e tjera të të njëjtit model, por pa i ndryshuar të dhënat teknike të saj.
 
27. “Armë zjarri e rrallë”, arma e një modeli të caktuar e cila ekziston vetëm në një ose në disa ekzemplarë.
 
28. “Armë ceremoniale”, arma si pjesë integrale e uniformës ceremoniale ose e paradës, sipas rregullores përkatëse të mbajtjes së uniformës.
 
29. “Pjesa kryesore e armës së zjarrit” është çdo element që është i projektuar në mënyrë specifike për armë të zjarrit dhe është thelbësor për funksionimin e saj, duke përfshirë, mes të tjerash: mekanizmin e këmbëzës së shkrepjes, gjilpërën goditëse, tytën me folenë e fishekut, kutinë e tytës, shulin me shtratin e shulit dhe pjesët përbërëse të tyre, sustën paraprurëse, pistonin e gazrave me sustën, siguresën dhe çdo pajisje e projektuar ose e përshtatur për të zvogëluar zhurmën e shkaktuar nga e shtëna me armë zjarri.
 
30. “Pajisje e posaçme për armë të zjarrit”, çdo mekanizëm që është i prodhuar dhe i dedikuar për përmirësimin e konstruksionit (shabllonit) bazë të armës së zjarrit e cila, përmes aplikimit të saj, e rrit performancën dhe cilësinë e përdorimit të armës së zjarrit, përveç shënjestrës optike.
 
31. “Zbutësi i zhurmës”, një pajisje që i bashkëngjitet tytës apo është pjesë e saj, me qëllim zvogëlimin e zhurmës dhe të flakës së krijuar nga qitja me armë zjarri.
 
32. “Shënjestra optike”, një pajisje e posaçme për armë të zjarrit apo për armë të ftohta, që është e prodhuar si mjet ndihmës për shënjestrim apo mjet optik dhe që përdoret si ndihmë në caktimin e shënjestrës, duke e udhëhequr syrin dhe duke e përshtatur atë me armën apo me mjetin tjetër që duhet të drejtohet kah shënjestra. Shënjestra optike mund të përdoret për të përmirësuar armët e gjuetisë dhe ato sportive, të cilat përdoren për qëllime përkatëse të autorizuara, sipas autorizimeve nga organi përgjegjës, siç është shoqata e qitjes apo ajo e gjuetisë.
 
33. “Përshtatësit e kalibrit apo të tytës” janë pajisje të dedikuara për përdorim në gjueti dhe në qitje sportive, të cilat futen në tytë, me qëllim ndryshimin e dimensionit apo kalibrit të tytës dhe armës së zjarrit, përmes të cilave arma e zjarrit nuk e ndryshon kategorinë ekzistuese, në përputhje me këtë ligj.
 
34. “Armë e zjarrit e çaktivizuar pjesërisht ose plotësisht”, arma e zjarrit e kategorive  “A”, “B”, “C” dhe “D”, e cila në mënyrë të pjesshme ose të plotë është bërë jofunksionale, përmes zbatimit të procedurës teknike në njërën nga pjesët kryesore të saj dhe që është certifikuar nga organi përgjegjës.
 
35. “Municion” bashkimi i komponentëve, përfshirë gëzhojën, kapsollën, barutin, plumbin ose predhën, që përdoren në një armë zjarri. Përkufizimi përfshin, por, duke marrë parasysh avancimet teknologjike, nuk është i kufizuar në:
 
a) Fishekun, që paraqet kombinimin në një njësi të vetme të gëzhojës, plumbit, barutit dhe ndezësit (kapsollës);
b) Plumbin, që është element i fishekut me gëzhojë, në armët e kalibrit të vogël;
c) Numrin e madh i predhave të vogla (saçme), qëllimi i të cilave është shkrepja e përnjëhershme me një të shtënë të vetme. Armët që mund të mbahen me dorë, të prodhuara për këtë lloj të municionit, janë kryesisht të njohura si pushkë gjuetie;
ç)  Plumbin e pushkës me ajër, që është predhë josferike, e paracaktuar për qitje nga pushka  me ajër.
 
36. “Municioni me plumb blindshpues”, municioni i përgatitur për përdorim ushtarak, plumbi i të cilit është i destinuar për të depërtuar në metal apo në blind.
 
37. “Municioni me predhë eksplozive”, municioni i prodhuar vetëm për përdorim ushtarak, plumbi i të cilit përmban mbushje që shpërthen në momentin e goditjes apo që ka fitil të përcaktuar me kohë ose të vonuar, që rezulton me shpërthimin e municionit në kohën e paracaktuar.
 
38. “Municioni me plumba të ndezshëm” nënkupton, por nuk kufizohet në, municionin e prodhuar për përdorim ushtarak, plumbat e të cilit përmbajnë përzierje kimike të ndezshme, dhe mund të përfshijë municion që përmban metal të përzier ekzotermik e piroforik në formë të predhës, i prodhuar për ndezjen e objekteve.
 
39. “Municioni gjurmëlënës”, municioni që është i destinuar për të lënë gjurmë tymi apo ndriçimi gjatë trajektores për në takim me objektivin. Ky lloj municioni përdoret për të ndihmuar në korrigjimin e qitjes.
 
40. “Municioni për armët për përdorim të agjentëve kimikë”, municioni që përmban mbushje kimike në plumb, që ndikon në shëndetin e njerëzve apo të kafshëve.
 
41. “Armët e kombinuara të zjarrit”, armët e zjarrit me më shumë tyta. Kombinimi i tytave mund të përbëhet prej tytave të vjaskuara dhe të pavjaskuara me kalibër të ndryshëm.
 
42. “Gjurmimi i armëve të zjarrit dhe i pjesëve të armëve të zjarrit” nënkupton gjurmimin sistematik të armëve të zjarrit dhe aty ku është e mundur të pjesëve të armëve të zjarrit prej prodhuesit tek blerësi.
 
43. “Organi përgjegjës”, organi përkatës në përbërje ose varësi të Ministrisë së Mbrojtjes apo të Drejtorisë së Përgjithshme të Policisë së Shtetit që lëshon licencën/autorizimin, të përcaktuar sipas këtij ligji ose akteve të tjera ligjore e nënligjore në fuqi.
 
44. “Poligon civil qitjeje”, një objekt i hapur ose i mbyllur, brenda së cilit mund të zhvillohen aktivitete të sigurta të qitjes me armë zjarri. Objekti mund të jetë i nëndheshëm ose mbi sipërfaqe, duhet të ndërtohet në përputhje me normat ambientale dhe urbanistike të zonës ku ngrihet, si dhe duhet të sigurojë që shkrehja të ndodhë pa rrezikun e daljes së predhave ose të kërcimit të tyre drejt pikës së origjinës së qitjes.
 
45. “Armë të paligjshme”, armët, tek të cilat nuk figuron i shtypur numri i matrikullimit apo, nëse është i pranishëm, është zhvendosur me dashje ose bërë i palexueshëm. Konsiderohen gjithashtu, të paligjshme armët e kategorive “B”, “C” e “D” të këtij ligji, tek të cilat nuk figuron i shtypur emri ose marka e fabrikuesit dhe vula e shtetit (AL).
 
46. “Besueshmëria”, procesi i verifikimit të të dhënave të personit në raport me ato të regjistrave fizikë dhe elektronikë të të gjitha institucioneve shtetërore, i cili pasqyrohet në aktin administrativ të organit përgjegjës të Policisë së Shtetit.
 
47. “Ministri”, ministri përgjegjës për rendin dhe sigurinë publike.
 
 
KREU II
 LLOJET DHE KATEGORITË E ARMËVE
 
Neni 4
Llojet e armëve
 
1. Sipas këtij ligji, llojet e armëve janë:
 
a) armët e zjarrit;
b) armët pneumatike (ajrore); 
c) armët për përhapjen e gazrave irrituese;
ç) municionet  shpërthyese; 
d)  armët me hark apo mekanizëm elastik;  
dh) armët e ftohta; 
e) armët për sinjalizim me dritë dhe me zë; 
ë)  paralizuesit elektrikë;
f) armët me drejtim energjetik;
g) si dhe lloje të tjera armësh, që do të njihen si të tilla nga aktet ndërkombëtare të ratifikuara me ligj.
 
2. Njehsohen me armët edhe municionet dhe pjesët kryesore përbërëse të armës, nëse në këtë ligj nuk është përcaktuar ndryshe. Ky kuptim i zgjeruar i termit “armë” vlen, ndër të tjera, edhe për licencat dhe autorizimet e parashikuara në këtë ligj.
 
3. Nuk njehsohen si armë, sipas këtij ligji:
 
a) armët për qëllime industriale;
b) armët dekorative;
c) imitimet e armëve;
ç) armët të cilat janë bërë të papërdorshme në mënyrë të përhershme (të çaktivizuara), përmes zbatimit të procedurave teknike, të cilat janë të garantuara apo të njohura nga organi përgjegjës;
d) harpunët për peshkim nën ujë.
 
Neni 5
Kategorizimi i armëve
 
1. Armët, sipas këtij ligji, kategorizohen si më poshtë:
 
1.1. Armët e kategorisë “A” janë:
 
a) predhat ushtarake plasëse dhe sistemet për lëshim (A1);
b) armët e zjarrit automatike (A2);
c) armët e zjarrit të kamufluara në formë të një mjeti tjetër (A3);
ç) municioni me shkallë të lartë depërtuese, municioni me predha shpërthyese, municioni me predha ndezëse, si dhe predhat për municion të tillë (A4);
d) municioni për pistoleta dhe revolver me predhë shpërndarëse dhe hapëse, si dhe predhat për municion të tillë, përveç në rastet e armëve për gjueti apo ato sportive të personave që kanë të drejtë t’i përdorin ato (A5).
 
1.2. Armët e kategorisë “B” janë:
 
a) armët e shkurtra të zjarrit gjysmautomatike apo vetërimbushëse (B1);
b) armët e zjarrit të shkurtra për një qitje, me ndezje qendrore (B2);
c) armët me ndezje anësore të shkurtra për një qitje, me gjatësi të përgjithshme më të vogël se 28 cm (B3);
ç) armët e zjarrit të gjata gjysmautomatike, me gushë ose fole për fishekë, që mund të mbajnë më tepër se tre fishekë (B4); 
d) armët e zjarrit të gjata gjysmautomatike, me gushë ose fole për fishekë, që mund të pranojnë deri në tre fishekë. Kur mbushësi i tyre ndërrohet, këto armë mund të konvertohen, me ndihmën e një mjeti të zakonshëm, dhe të pranojnë më tepër se tre fishekë (B5);
dh) armët e zjarrit të gjata gjysmautomatike ose me përsëritje, me tytë të pavjaskuar, të gjatë deri në 60 cm (B6); 
e) armët e zjarrit pneumatike, me energji të predhës mbi 7,5 J dhe kalibër mbi 4,5 mm (B7).
 
1.3. Armët e kategorisë “C” janë:
 
a) armë zjarri e gjatë me përsëritje, që nuk është përfshirë në shkronjën “dh” të nënpikës 1.2 të kategorisë “B” (C1);
b) armë zjarri e gjatë me një gjuajtje me tytë të vjaskuar (C2); 
 
 
c) armë zjarri e gjatë gjysmautomatike, që nuk është përfshirë në shkronjat “ç” e “dh” të kategorisë “B” (C3);
ç) armë e shkurtër zjarri me një qitje me goditje anësore, gjatësia e përgjithshme e së cilës nuk është më e vogël se 28 cm (C4);
d) armë zjarri me një qitje, e gjatë, me tytë të pavjaskuar (C5); 
dh) armët pneumatike me energji të predhës deri në 7,5 J dhe kalibër deri 4,5 mm  (C6);
e) armët e zjarrit për sinjalizim me dritë dhe me zë (C7);
ë) adaptues (C8).
 
1.4. Armët e kategorisë “D” janë:
 
a) armët e zjarrit antike (D1);
b) armët me hark apo me tojë (D2);
c) armët e ftohta (D3) të cilat ndahen në:
 
i. armë prodhim fabrike;
ii. armë artizanale.
 
Neni 6
Moscenimi i legjislacionit për armët ushtarake
 
Kategorizimi i armëve, sipas nenit 5, bëhet për qëllimet e këtij ligji dhe nuk cenon përcaktimet e legjislacionit në fuqi për armët dhe pajisjet ushtarake.
 
Neni 7
E drejta e pronësisë mbi armët
 
1. Armët e kategorisë “A”, në kuptim të këtij ligji, janë vetëm pronë e shtetit, me përjashtim të armëve të zjarrit të gjuetisë dhe ato sportive me viaska dhe të pajisura me shënjestër optike.
 
2. Armët e kategorive “B”, “C” dhe “D”, në kuptim të këtij ligji, mund të jenë në pronësi private e shtetërore.
 
3. Veprimet juridike për kalimin e pronësisë ose të të drejtave të tjera mbi armët kryhen në përputhje me kushtet dhe kërkesat e përcaktuara në këtë ligj.
 
4. Për sa nuk parashikohet në këtë ligj, zbatohen dispozitat e Kodit Civil.
 
Neni 8
Regjimi juridik për kategoritë e armëve
 
Për armët e përcaktuara në nenin 5, të këtij ligji, ka regjim të veçantë juridik duke respektuar përfshirjen në kategoritë e ndryshme, si më poshtë:
 
1. Në kategorinë “A” përfshihen armë të cilat nuk lejohen të përdoren dhe për të cilat nuk lëshohet autorizim, me përjashtim të armëve të zjarrit të gjuetisë dhe ato sportive me viaska të pajisura me shënjestër optike, që në kuptim të këtij ligji nuk janë të ndaluara. Për këto armë, pajisen me autorizim nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit, ata shtetas shqiptarë ose të huaj që vërtetojnë aftësinë e ushtrimit të sportit të qitjes profesioniste ose gjuetisë, sipas vërtetimit/lejes përkatëse nga ministria përgjegjëse për sportet ose ajo për mjedisin.
 
2. Në kategorinë “B” përfshihen armë për të cilat lëshohet autorizim sipas këtij rregulli:
 
a) për armët e kategorisë “B1”, pajisen me autorizim personat që për shkak të detyrës shtetërore ose të rrethanave personale të veçanta janë të ekspozuar ndaj rrezikut për jetën dhe u njihet e drejta e mbrojtjes së veçantë sipas legjislacionit në fuqi, personat që plotësojnë kriteret për mbajtjen e armës, si dhe ata të cilëve për shkak të ushtrimit të veprimtarisë së sigurisë private u lind e drejta e mbajtjes së armës sipas këtij ligji;
b) për armët e kategorisë “B4”, pajisen me autorizim personat që për shkak të ushtrimit të veprimtarisë së sigurisë private, u lind e drejta e mbajtjes së armës, sipas dispozitave të këtij ligji.
 
3. Në kategorinë “C” përfshihen armë me cilësi teknike të kufizuara për të cilat lëshohet autorizim, për shtetasit shqiptarë dhe të huaj që plotësojnë kriteret e këtij ligji, për qëllime gjuetie dhe sportive, dhe për personat të cilëve për shkak të ushtrimit të veprimtarisë së sigurisë private u lind e drejta e mbajtjes së armës sipas dispozitave të këtij ligji.
 
4. Për armët e kategorisë “D” zbatohet ky rregull:
 
a) për armët e kategorive “D1” dhe “D2” nuk lëshohet autorizim në kuptim të këtij ligji, por vetëm regjistrohen nga subjekti i licencuar për tregtimin e tyre;
b) për armët e ftohta të kategorisë “D3” lëshohet autorizim.
 
5. Për armët e koleksionit të kategorive “A”, “B”, “C” e “D”, që plotësojnë kriteret për t’u quajtur armë zjarri, lëshohet autorizim nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit. 
 
Neni 9
Regjimi për hyrjet dhe daljet e armëve në territorin e Republikës së Shqipërisë 
 
1. Hyrjet dhe daljet në territorin e Republikës së Shqipërisë të armëve të kategorive “B” dhe “C”, të municioneve të tyre, për veprimtarinë e tregtimit, importit, eksportit, të gjuetisë, qitjes sportive, lejohen vetëm me autorizim të lëshuar nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
2. Në kuptim të këtij ligji, shtetasit e huaj që kanë të drejtë të hyjnë me armë zjarri në territorin e Republikës së Shqipërisë pajisen me autorizim të përkohshëm, të lëshuar nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
3. Armët të cilat hyjnë dhe dalin nga territori shtetëror, kontrollohen dhe regjistrohen nga shërbimi doganor dhe Policia e Shtetit.
 
4. Për të gjitha armët e futura në mënyrë përfundimtare në territorin e Republikës së Shqipërisë, personi fizik ose juridik duhet të paraqitet në strukturat e policisë vendore, me qëllim vendosjen e vulës vërtetuese të hyrjes.
 
5. Vula e hyrjes përbëhet nga shënuesi identifikues i shtetit shqiptar “Albania” i ndjekur nga sigla “AL” dhe nga viti i hyrjes.
 
6. Vulosja nuk është e nevojshme për armët e ardhura nga Bashkimi Evropian, mbi të cilat një shtet tjetër anëtar ka vendosur një vulosje të ngjashme.
 
7. Procedurat e hollësishme për mënyrën e hyrjes/daljes, vulosjes së armëve dhe regjistrimit të shtetasve shqiptarë e të huaj me armë të kategorive “B” dhe “C” në territorin e Republikës së Shqipërisë përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 10
Regjistrimi i armës së zjarrit
 
1. Personi fizik ose juridik paraqitet në organin përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit për regjistrimin e armës, brenda pesë ditëve nga dita e blerjes së saj.
 
2. Personi i licencuar për veprimtarinë e tregtimit paraqet dokumentet e shitblerjes në organin përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit ku ai ushtron aktivitetin brenda pesë ditëve nga shitblerja e armëve të zjarrit.
 
3. Rregullat për krijimin, administrimin e regjistrit të armëve, si dhe formati përkatës përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 11
Qitja eksperimentale
 
1. Organi përgjegjës vendor i Policisë së Shtetit, pas regjistrimit të armës, kryen qitje eksperimentale dhe administron gëzhoja të përfituara për çdo armë të regjistruar.
 
2. Rregullat, procedurat dhe formulari që plotësohet në kohën e realizimit të qitjes eksperimentale përcaktohen me udhëzim të ministrit.
 
KREU III
VEPRIMTARITË E LEJUARA ME ARMËT
 
Neni 12 
Kuptimi i veprimtarive të lejuara me armët
 
Në kuptim të këtij ligji, me veprimtari të lejuara me armët, kuptojmë: 
 
a) tregtimin, importin, eksportin;
b) transportin brenda dhe jashtë territorit të Republikës së Shqipërisë; 
c) aftësimin në poligon civil qitjeje;
ç) aftësimin teorik e praktik të personave për armën;
d) dhënien e armëve për përdorim kinematografik e skenik;
dh) rimbushjen e municioneve; 
e) prodhimin, çaktivizimin e riparimin e armëve;
ë)  koleksionimin e armëve.
 
Neni 13
Licencimi  
 
1. Veprimtaritë e përcaktuara në shkronjat “a”, “b”, “c” “ç” dhe “ë”, të nenit 12,  për armët, pjesët e tyre dhe municionet përkatëse licencohen në përputhje me dispozitat e këtij ligji nga organet përgjegjëse të Policisë së Shtetit, ndërsa veprimtaritë e përmendura në shkronjën “e” licencohen nga Ministria e Mbrojtjes. 
 
2. Në licencën e lëshuar përcaktohen veprimtaritë, llojet dhe kategoritë e armëve për të cilat ajo miratohet.
 
Neni 14
Llojet e licencave
 
Në kuptim të këtij ligji, llojet e licencave janë:
 
a) licenca për import/eksport dhe tregtim për armët e kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”;
b) licenca për transportin e armëve, pjesëve dhe municioneve të tyre të kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”;
c) licenca për poligon civil qitjeje;
ç) licenca për aftësimin teorik dhe praktik të personave për armën;
d) licenca për prodhimin, çaktivizimin dhe riparimin e armëve lëshohet nga Ministria e Mbrojtjes, sipas procedurave dhe kritereve të posaçme përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.   
 
Neni  15
Licenca për import/eksport dhe tregtim për armët e kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”
 
1. Për veprimtarinë e import/eksportit dhe tregtimit për armët e kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”, që përfshihen në fushën e veprimit të këtij ligji, lëshohet licencë nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
2. Licenca për këtë veprimtari i jepet çdo subjekti që plotëson kushtet dhe kriteret sipas këtij ligji dhe akteve nënligjore.
 
3. Kushtet e sigurisë që duhet të plotësojë një objekt për ushtrimin e veprimtarisë së tregtimit të armëve përcaktohen në rregulloren përkatëse të miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
4. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit i dërgon Drejtorisë së Përgjithshme të Doganave listën e subjekteve të pajisura me licencë për import/eksport dhe tregtim për armët e kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D” dhe njofton këtë drejtori për ndryshime apo shtesa në të.
 
Neni 16
Licenca për transportin e armëve, pjesëve dhe
municioneve të tyre të kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”
 
1. Licenca për transportin e armëve, pjesëve dhe municioneve të tyre të kategorive “B1”, “B4”, “C” dhe “D”, që përfshihen në fushën e veprimit të këtij ligji, lëshohet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
2. Licenca për transportin e armëve, pjesëve dhe municioneve të tyre lëshohet në favor të çdo personi fizik apo juridik që plotëson kushtet dhe kriteret sipas këtij ligji dhe akteve nënligjore, si dhe të atyre që janë të licencuar më parë për veprimtari tregtare të import/eksportit të armëve. 
 
3. Kushtet e sigurisë që duhet të plotësohen për veprimtarinë e transportit të armëve, pjesëve dhe municioneve të tyre përcaktohen në rregulloren përkatëse të miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 17
Licenca për poligon civil qitjeje
 
1. Licenca për poligon civil qitjeje, të hapur ose të mbyllur, lëshohet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit. Kjo licencë nënkupton të drejtën e mbajtjes së armëve vetëm gjatë ushtrimit të qitjes në poligon civil.
 
2. Poligoni civil i qitjes ndërtohet vetëm për qëllime rekreative, sportive ose të praktikës me shënjestër. 
 
3. Në poligonin civil të qitjes lejohet mbajtja dhe përdorimi i armëve “B1” dhe “B4”, të kategorisë “B”, dhe “C6”, të kategorisë “C”, me nga tri copë për secilën kategori. 
 
4. Kushtet e sigurisë për ndërtimin dhe mënyrën e funksionimit të një poligoni civil qitjeje sipas këtij neni përcaktohen në rregulloren e miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 18
Licenca për aftësimin teorik dhe praktik të personave për armën
 
1. Licenca për aftësimin teorik dhe praktik të personave për armën lëshohet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit në favor të subjekteve të interesuara për ushtrimin e veprimtarisë së aftësimit teorik e praktik me armën. 
 
2. Subjekteve të pajisura me licencë, sipas pikës 1, të këtij neni, u njihet e drejta e hapjes së kurseve private të trajnimit për aftësimin teorik dhe praktik të personave për armën dhe për dhënie dëshmie. 
 
3. Personi fizik që kërkon të regjistrohet në kursin e trajnimit për aftësimin teorik dhe praktik me armën duhet të plotësojë kriteret e përcaktuara në nenin 34, të këtij ligji. 
 
4. Programi i kursit të trajnimit për aftësimin teorik dhe praktik për armën dhe kushtet që duhet të plotësojë objekti ku zhvillohet programi miratohen me udhëzim të ministrit. 
 
Neni 19
Kritere e përgjithshme të licencimit 
 
1. Kriteret e përgjithshme të licencimit, për licencat e parashikuara në nenet 15, 16, 17 dhe 18 të këtij ligji, janë këto:
 
a) subjekti të jetë i regjistruar si subjekt tregtar dhe të ketë selinë në territorin e Republikës së Shqipërisë;
b) subjekti të ketë të përcaktuar drejtuesin teknik, i cili të jetë pajisur më parë me certifikatën përkatëse dhe të plotësojë kriteret për mbajtje arme, sipas kuptimit të këtij ligji.
 
2. Licenca lëshohet për një afat 5-vjeçar, me të drejtë ripërtëritjeje.
 
3. Procedurat e hollësishme të shqyrtimit të kërkesave, dokumentacioni, afatet e shqyrtimit dhe kriteret e veçanta të licencimit përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
4. Miratimi në heshtje nuk zbatohet në rastin e këtyre licencimeve.
 
Neni 20
Dëshmia për aftësimin teorik dhe praktik për armën
 
1. Dëshmia vërteton aftësimin teorik e praktik të personit që kërkon të pajiset me autorizim për mbajtje arme dhe lëshohet nga subjektet e licencuara më parë për këtë qëllim nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
2. Procedurat për dhënien, revokimin e dëshmisë, si dhe formati i saj përcaktohen me udhëzim të ministrit.
 
Neni 21
Drejtuesi teknik
 
1. Drejtuesi teknik është funksioni më i lartë teknik i subjektit të pajisur me licencë për të gjitha veprimtaritë e lejuara me armët, për drejtimin, menaxhimin, kontrollin e kësaj veprimtarie.
 
2. Certifikata për drejtues teknik lëshohet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit.
 
3. Kanë të drejtë të aplikojnë për t’u pajisur me certifikatën e drejtuesit teknik të subjektit të gjithë shtetasit që janë me arsim policor e ushtarak, me vjetërsi shërbimi jo më pak se pesë vjet dhe që plotësojnë kriteret e mbajtjes së armës sipas këtij ligji.
 
Neni 22
Detyrimet e subjektit të licencuar
 
Gjatë ushtrimit të veprimtarisë së tij, subjekti i licencuar duhet të përmbushë këto detyrime:
 
a) Të paguajë detyrimet financiare që lidhen me ushtrimin e kësaj veprimtarie ndaj organeve shtetërore në afatin e përcaktuar sipas legjislacionit në fuqi;
b) Të mos e përdorë licencën në kundërshtim me objektin e veprimtarisë së miratuar;
c) Të fillojë veprimtarinë brenda 180 (njëqind e tetëdhjetë) ditëve nga hyrja në fuqi e licencës;
ç) Të mos transferojë armë dhe municione të subjekteve që nuk janë të pajisura me autorizim/licencë përkatëse nga organi përgjegjës;
d) Të raportojë në organin përgjegjës të policisë për aktivitetin mujor që kryen brenda datës 10 të muajit pasardhës;
dh) Të mbajë evidenca të plota për veprimtarinë që kryen, me të dhëna për personat, armët dhe municionet. Për këto regjistrime duhet të jetë në çdo moment i mundshëm inspektimi nga organi përgjegjës. Formati i regjistrit miratohet me udhëzim të ministrit;
e) Të marrë masat e plota për sigurimin teknik të armëve dhe municioneve, me qëllim parandalimin e aksidenteve, ngjarjeve të mundshme, lëvizjes, administrimit, ruajtjes e shitblerjes së tyre;
ë) Të përmbushë brenda afateve të caktuara detyrat e lëna me shkrim, pas inspektimit të kryer nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit;
f) Të mos e transferojë veprimtarinë, për të cilën është lëshuar licenca, te një subjekt tjetër;
g) Të kujdeset për certifikimin nga organi përgjegjës të personelit që punëson për ushtrimin e veprimtarisë së licencuar;
gj) Të mos punësojë në veprimtarinë e tij persona të pacertifikuar sipas kuptimit të këtij ligji;
h) Të paraqesë dokumentet e shitblerjes në organin përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit ku ai ushtron aktivitetin, brenda pesë ditëve nga shitblerja e armëve të zjarrit. 
 
Neni 23
Inspektimi 
 
Ushtrimi nga personat fizikë dhe juridikë i veprimtarisë së licencuar/autorizuar i  nënshtrohet inspektimit të rregullt nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit, gjatë të cilit zbatohen dispozitat e ligjit nr.10433, datë 16.6.2011, “Për inspektimin në Republikën e Shqipërisë”, dhe dispozitat e tjera të zbatueshme në fuqi.
 
 
KREU IV
E DREJTA DHE KRITERET E MBAJTJES SË ARMËS
 
Neni 24
Llojet e autorizimeve
 
1. Në kuptim të këtij ligji, autorizimet që lëshon organi përgjegjës i Policisë së Shtetit janë:
 
a) autorizim për blerje arme;
b) autorizim për mbajtje arme;
c) autorizim për përdorim skenik të armës;
ç)  autorizim për rimbushjen e municioneve;
d)  autorizim për koleksionim armësh.
 
2. Autorizimi për mbajtjen e armës ndahet në:
 
a) autorizim për mbajtjen e armës së zjarrit në shërbim dhe në lëvizje;
b) autorizim për mbajtjen e armës së zjarrit në vendbanim;
c) autorizim për mbajtjen e armës së ftohtë në vendbanim;
ç)  autorizim i posaçëm për mbajtje arme;
d)  autorizim për mbajtje arme gjahu, sportive dhe armë të tjera të këtij lloji.
 
Neni 25
Autorizimi për blerje arme zjarri për personat juridikë 
 
Kanë të drejtë të pajisen me autorizim për blerje arme zjarri të kategorive “B1”, “B4” dhe “C”, në përputhje me përcaktimet e këtij ligji, këta persona juridikë:
 
a) Subjektet e licencuara për shërbimin e sigurisë private;
b) Subjektet e licencuara për poligon civil qitjeje;
c) Autoriteti portual për sigurinë e porteve;
ç) Banka e Shqipërisë për sigurinë e brendshme;
d) Subjektet që vërtetojnë qenien e tyre si koleksionistë;
dh) Subjektet juridike publike të cilave me ligj të veçantë u jepet e drejta e mbajtjes së armës.
 
Neni 26
Autorizimi për blerje arme për personat fizikë
 
1. Kanë të drejtë të pajisen me autorizim për blerje arme zjarri, sipas përcaktimeve të nenit 8, të këtij ligji, përkatësisht personat fizikë, si më poshtë vijon:
 
a) ata që vërtetojnë qenien e tyre si koleksionistë;
b) ata që u njihet e drejta e mbajtjes së armës me ligj të veçantë;
c) ata që plotësojnë kriteret për pajisjen me autorizim, sipas nenit 34, të këtij ligji;
ç) ata që, për shkak të veprimtarisë shtetërore ose të rrethanave personale të veçanta, janë të ekspozuar ndaj rrezikut për jetën dhe u njihet e drejta e mbrojtjes së veçantë sipas legjislacionit në fuqi.
 
2. Kanë të drejtë të pajisen me autorizim për blerje arme të ftohtë të kategorisë “D3” personat fizikë që plotësojnë kriteret për pajisjen me autorizim sipas    nenit 34, të këtij ligji, me përjashtim të shkronjës “dh”.
 
Neni 27
Autorizimi për mbajtjen e armës së zjarrit në shërbim dhe në lëvizje
 
1. Autorizimi për mbajtje arme në shërbim nënkupton të drejtën e personit fizik për mbajtjen e armës gjatë kohës së punës vetëm në ambientet e punës apo të shërbimit.
 
2. Autorizimi për mbajtje arme në lëvizje nënkupton të drejtën e personit fizik për mbajtjen e armës, përveç sa parashikohet në pikën 1, të këtij neni, edhe jashtë qendrës së banimit apo të punës/shërbimit.
 
3. Në këto raste e drejta e përdorimit të armës rregullohet sipas ligjit në fuqi.
 
4. Në rastin e armës së gjahut dhe sportive autorizimi nënkupton të drejtën e mbajtjes së armës në lëvizje vetëm kur mbajtësi është pajisur me leje gjuetie apo leje si qitës profesionist sportiv.
 
Neni 28
Autorizimi për mbajtje arme zjarri në vendbanim 
 
1. Autorizimi për mbajtjen e armës së zjarrit në vendbanim nënkupton të drejtën e mbajtjes së saj vetëm në banesën e deklaruar si vendbanim, me kufizim të plotë për nxjerrjen e armës jashtë saj.
 
2. Në raste të tilla e drejta e përdorimit të armës rregullohet sipas ligjit në fuqi.
 
3. Lëshimi i autorizimit për mbajtjen e armës në kushtet e vendbanimit do të bëhet pasi të jenë verifikuar rregullat e sigurisë për ruajtjen e armës nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit. 
 
4. Kushtet dhe rregullat e sigurisë për ruajtjen e armës së zjarrit në vendbanim përcaktohen në rregulloren e miratuar me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 29
Autorizimi për mbajtjen e armëve të ftohta
 
Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizim për mbajtjen në vendbanim të armëve të ftohta në favor të subjekteve që plotësojnë kriteret për pajisjen me autorizim sipas nenit 34, të këtij ligji, me përjashtim të shkronjës “dh”.
  
Neni 30
Autorizimi i posaçëm për mbajtje arme
 
1. Kanë të drejtë të pajisen me autorizim të posaçëm për mbajtje arme personat fizikë që, për shkak të aktivitetit shtetëror ose të rrethanave personale të veçanta, janë të ekspozuar ndaj rrezikut për jetën dhe u njihet e drejta e mbrojtjes së veçantë sipas legjislacionit në fuqi.
 
2. Procedurat për vlerësimin e kërcënimit të rrezikut për jetën përcaktohen me vendim Këshillit të Ministrave.
 
Neni 31
Autorizimi për mbajtje arme gjahu, sportive dhe armë të tjera
 
Autorizimi për mbajtje arme gjahu ose sportive, si dhe për armët e tjera, të ndryshme nga armët e zjarrit, që janë objekt i parashikimeve të këtij ligji e për të cilat kërkohet autorizim, jepet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit në favor të subjekteve:
 
a) për të cilët e drejta e mbajtjes së armës parashikohet nga dispozitat ligjore të zbatueshme për gjuetinë;
b) të cilët ushtrojnë në mënyrë profesionale apo amatore veprimtari që përfshihen në sportin e qitjes ose të praktikës me shënjestër;
c) për të cilët e drejta e mbajtjes së armëve të tjera parashikohet në dispozita ligjore.
 
Neni 32
Autorizimet për përdorim skenik dhe për koleksionim armësh
 
1. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizim për të mbajtur në përdorim skenik dhe kinematografik kundrejt tarifës, armët e kategorive “A”, “B”, “C” dhe “D”.
 
2. Transporti, sigurimi fizik, si dhe përdorimi i armëve për qëllime skenike e kinematografike bëhet nën mbikëqyrjen e punonjësve të Policisë së Shtetit.
 
3. Autorizimi për koleksionim armësh lëshohet nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit në favor të subjekteve të njohura për këtë qëllim.
 
4. Për qëllim koleksionimi, lejohet mbajtja e jo më shumë se dy ekzemplarëve për çdo model arme.
 
5. Autorizimi për koleksionim armësh jepet pa afat.
 
Neni 33
Autorizimi për rimbushjen e municioneve
 
1. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizim për personat që kanë aftësi teknike për të ushtruar në mënyrë joprofesionale aktivitetin e rimbushjes së municioneve të armëve të gjahut.
 
2. Autorizimi për këtë qëllim ka karakter të përhershëm dhe në të përcaktohet objekti ku kryhet aktiviteti i rimbushjes.
 
3. Personi fizik i pajisur me autorizim për këtë proces ka të drejtë të blejë dhe të mbajë deri në 5 (pesë) kg barut për rimbushjen e municioneve të armëve të gjahut.
 
4. Municionet e rimbushura të armëve të gjahut janë të destinuara për përdorim të mbajtësit të autorizimit.
 
Neni 34
Kriteret për t’u pajisur me autorizim
 
1. Personi që është përfitues i një prej llojeve të autorizimeve, sipas parashikimeve të këtij ligji, duhet të plotësojë këto kritere:
 
a) Të jetë shtetas shqiptar;
b) Të ketë mbushur moshën 22 vjeç;
c) Të mos ketë qenë i dënuar më parë me vendim të formës së prerë për vepra penale të kryera me dashje; 
ç) Të mos ketë qenë i evidentuar për raste të rezistencës me dhunë ndaj punonjësve të Policisë së Shtetit, nëpunësit publik ose për veprat penale të dhunës në familje, për çështje me objekt të gjakmarrjes dhe hasmërisë;
d) Të jetë i aftë nga ana fizike e mendore, si dhe të mos jetë përdorues i lëndëve narkotike dhe substancave psikotrope, të vërtetuara këto me raportin mjekësor përkatës; 
dh) Të zotërojë dëshminë për kryerjen e kursit të aftësimit teorik dhe praktik për përdorimin e armës;
e) Të mos jetë debitor në shlyerjen e gjobave për kundërvajtjet administrative të parashikuara sipas këtij ligji;
ë) Të gëzojë besueshmëri, në kuptim të këtij ligji.
 
2. Procedurat, dokumentacioni dhe afatet e shqyrtimit për pajisjen me autorizim përcaktohen me udhëzim të ministrit.
 
3. Autorizimet e parashikuara në këtë ligj lëshohen për një afat pesëvjeçar, përveç rasteve ku është përcaktuar ndryshe.
 
4. Çdo person ka të drejtë të pajiset me jo më shumë se tri autorizime të armëve të të njëjtit lloj ose jo më shumë se pesë autorizime të armëve të llojeve të ndryshme.
 
Neni 35 
Raporti  mjekësor
 
1. Kushdo që kërkon të blejë/mbajë një armë duhet të dëshmojë që nuk ka çrregullime fizike dhe/ose të shëndetit mendor, të pasqyruara këto në raportin mjekësor të lëshuar nga komisionet mjeko-ligjore.
 
2. Raporti mjekësor paraqitet në organin përgjegjës të Policisë së Shtetit në momentin e kërkesës së lëshimit ose të rinovimit të autorizimit për blerje ose mbajtje të armës.
 
3. Në kuptim të këtij ligji, çdo strukturë shëndetësore që vërteton çrregullime të shëndetit mendor tek çdo shtetas, i cili raporton ose referon se është mbajtës i armës së zjarrit, detyrohet të njoftojë menjëherë organin përgjegjës vendor të policisë.
 
4. Administruesit e poligoneve të cilët konstatojnë/dyshojnë, në vijim të sjelljeve jonormale të dyshimta, të hasura tek çdo shtetas mbajtës i armës së zjarrit, se personi shfaq anomali të funksionimit fiziologjik dhe/ose mendor detyrohet të njoftojë menjëherë organin përgjegjës vendor të policisë.
 
5. Llojet e vizitave dhe përmbajtja e raportit mjekësor përcaktohen me udhëzim të përbashkët të ministrit dhe të ministrit të Shëndetësisë.
 
Neni 36
Komisionet për dhënien e licencave, autorizimeve
 
1. Në Policinë e Shtetit ngrihen dhe funksionojnë këto komisione për dhënien e licencave dhe autorizimeve për veprimtaritë e lejuara me armë:
 
a) Komisioni qendror;
b) Komisionet vendore.
 
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtyre komisioneve përcaktohen me urdhër të ministrit.
 
Neni 37
Përjashtime nga rregullat e përcaktuara në autorizim
 
Personi që është i pajisur me një nga autorizimet e dhëna nga Policia e Shtetit, sipas kuptimit të këtij ligji, përjashtohet nga detyrimet e vendosura për autorizimet dhe ka të drejtë të nxjerrë armën nga vendbanimi vetëm në këto raste:
 
a) për shkak të detyrës së mbajtësit të autorizimit;
b) për ushtrimin  e veprimtarisë së gjuetisë gjatë sezonit të gjuetisë;
c) për ushtrimin e veprimtarisë së qitjes sportive, pas lëshimit të autorizimit ditor nga Policia e Shtetit;
ç) për shkak të kryerjes së shërbimeve teknike të riparimeve pranë subjekteve të autorizuara për këtë qëllim, sipas legjislacionit në fuqi.
 
Neni 38
Akti i vetëm administrativ
 
Autorizimet për të blerë dhe për të mbajtur armë që përfshihen në kategoritë “B”, “C” dhe “D”, sipas këtij ligji, mund të marrin formën e një akti të vetëm administrativ.
 
Neni 39
Tjetërsimi në kushtet e përdorimit vetjak
 
1. Veprimet për tjetërsimin ose transferimin e të drejtave të tjera mbi armët në pronësi private, të kryera brenda vendit, ose me origjinë importi/eksporti, kur motivohen nga nevoja për përdorimin e vetë subjektit, nuk ushtrohen mbi bazën e një licence. Në rastin e çdo veprimi të tillë juridik, organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizim të veçantë në favor të personit fizik.
 
2. Veprimet për tjetërsimin ose transferimin e të drejtave të tjera mbi armët sportive, të kryera brenda vendit, kur motivohen nga nevoja për përdorim e vetë subjektit, nuk ushtrohen mbi bazën e një licence. Në rastin e çdo veprimi të tillë juridik, organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizim në favor të personit juridik.
 
3. Personat që fitojnë dhe ata që humbasin të drejtën e përdorimit ose një të drejtë tjetër më të lartë mbi armët, të përcaktuara në pikat 1 e 2, të këtij neni, brenda një afati dhjetëditor nga humbja apo vendosja në mënyrë faktike në posedim mbi armën, njoftojnë organin përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit për të kryer regjistrimin e armës.
 
Neni 40
Mbajtja e armës nga autoritetet e huaja
 
1. Të drejtën për t’u pajisur me autorizim për mbajtje arme, mbi bazën e marrëveshjeve ndërkombëtare dhe parimit të reciprocitetit, e kanë edhe personat e autoritetet e huaja, si më poshtë vijon:
 
a) diplomatë të huaj, nëpunës të konsullatave dhe persona të huaj të barazuar në funksion me ta;
b) punonjësit e misioneve ushtarake të huaja të vendosura në territorin e Republikës së Shqipërisë;
c) personat të cilët kanë për detyrë mbrojtjen e mjeteve të transportit ajror dhe të anijeve detare;
ç) misionet e ndryshme policore e ushtarake, të akredituara në Republikën e Shqipërisë, për sigurimin personal ose të objekteve (rezidencave) të tyre me roje policore të brendshme që janë sjellë nga vetë ata;
d) shtetasit e huaj që vijnë në Republikën e Shqipërisë për veprimtari sportive të qitjes dhe të gjuetisë;
dh) subjekte të tjera, për të cilat e drejta e mbajtjes së armës parashikohet nga një marrëveshje ndërkombëtare ose dispozitë ligjore;
e) personeli i sigurimit të objekteve, personeli i përfaqësive diplomatike, shtetas shqiptarë të punësuar mbi bazën e kontratës së punës me këto autoritete që plotësojnë kriteret sipas këtij ligji për mbajtje arme. 
 
2. Autorizimi për personat e përmendur në pikën 1, të këtij neni, përmban të dhënat përkatëse të personit dhe të armës për të cilën lëshohet autorizimi.
 
3. Për hyrjen dhe daljen  e armëve nga territori shtetëror, si dhe transportin brenda vendit, në favor të subjekteve të përmendura në pikën 1, të këtij neni, lëshohet autorizim, i cili mund të marrë formën e një akti të vetëm administrativ, të lëshuar së bashku me autorizimin e mbajtjes së armës.
 
Neni 41
Përgjegjësia për ruajtjen, përdorimin dhe raportimin
 
1. Personi që mban me autorizim armë të çdo lloji mban përgjegjësi, sipas dispozitave të këtij ligji, Kodit Civil dhe Kodit Penal, në rast përdorimi të armës nga persona të tretë. 
 
2. Personi që është i pajisur me armë të çdo lloji është i detyruar të zbatojë rregullat  për sigurimin fizik të armës në vendin e punës, në banesë dhe gjatë transportit.
 
3. Ndalohet përdorimi i armës jashtë destinacionit të saj. Qitja me armë zjarri lejohet vetëm në poligonet ose në vendet e caktuara për këtë qëllim, me masa sigurie.
 
4. Ndalohet mbajtja e armës së zjarrit nga çdo person fizik të cilit i është dhënë e drejta për t’u pajisur sipas kuptimit të këtij ligji, në raste tubimesh, manifestimesh, aktivitetesh kulturore, sportive e fetare, në ambiente publike dhe jashtë orarit zyrtar të detyrës së tij.
 
5. Mbajtësit me autorizim të armëve dhe municionit raportojnë çdo gjashtë muaj, në organin përgjegjës për lëshimin e autorizimit, për gjendjen teknike të armës dhe rrethanat e tjera që shoqërojnë procesin e mbajtjes së saj. Në rast se ka episode të përdorimit të armës, sipas destinacionit të saj, raportimi i mësipërm kryhet në mënyrë periodike, por jo më shumë se tre muaj nga përdorimi.
 
Neni 42
Pushimi i së drejtës për mbajtje arme
 
1. Kur personat që janë përfitues të autorizimeve, sipas këtij ligji, largohen nga detyra ose kur nuk ekziston më rrethana tjetër në bazë të së cilës u konsideruan përfitues, u pushon vetiu e drejta për mbajtjen e armës dhe detyrohen që, brenda tri ditëve, ta dorëzojnë atë në organin përgjegjës të Policisë së Shtetit.
 
2. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit, që ka për detyrë të administrojë armën e hequr sipas përcaktimit në këtë ligj, e mban armën:
 
a) deri në lëshimin sërish të autorizimit për zotëruesin e armës;
b) deri kur të vërtetohet transferimi, sipas ligjit, i armës te një person tjetër që zotëron autorizim.
 
Neni 43
Trajtimi i armëve provë materiale
 
1. Të gjitha armët e zjarrit provë materiale, që janë pjesë e procesit të të provuarit në fazën e hetimeve paraprake a në gjykim, ose për të cilat është marrë një vendim i formës së prerë, i nënshtrohen regjimit sipas parimeve të përgjithshme të Kodit të Procedurës Penale për disponimin e provave materiale.
 
2. Procedurat dhe rregullat e hollësishme të trajtimit të armëve provë materiale, përcaktohen me udhëzim të përbashkët të ministrit, ministrit të Mbrojtjes dhe të Prokurorit të Përgjithshëm.
 
3. Agjencive të zbatimit të ligjit nuk u lejohet të përdorin armët e zjarrit provë materiale, të sekuestruara ose konfiskuara me vendim gjykate të formës së prerë.
 
Neni 44
Disponimet për armët
 
1. Kur merret vendim për revokimin e autorizimit të lëshuar për armët, personit i jepet e drejta për të realizuar tjetërsimin e saj brenda 6 (gjashtë) muajve nga data e marrjes dijeni të vendimit.
 
2. Me mbarimin e këtij afati, organi përgjegjës i Policisë së Shtetit ia dërgon titullin ekzekutiv të revokimit të autorizimit të mbajtjes së armës strukturës së përmbarimit të ekzekutimit të vendimit, e cila realizon tjetërsimin e armës nëpërmjet procedurave të ankandit publik.
 
3. Procedurat dhe rregullat për disponimet për armët në rastet e deklarimit të vdekjes, deklarimit të mbylljes ligjore të aktivitetit, për qëllime studimore, të humbjes së armës, vjedhjes së saj apo dokumentit/autorizimit që i njeh të drejta mbi të përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 45
Armët e koleksionit
 
1. Armët e koleksionit, në varësi të dispozitave ligjore në fuqi për trashëgiminë kulturore, mund të jenë objekte të trashëgimisë kulturore materiale të luajtshme.
 
2. Armët e zjarrit me vjaska të kategorive “A”, “B” dhe “C”, të cilat nuk janë objekt i ligjit për trashëgiminë kulturore, lejohen të mbahen të paaftësuara plotësisht ose pjesërisht. Kur arma nuk është e paaftësuar, për këto armë jepet autorizim nga organi përgjegjës i Policisë së Shtetit, ndërsa kur arma është e paaftësuar, bëhet vetëm regjistrimi i tyre.
 
3. Armët e koleksionit ruhen në muze ose në mjediset e caktuara nga personat fizikë e juridikë që janë zotërues të tyre, me të drejtën e municioneve mësimore të çaktivizuara.
 
4. Zotëruesit e armëve në muzetë publikë e privatë paraqesin, në organin përgjegjës të Policisë së Shtetit, 30 (tridhjetë) ditë pas hyrjes në fuqi të këtij ligji, në mënyrë periodike, listën e armëve të koleksionit që janë në zotërim ose në ruajtje të tyre, apo që synojnë t’i përfshijnë në koleksion në periudhën në vazhdim.
 
5. Për koleksionin e armëve, përfshirë edhe rastin e objekteve të trashëgimisë kulturore, që plotësojnë kriteret për t’u konsideruar si armë, në kuptim të këtij ligji, organi përgjegjës i Policisë së Shtetit lëshon autorizimin përkatës në favor të institucionit ose personit që kryen ruajtjen e tij.
 
6. Për armët e koleksionit, që përbëjnë objekte të trashëgimisë kulturore, administrimi i tyre respekton, gjithashtu, dispozitat ligjore në fuqi për trashëgiminë kulturore të luajtshme.
 
7. Rregullat e hollësishme dhe procedurat e deklarimit, ruajtjes, regjistrimit dhe paaftësimit për armët e koleksionit përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
 
Neni 46
Mbledhja e të dhënave personale
 
1. Organet përgjegjëse për zbatimin e këtij ligji mund të mbledhin të dhëna personale nga institucionet dhe subjektet e tjera publike e private, në rastet kur administrimi i së dhënës përkatëse është i nevojshëm për qëllimet e lëshimit të licencave dhe autorizimeve të parashikuara në këtë ligj.
 
2. Të njëjtat të dhëna mund të mblidhen edhe pa pëlqimin e subjektit të së dhënës, në rast shqyrtimi të rrethanave, me qëllim revokimin e licencës/autorizimit, apo për shkak se të dhënat fillestare të deklaruara nuk janë të rregullta.
 
3. Gjatë veprimtarisë së mbledhjes dhe përpunimit të të dhënave zbatohen dispozitat në fuqi për mbrojtjen e të dhënave personale.
 
4. Organet përgjegjëse për zbatimin e këtij ligji, që vihen në dijeni me të dhënat personale, gjatë ushtrimit të funksioneve të tyre, detyrohen të ruajnë konfidencialitetin dhe besueshmërinë edhe pas përfundimit të funksionit. Këto të dhëna nuk përhapen, përveç rasteve të parashikuara në këtë ligj.
 
Neni 47
Evidentimi i të dhënave për armët
 
1. Drejtoria e Përgjithshme e Policisë së Shtetit zbaton dispozitat në fuqi për bazat e të dhënave shtetërore lidhur me të dhënat për armët, licencat, autorizimet, blerësit, zotëruesit dhe ish-zotëruesit e armëve.
 
2. Personat fizikë dhe juridikë, të licencuar sipas dispozitave të këtij ligji, mbajnë evidenca të sakta e të hollësishme, në formë të shkruar dhe elektronike, për të gjitha veprimtaritë e lejuara dhe të kryera me armët.  
 
Neni 48
Tarifat financiare
 
1. Aplikimi për lëshimin e licencave dhe autorizimeve, sipas dispozitave të veçanta të këtij ligji, kryhet kundrejt pagesës së tarifave për shërbimin administrativ dhe tarifës vjetore të mbajtjes së armës.
 
2. Në rast lëshimi të licencës apo autorizimit, subjekti përkatës paguan tarifën e licencimit/autorizimit në afatin e caktuar nga organi përgjegjës për lëshimin e titullit. Mospagimi i tarifës sjell revokimin e titullit, sipas dispozitave të këtij ligji.
 
3. Masa, kriteret dhe procedura për tarifat financiare përcaktohen me udhëzim të përbashkët të ministrit dhe të ministrit të Financave.
 
KREU V
MASAT SHTRËNGUESE
 
Neni 49
 Llojet e masave shtrënguese
 
1. Në kuptim të këtij ligji, për shkeljet e konstatuara, jepen këto masa shtrënguese:
 
a) pezullim i licencës dhe i autorizimit;
b) revokim i licencës dhe i autorizimit.
 
2. Masat shtrënguese për veprimtaritë e lejuara me armë jepen nga komisionet përkatëse të Policisë së Shtetit, sipas kompetencave dhe juridiksionit.
 
Neni 50
Pezullimi i licencës
 
1. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit, si rregull, urdhëron ripërmbushjen e kushteve apo ndreqjen e shkeljeve të detyrimeve, brenda 30 (tridhjetë) ditëve, pa pezullim të titullit ose pezullimin e titullit për një afat të arsyeshëm, deri në zbatimin e urdhrit për ripërmbushjen e kushteve apo ndreqjen e shkeljeve të detyrimeve, përpara marrjes së vendimit për revokimin e licencës. Ky parashikim nuk zbatohet në rastet e parashikuara në shkronjat “b” dhe “c”, të nenit 51, të këtij ligji, për të cilat revokimi i licencës bëhet automatikisht.
 
2. Pa cenuar zbatimin e procedurave paraprake të përcaktuara në pikën 1, të këtij neni, pezullimi vendoset ndaj titullarit të saj në këto raste:
 
a) kur titullari humbet kriteret e licencimit, të parashikuara në këtë ligj dhe në aktet nënligjore të dala në zbatim të tij;
b) kur konstatohet se titullari, në dokumentacionin e dorëzuar, ka paraqitur të dhëna të pasakta ose të rreme;
c) me kërkesë të titullarit për të hequr dorë nga licenca;
ç) kur titullari nuk përmbush, sipas ligjit, detyrimin për pagimin e gjobës së vënë si masë administrative.
 
3. Urdhri i pezullimit revokohet nga organi përgjegjës kur vlerësohet se titullari i ka plotësuar të gjitha urdhërimet, sipas rastit.
 
Neni 51
Revokimi i licencës
 
Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit revokon licencën në këto raste:
 
a) kur rrethanat janë të tilla që s’do të kishte kuptim ose mundësi për ripërmbushjen e kushteve apo ndreqjen e shkeljes së detyrimeve nga titullari, brenda çdo afati të arsyeshëm pezullimi;
b) në rast moszbatimi të urdhërimeve brenda afateve të arsyeshme të pezullimit;
c) në rastin e shkeljeve të rënda me faj nga titullari dhe/ose kur shkelja ka shkaktuar dëmtim të interesit publik, që garantohet nga titulli përkatës apo legjislacioni në fuqi.
 
Neni 52
Pezullimi i autorizimit 
 
1. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit ka të drejtë të pezullojë autorizimin për mbajtjen e armës kur:
 
a) shkelen rregullat për mbajtjen, sigurimin dhe përdorimin e armës;
b) arma mund të përdoret si mjet për kryerjen e një vepre penale;
c) titullari pushon së përmbushuri kriteret për pajisjen me autorizim;
ç) për rrethana të tjera që cenojnë të drejtën e titullarit për ta pasur në vazhdim këtë status; 
d) kryhen veprime verifikuese për mbajtësin dhe armën  e tij.
 
2. Pezullimi autorizimit për mbajtje arme bëhet me vendim, brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e konstatimit të shkeljes, me përjashtim të rasteve kur afati është i lidhur me daljen e një akti të një institucioni tjetër.
 
Neni 53
Revokimi i autorizimit për mbajtje arme
 
1. Në kuptim të këtij ligji, revokimi i autorizimit për mbajtje arme bëhet në këto raste:
 
a) kur nuk zbatohen urdhërimet brenda afateve të arsyeshme të pezullimit;
b) në rastin e ndryshimeve të kritereve të përgjithshme për pajisjen me autorizim sipas ligjit në fuqi;
c) për rrethana që cenojnë të drejtën e titullarit për ta pasur në vazhdim këtë status.
 
2. Revokimi mund të bëhet edhe pa aplikuar më parë urdhërimet apo pezullimin, kur shkelja është në kushtet e flagrancës dhe ka sjellë pasoja të rënda.
 
Neni 54
Ankimi administrativ
 
1. Ndaj akteve të pezullimit dhe revokimit të licencës mund të bëhet ankim brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e marrjes njoftim pranë drejtorit të Përgjithshëm Policisë së Shtetit.
 
2. Ndaj akteve të pezullimit dhe revokimit të autorizimit lejohet ankim brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga marrja njoftim pranë drejtuesit të organit përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit.
 
3. Shqyrtimi i ankimeve bëhet sipas rregullave të përgjithshme të përcaktuara në Kodin e Procedurave Administrative.
 
Neni 55
Ankimi në gjykatë
 
Ndaj vendimeve të autoriteteve të përcaktuara në nenin 54, mund të bëhet ankim në gjykatën administrative, sipas dispozitave të ligjit nr.49/2012, “Për organizimin dhe funksionimin e gjykatave administrative dhe gjykimin e mosmarrëveshjeve administrative”.
 
KREU VI
SANKSIONE ADMINISTRATIVE
 
Neni 56
Kundërvajtjet administrative
 
1. Personat fizikë dhe juridikë që veprojnë në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji dhe të akteve nënligjore në zbatim të tij, kur veprimet e tyre përkatëse nuk përbëjnë vepër penale, janë përgjegjës për kundërvajtje administrative.
 
2. Dënohen me gjobë prej 30 000 (tridhjetë mijë) deri në 100 000 (njëqind mijë) lekë personi juridik dhe me gjobë 15 000 (pesëmbëdhjetë mijë) deri 80 000 (tetëdhjetë mijë) lekë personi fizik, kur:
 
a) e mban, e përdor armën në kundërshtim me qëllimin e caktuar në autorizimet e dhëna nga Policia e Shtetit dhe agjencitë e zbatimit të ligjit;
b) nuk paraqitet në afatin e caktuar për procedurën e regjistrimit të armës së blerë, armës së koleksionit, pranë organit përgjegjës të Policisë së Shtetit;
c) shkel rregullat e caktuara për ruajtjen fizike të armës në banesë, vendin e punës dhe gjatë transportit;
ç) shkel rregullat në  evidentimin, dorëzimin, ruajtjen  e armëve në cilësinë e provës materiale;
d) shkel rregullat e caktuara në rast zhdukjeje, humbjeje, vjedhjeje të armës ose të dokumentit që njeh të drejta mbi të;
dh) nuk paraqitet për të bërë njoftimin, në rast ndryshimi të vendbanimit, dhe nuk bën dorëzimin e armës së zjarrit në organin vendor të Policisë së Shtetit;
e) nuk paraqitet për dorëzimin e armës, në rastet e humbjes së të drejtës për  mbajtje të saj; 
ë) pas vdekjes së mbajtësit, anëtarët e familjes nuk zbatojnë rregullat për disponimet për armët; 
f) nuk kryen apo kryen me mangësi mbajtjen e regjistrave/evidencës së armëve dhe të veprimeve të kryera me to;
g) nuk vë në dispozicion të organit përgjegjës kërkues të dhënat përkatëse të nevojshme për lëshimin apo revokimin e licencës/autorizimit për personin subjekt i të dhënave.
 
3. Për shkeljet e përmendura në shkronjat “a”, “dh”, “ë” të kësaj pike, personi dënohet, gjithashtu, me masën plotësuese të konfiskimit të armës.
 
4. Me gjobë nga 100 000 (njëqind mijë) deri në 200 000 (dyqind mijë) lekë dënohet personi juridik ose fizik, i cili:
 
a) shkel rregullat e parashikuara për shitjen dhe shkëmbimin e armëve të zjarrit;
b) nuk fillon ushtrimin e veprimtarisë së licencuar në afatin e caktuar nga dispozitat ligjore në fuqi;
c) pa lejen e organit përgjegjës kthen sërish në gjendje pune armën e paaftësuar më parë ose shkel dispozitat e tjera ligjore në fuqi për trajtimin e armëve të paaftësuara;
ç) transporton armë në kundërshtim me dispozitat ligjore në fuqi, nuk merr masat e përcaktuara në ligj për siguri gjatë transportit.
 
Për shkeljet e përmendura në pikën 4, të këtij neni, organi përgjegjës shtetëror, në raport me shkallën e fajësisë, krahas dënimit kryesor jep dhe masa plotësuese, atë të ndalimit të ushtrimit të veprimtarisë përkatëse, në afat nga një deri në tre vjet, dhe të konfiskimit të armëve.
 
5. Me gjobë nga 50 000 (pesëdhjetë mijë) deri në 100 000 (njëqind mijë) lekë dënohet personi fizik ose juridik, i cili:
 
a) shkel kushtet dhe kërkesat e zbatueshme për veprimet juridike në lidhje me armët;
b) nuk njofton, raporton apo aplikon pranë organit përgjegjës, sipas detyrimeve që rrjedhin nga rregullat në fuqi;
c) pengon ose nuk merr masat e nevojshme për të lejuar inspektimin, nga organi përgjegjës, të veprimtarisë që ushtrohet nga subjekti me licencë/autorizim;
ç) shkel kushtet dhe kërkesat për ushtrimin e veprimtarisë së licencuar/autorizuar;
d) kryen shkelje të rregullave të caktuara për ushtrimin e veprimtarisë së aftësimit teorik dhe praktik të personave fizikë, kërkues të autorizimit për mbajtje arme; 
dh) shkel rregullat e caktuara në tregtimin e brendshëm të armëve ose në procedurat e eksportit dhe importit të armëve që janë objekt i rregullimeve të këtij ligji;
e) shkel rregullat e caktuara për mbajtjen, sigurimin, përdorimin e armëve në poligonet e licencuara, poligonet e qitjes sportive, në gjueti.
 
Për shkeljet e përmendura në këtë pikë, në përputhje me rrezikshmërinë e pasojat e ardhura  nga shkelja, personi mund të dënohet, sipas rastit, edhe me masat plotësuese, atë  të ndalimit të ushtrimit të veprimtarisë përkatëse, në afat nga gjashtë muaj deri në dy vjet, dhe të konfiskimit të armëve.
  
6. Organi përgjegjës i Policisë së Shtetit konstaton dhe shqyrton shkeljet administrative në përputhje me kriteret dhe procedurat përkatëse, sipas ligjit nr.10279, datë 20.5.2010, “Për kundërvajtjet administrative”.
 
KREU VII
DISPOZITA KALIMTARE DHE TË FUNDIT
 
Neni 57
Dispozitë kalimtare
 
1. Tetëmbëdhjetë muaj pas hyrjes në fuqi të këtij ligji, lejet dhe aktet e tjera administrative që japin të drejta mbi armët, të lëshuara sipas kritereve, formës dhe procedurave që nuk vijnë në përputhje me ligjin e ri për armët dhe të akteve nënligjore të dala në zbatim të tij, humbasin fuqinë juridike me vendim të organit përgjegjës shtetëror. Përpara mbarimit të këtij afati, subjektet e interesuara për përtëritjen e akteve administrative të mëparshme aplikojnë për lëshimin e akteve të reja, sipas dispozitave të këtij ligji. Akti i ri që lëshohet i shtrin efektet kohore deri në mbarimin e afatit të aktit të mëparshëm dhe lëshohet pa zbatuar detyrimet financiare të përmendura në këtë ligj.
 
2. Brenda një viti nga hyrja në fuqi e këtij ligji, zotëruesit e armëve dhe muzetë publikë e privatë, që administrojnë armë të fituara përpara hyrjes në fuqi të këtij ligji, paraqesin në organin përgjegjës të Policisë së Shtetit listën e armëve të koleksionit që janë në zotërim a në ruajtje të tyre ose që synojnë t’i përfshijnë në koleksion në periudhën në vazhdim.
 
3. Brenda një viti nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të gjitha subjektet që ushtrojnë veprimtari të tregtimit të armëve të ftohta deklarojnë, regjistrojnë dhe aplikojnë për pajisjen me aktin administrativ përkatës pranë organit përgjegjës vendor të Policisë së Shtetit.   
 
Neni 58
Nxjerrja e akteve nënligjore
 
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave që, brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 9, pika 7, 10, pika 3, 14, shkronja “d”, 19, pika 3, 30, pika 2, 44, pika 3, 45, pika 7, 15, pika 3, 16, pika 3, 17, pika 4, e 28, pika 4, të këtij ligji.
 
2. Ngarkohet ministri përgjegjës për rendin dhe sigurinë publike që, brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 11, pika 2, 18, pika 4, 20, pika 2, 22, shkronja “dh”, 34, pika 2, e 36, pika 2, të këtij ligji.
 
3. Ngarkohen ministri përgjegjës për rendin dhe sigurinë publike dhe ministri i Shëndetësisë që, brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të nxjerrin udhëzimin në zbatim të nenit 35, pika 5, të këtij ligji.
 
4. Ngarkohen ministri përgjegjës për rendin dhe sigurinë publike, ministri i Mbrojtjes dhe Prokurori i Përgjithshëm që, brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të nxjerrin udhëzimin në zbatim të nenit 43, pika 2, të këtij ligji.
 
5. Ngarkohen ministri përgjegjës për rendin dhe sigurinë publike dhe ministri i Financave që, brenda 6 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, të nxjerrin udhëzimin në zbatim të nenit 43, pika 2, të këtij ligji.
 
Neni  59
Shfuqizime
 
Ligji nr.99/2013, “Për armët”, shfuqizohet.
 
Neni 60
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR  META
 
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.9636, DATË 6.11.2006, “PËR MBROJTJEN E SHËNDETIT NGA PRODUKTET E DUHANIT”, TË NDRYSHUAR”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit, “Për disa shtesa dhe ndryshime në ligjin nr.9636, datë 6.11.2006, “Për mbrojtjen e shëndetit nga produktet e duhanit”, të ndryshuar”, për shqyrtim dhe miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI RAMA
 
#
 
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
DISA  SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.9636, DATË 6.11.2006, “PËR  MBROJTJEN E SHËNDETIT NGA PRODUKTET E DUHANIT”, TË NDRYSHUAR
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë  
 
V E N D O S I:
 
Në ligjin nr.9636, datë 6.11.2006, “për mbrojtjen e shëndetit nga produktet e duhanit”, të ndryshuar, bëhen këto shtesa e ndryshime:
 
Neni 1
 
Pas nenit 14 shtohet neni 14/1, me këtë përmbajtje:
 
“Neni 14/1
 
1. Radiotelevizioni publik duhet të transmetojë programe edukative çdo muaj, me një kohëzgjatje minimale prej 90 minutash, duke shpjeguar rreziqet e produkteve të duhanit dhe ndikime të tjera të dëmshme. 
Këto programe do të transmetohen nga ora 8:00 – 22:00, duke mundësuar transmetimin e disa programeve të tilla, prej 30 minutash, në periudhën 17:00 – 22:00.
Mënyra e transmetimit të programeve edukative, sipas përcaktimeve të bëra në këtë projektligj, mbështetet në ligjin nr.97/2013, “Për mediat audiovizive në Republikën e Shqipërisë”.
 
2. Në faqet e internetit të institucioneve publike publikohen mesazhe paralajmëruese për ndikimet e duhanpirjes në shëndet dhe rreziqet nga produktet e duhanit.”.
 
Neni 2
 
Neni 15 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Neni 15
 
1. Ndalohet pirja e duhanit në: 
 
a) mjediset e punës; 
b) institucionet shëndetësore, me përjashtim të institucioneve të shëndetit mendor (vetëm për pacientët); 
c) institucionet arsimore, përfshirë dhe çerdhet; 
ç)  mjetet e transportit publik, përfshirë taksitë; 
d)  mjediset tregtare, bare, restorante, diskoteka dhe klubet e natës; 
dh)  mjediset kulturore e sportive; 
e) mjediset e përbashkëta, në banesat me bashkëpronësi të detyrueshme;  
ë)  mjediset e tjera publike të mbyllura. 
 
2. Në mjediset/institucionet e mësipërme nxirret një rregullore e brendshme, ku theksohet ndalimi i pirjes së duhanit në këto mjedise dhe përcaktohet qartë personi, i cili do të jetë përgjegjës për rastet e shkeljes.”.
 
Neni 3
 
Në fjalinë e parë, të nenit 16, pas fjalës “… e ndaluar …„ shtohen fjalët “… listën e trupave inspektuese …”.
Neni 4
 
Neni 19 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Neni 19
 
1. Institucionet përgjegjëse për kontrollin e zbatimit të këtij ligji janë: 
 
a) Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit, organet e administratës doganore dhe organet tatimore, për shkeljen e neneve 4, 5 dhe 6. Në rastet kur këto institucione zhvillojnë kontrolle të përbashkëta, ato duhet të bashkërendojnë punën për këtë qëllim;  
b) Organet tatimore, për shkeljen e nenit 9; 
c) Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit, për shkeljen e shkronjës “a”, të nenit 10; 
ç) Inspektorati që mbulon fushën e arsimit, për shkeljen e  shkronjave “b” dhe “c” , të nenit 10; 
d)  Organet tatimore, për shkeljen e shkronjave “ç”, “d” e “dh”, të nenit 10; 
dh)  Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit dhe organet tatimore, për shkeljen e neneve 11, 12, 13 dhe 14; 
e)  Inspektorati që mbulon fushën e punës, fushën e shëndetit dhe inspektorati i sigurisë ndaj zjarrit, për shkeljen e shkronjës “a”, të nenit 15; 
ë) Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit, për shkeljen e shkronjës “b”, të nenit 15; 
f)   Inspektorati që mbulon fushën e arsimit dhe ai që mbulon fushën e shëndetit, për shkeljen e shkronjës “c”, të nenit 15; 
g)  Policia e shtetit dhe policia bashkiake/komunare, për shkeljen e shkronjës “d”, të nenit 15; 
gj) Inspektorati që mbulon fushën e punës, inspektorati që mbulon fushën e shëndetit dhe Autoriteti Kombëtar i Ushqimit, për  shkeljen e shkronjës “e”, të nenit 15; 
h) Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit dhe inspektori i policisë së zonës, për shkeljen e shkronjës “f”, të nenit 15; 
i)  Policia bashkiake/komunare dhe inspektori i policisë së zonës, për  shkeljen e shkronjës “g”, të nenit 15; 
j) Inspektorati që mbulon fushën e shëndetit, për shkeljen e shkronjës “h”, të nenit 15.
 
2. Trupat inspektuese, të përcaktuara në pikën 1, të këtij neni, e ushtrojnë kompetencën që u jep ky ligj bashkë me detyrat funksionale të fushave të veprimtarisë së tyre inspektuese. Trupat inspektuese, sipas përcaktimit të këtij neni, bëjnë verifikimin e respektimit të kërkesave ligjore, që burojnë nga ky ligj, në përputhje me këtë ligj dhe ligjin nr.10433, datë 16.6.2011, “Për inspektimin në Republikën e Shqipërisë”. 
 
3. Inspektorati Qendror bashkërendon veprimtarinë inspektuese të trupave, të përcaktuara në pikën 1, të këtij neni. Ngarkohet inspektorati që mbulon fushën e shëndetit për monitorimin e zbatimit të këtij ligji.”.
 
Neni 6
 
Neni 20 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Neni 20
 
1. Shkeljet e dispozitave të këtij ligji, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen, si më poshtë: 
 
a) Shkelja e neneve 4 e 5, pika 1, shkronjat “ç”, “d” e “dh” dhe pika 3, si dhe nenit 6 dënohet me konfiskim, asgjësim të mallit dhe 5 000 000 (pesë milionë) lekë gjobë, sipas rastit, për importuesin e produktit apo prodhuesin vendas; 
b) Shkelja e nenit 9 dënohet me konfiskim të produkteve të duhanit dhe 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë për subjektin shitës me shumicë apo pakicë të produkteve të duhanit; 
c) Shkelja e nenit 10 dënohet me konfiskim të produkteve të duhanit dhe 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë, sipas rastit, për subjektin shitës me pakicë ose pronarin e veprimtarisë së parashikuar; 
ç) Shkelja e nenit 11 dënohet me konfiskim të produkteve të duhanit dhe 20 000 (njëzet mijë) lekë gjobë për shitësin me pakicë; 
d) Shkelja e nenit 12 dënohet me konfiskim të produkteve të duhanit dhe 100 000 (njëqind mijë) lekë gjobë, sipas rastit, për subjektin prodhues, importues apo tregtues, që ka kryer shkeljen; 
dh) Shkelja e nenit 13, paragrafi i parë dhe i dytë, dënohet me 3 000 000 (tre milionë) lekë gjobë, për pronarin e veprimtarisë së reklamës, medias së shkruar, transmetimit televiziv, radiofonik apo të shërbimit të shoqërisë së informacionit; 
e) Shkelja e nenit 14 dënohet me 3 000 000 (tre milionë) lekë gjobë për subjektin prodhues, importues apo tregtues të produkteve të duhanit, që ka kryer shkeljen;  
ë)  Shkelja e nenit 15 dënohet me gjobë, si më poshtë vijon: 
 
i. 300 000 (treqind mijë) lekë, pronari; 
ii. 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë, administratori apo personi i caktuar përgjegjës;
iii. 5 000 lekë (pesë mijë) lekë, duhanpirësi;
 
f)   Shkelja e nenit 16 dënohet me gjobë, si më poshtë vijon:
 
i. 300 000 (treqind mijë) lekë, pronari; 
ii. 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë, administratori apo personi i caktuar përgjegjës.
 
2. Masa e konfiskimit dhe e asgjësimit janë dënime kryesore, ndërsa masa e gjobës është dënim kryesor kur parashikohet si dënim më vete, dhe dënim plotësues, kur jepet njëkohësisht me masën e konfiskimit ose asgjësimit. 
 
3. Ankimi ndaj vendimeve të trupave inspektuese, të përcaktuara në këtë ligj, bëhet në përputhje me ligjin për inspektimin, ndërsa ankimi ndaj organeve tatimore, doganore, Policisë së Shtetit, Policisë Bashkiake ose të Komunës, bëhet sipas legjislacionit në fuqi. 
 
4. Të ardhurat nga gjobat e vendosura, sipas këtij neni, derdhen 100 për qind në buxhetin e shtetit.”. 
 
Neni 7
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”. 
 
K R Y E T A R I 
 
ILIR META
 
***
 
V E N D  I M 
 
PËR 
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.9718, DATË 19.4.2007, “PËR URDHRIN E INFERMIERIT NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”, TË NDRYSHUAR 
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për disa shtesa dhe ndryshime në ligjin nr.9718, datë 19.4.2007, “Për Urdhrin e Infermierit në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar”, për shqyrtim  e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI RAMA
 
***
P R O J E K T L I GJ
PËR
 
DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.9718, DATË 19.4.2007, “PËR URDHRIN E INFERMIERIT NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”, TË NDRYSHUAR   
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
Në ligjin nr.9718, datë 19.4.2007, “Për Urdhrin e Infermierit në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar, bëhen këto shtesa dhe ndryshime:
 
Neni 1
 
Pas shkronjës “dh”, të pikës 2, të nenit 6, shtohet shkronja “e”, me këtë përmbajtje:
 
“e) Garanton që anëtarët e Urdhrit përmbushin detyrimet e programit të ricertifikimit të vendosur nga institucioni përkatës.”.
 
Neni 2
 
Neni 7 ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Neni 7
 
1. Urdhri i Infermierit, gjatë kryerjes së detyrave mban lidhje të vazhdueshme me Ministrinë e Shëndetësisë dhe institucionet e saj të varësisë si dhe me ministritë, institucionet qendrore dhe organizma të tjerë, të krijuar sipas legjislacionit në fuqi, publikë ose jopublikë.
 
2. Urdhri i Infermierit paraqet një raport vjetor pranë Ministrisë së Shëndetësisë për anëtarësimet e infermierëve, mamive, fizioterapeftëve, teknikëve të laboratorit, teknikëve të imazherisë dhe logopedistëve, për gjykimet disiplinore dhe ecurinë e tyre në të gjitha shkallët e gjykimit profesional.
 
3. Inspektorati Shtetëror Shëndetësor bashkëpunon me Urdhrin e Infermierit gjatë ushtrimit të funksionit të tij.
 
4. Ministria e Shëndetësisë bashkëpunon me Urdhrin e Infermierit për hartimin e projektligjeve dhe të dokumenteve të rëndësishme në fushën e shëndetësisë.”.
 
Neni 3
 
Në nenin 9 bëhen këto shtesa: 
 
1. Pas shkronjës “c” shtohet shkronja “ç”, me këtë përmbajtje:
 
“ç) Presidentët e Urdhrit.”.
 
2. Në fund të nenit 9 shtohet paragrafi, me këtë përmbajtje:
 
“Zgjedhjet në organet e sipërpërmendura bëhen sipas referimeve të bëra në legjislacionin për barazinë gjinore në shoqëri, duke siguruar përfaqësim në masën mbi 30 për qind për çdo gjini.”.
 
Neni 4
 
Pas nenit 9 shtohet neni 9/1, me këtë përmbajtje:
 
“Neni 9/1
Presidentët e Urdhrit
 
1. Presidentët e Urdhrit zgjidhen me votim të fshehtë nga Këshilli Kombëtar dhe këshillat rajonalë të Urdhrit ndërmjet jo më pak se 2 kandidaturash alternative.
 
2. Këshilli Kombëtar zgjedh Presidentin e Urdhrit të Infermierit, me mandat  5-vjeçar, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
3. Këshillat rajonalë zgjedhin presidentët e këshillave rajonalë. Mandati i tyre është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
4. Kandidaturat për presidentë të Urdhrit të Infermierit duhet të përmbushin këto kritere:
 
a) Në momentin e zgjedhjes të jenë të moshës jo më shumë se 63 vjeç;
b) Të kenë jo më pak se 15 vjet përvojë në profesion;
c) Të kenë përvojë dhe të dhëna të besueshme për aftësi komunikimi, organizuese e drejtuese;
ç) Të mos kenë marrë masa ndëshkimore disiplinore në 5 vitet e fundit;
d) Të mos jenë të dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale.
 
5. Funksioni i presidentëve të Urdhrit të Infermierit është i papajtueshëm me funksione të tjera administrative, shtetërore apo politike.”.
 
Neni 5
 
Në pikën 1, të nenit 10, emërtimi “Asambleja e Përgjithshme” zëvendësohet me “Asambleja Kombëtare”. 
 
Neni 6
 
 Fjalia e parë, e pikës 1, të nenit 11, ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
    “1. Këshillat rajonalë krijohen sipas ndarjes administrative – territoriale dhe raportit të numrit të anëtarëve të Urdhrit të Infermierit.”.
Neni 7
 Pika 1, e nenit 12, ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“1. Këshilli Kombëtar i Urdhrit të Infermierit përbëhet nga jo më shumë se 25 anëtarë, si më poshtë vijon:
a) Presidenti i Urdhrit të Infermierit;
b) Zëvendëspresidenti; 
c) Presidentët e këshillave rajonalë;
ç)  Një përfaqësues i Ministrisë së Shëndetësisë;
d) Një përfaqësues i shkollave të larta të infermierisë;
dh) Një përfaqësues i Fondit të Sigurimeve të Detyrueshme të Kujdesit Shëndetësor;
e) Dy përfaqësues të Shoqatës së Pacientëve;
 ë)  Një përfaqësues i Sindikatës së Infermierëve;
f) Pesë anëtarë të zgjedhur nga Asambleja Kombëtare sipas ndarjeve administrative – territoriale me numër popullsie më të madhe.”. 
 
Neni 8
 
Në pikën 2, të nenit 16, bëhen ndryshimi dhe shtesa e mëposhtme: 
 
1. Shkronja “c” ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“c) Gjobë nga 1 500 lekë deri në 150 000 lekë.”.
 
2. Në fund të shkronjës “dh” shtohet paragrafi, me këtë përmbajtje:
 
“Gjoba e vjelur sipas shkronjës “c”, të pikës 2, të nenit 16, derdhet në buxhetin e shtetit.”.
 
Neni 9
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR META
  
***
 
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR RATIFIKIMIN E DOKUMENTEVE NDRYSHUESE TË MARRËVESHJES SË HUASË, NDËRMJET REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË DHE BANKËS EVROPIANE PËR RINDËRTIM DHE ZHVILLIM, PËR PROJEKTIN E ZHVILLIMIT TË RRUGËVE BASHKIAKE TË TIRANËS”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Punëve të Jashtme, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për ratifikimin e dokumenteve ndryshuese të marrëveshjes së huasë, ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Bankës Evropiane për Rindërtim dhe Zhvillim, për projektin e zhvillimit të rrugëve bashkiake të Tiranës”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas teksteve dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi. 
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI  RAMA
 
#
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
RATIFIKIMIN E DOKUMENTEVE NDRYSHUESE TË MARRËVESHJES SË HUASË, NDËRMJET REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË DHE BANKËS EVROPIANE PËR RINDËRTIM DHE ZHVILLIM, PËR PROJEKTIN E ZHVILLIMIT TË RRUGËVE BASHKIAKE TË TIRANËS
 
Në mbështetje të neneve 78, 83, pika 1, dhe 121, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë 
 
V E N D O S I:
 
Neni 1
 
Ratifikimin e dokumenteve ndryshuese të marrëveshjes së huasë, ndërmjet Republikës së Shqipërisë dhe Bankës Evropiane për Rindërtim dhe Zhvillim, për projektin e zhvillimit të rrugëve bashkiake të Tiranës, sipas teksteve bashkëlidhur këtij ligji dhe pjesë përbërëse të tij.
 
Neni 2
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR  META
 
***
 
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9126, DATË 29.7.2003, “PËR PËRDORIMIN CIVIL TË LËNDËVE PLASËSE DHE LËNDËVE PIROTEKNIKE DHE FISHEKZJARRE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”, TË NDRYSHUAR”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Punëve të Brendshme, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për disa ndryshime dhe shtesa në ligjin nr.9126, datë 29.7.2003, “Për përdorimin civil të lëndëve plasëse dhe lëndëve piroteknike dhe fishekzjarre në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI  RAMA 
 
#
 
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9126, DATË 29.7.2003, “PËR PËRDORIMIN CIVIL TË LËNDËVE PLASËSE DHE LËNDËVE PIROTEKNIKE DHE FISHEKZJARRE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”, TË NDRYSHUAR
 
Në mbështetje të neneve 78 e 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
Në ligjin nr.9126, datë 29.7.2003, “Për përdorimin civil të lëndëve plasëse dhe lëndëve piroteknike dhe fishekzjarre në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime dhe shtesa: 
 
Neni 1
 
1. Kudo në ligj, emërtimet “… Ministria e Rendit Publik …” ose “… Ministria e Brendshme …” zëvendësohen me “… ministria përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike …”.
 
2. Kudo në ligj, emërtimi “… Ministria e Industrisë dhe e
Energjetikës….” zëvendësohet me “ … ministria përgjegjëse për energjinë dhe industrinë …”.
 
Neni 2
 
Pas pikës 11, të nenit 3, shtohet pika 12, me këtë përmbajtje:
 
“12. “Vërtetim besueshmërie” është akti administrativ i organit përgjegjës të ministrisë përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike ku dokumentohet procesi i verifikimit të të dhënave të individit në raport me ato të regjistrave fizikë dhe elektronikë të të gjitha institucioneve shtetërore.”.
 
Neni 3
 
Në nenin 7 bëhen këto ndryshime:
 
a) Në pikën 1, pas fjalëve “… Ministria e Mbrojtjes …” shtohen “… pasi personi juridik apo fizik të jetë pajisur me vërtetim besueshmërie të lëshuar nga ministria përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike …”.
 
b) Në pikën 3, pas fjalëve “… Ministria e Energjisë dhe Industrisë …” shtohen “… pasi personi juridik apo fizik të jetë pajisur me vërtetim besueshmërie të lëshuar nga ministria përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike …”.
 
Neni 4
 
Pika 3, e nenit 7/1, ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
 “3. Ministria përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike kontrollon, verifikon, ndjek zbatimin e rregullave të magazinimit e përdorimit të lëndëve piroteknike e fishekzjarreve, si dhe përcakton me rregullore të veçantë mënyrën, kushtet dhe kriteret e magazinimit e përdorimit të tyre.”.
 
Neni 5
 
Pas pikës 4, të nenit 8, shtohet pika 5, me këtë përmbajtje:
 
“5. Ministria e Mbrojtjes dërgon pranë ministrisë përgjegjëse për rendin dhe sigurinë publike të dhënat e subjekteve të regjistruara në regjistrin shtetëror për lëndët plasëse.”.
 
Neni 6
 
Pika 1, e nenit 9, ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“1. Këshilli i Ministrave përcakton procedurat për dhënien e licencës ose autorizimit për prodhimin, importimin, eksportimin, magazinimin, transferimin, përdorimin, asgjësimin e lëndëve plasëse, si dhe për dhënien e vërtetimit të besueshmërisë.”.
 
Neni 7
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I 
 
ILIR  META
***
V E N D I M
 
PËR
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9831, DATË 12.11.2007, “PËR DËMSHPËRBLIMIN E ISH-TË DËNUARVE POLITIKË TË REGJIMIT KOMUNIST”, TË NDRYSHUAR”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e ministrit të Mirëqenies Sociale dhe Rinisë, ministrit të Financave dhe të ministrit së Drejtësisë,  Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për disa ndryshime dhe shtesa në ligjin nr.9831, datë 12.11.2007, “Për dëmshpërblimin e ish-të dënuarve politikë të regjimit komunist”, të ndryshuar”, për shqyrtim e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI  RAMA
 
#
 
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.9831, DATË 12.11.2007, “PËR DËMSHPËRBLIMIN E ISH-TË DËNUARVE POLITIKË TË REGJIMIT KOMUNIST”, TË NDRYSHUAR
 
Në mbështetje të neneve 17, 44, 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
Në ligjin nr.9831, datë 12.11.2007, “Për dëmshpërblimin e ish-të dënuarve politikë të regjimit komunist”, të ndryshuar, bëhen ndryshimet dhe shtesat e mëposhtme:
 
Neni 1
 
Në nenin 12 bëhen ndryshimi dhe shtesa e mëposhtme:
 
1. Paragrafi i parë, ndryshohet si vijon:
 
“Në bazë të buxhetit vjetor, të vënë në dispozicion, fondi i dëmshpërblimit të ish-të dënuarve politikë nga regjimi komunist, do të ndahet, në mënyrë proporcionale, në një raport prej 70 % për të gjithë subjektet përfituese parësore, të përcaktuara në paragrafin e dytë të këtij neni, dhe 30 % për trashëgimtarët e ish-të dënuarve, që nuk bëjnë pjesë në kategorinë parësore, me kusht që masa e dëmshpërblimit të mos jetë më e vogël se 100 000 (njëqind mijë) lekë dhe jo më e madhe se 1 000 000 (një milion) lekë. 
 
Me shlyerjen përfundimtare të dëmshpërblimit të subjekteve parësore, të përcaktuara sipas këtij neni, i gjithë buxheti vjetor kalon për dëmshpërblimin e trashëgimtarëve të ish-të dënuarve politikë.”
 
2. Pas paragrafit të parë, shtohet paragrafi, me këtë përmbajtje:
 
“Shpërndarja e dëmshpërblimit për subjektet përfituese të kategorisë parësore, për të njëjtin këst, do të kryhet sipas kësaj radhe:
  
a) ish-të dënuarat politike femra, që jetojnë në momentin e dhënies së pagesës;
b) ish-të dënuarit politikë që jetojnë në momentin e dhënies së pagesës dhe që kanë moshën mbi 75 vjeç në momentin e miratimit të këtij ligji;
c) ish-të dënuarit politikë, të cilët vuajnë nga sëmundje të rënda, sipas përcaktimit të aktit nënligjor të posaçëm;
 ç)  ish-të dënuarit politikë që jetojnë në momentin e dhënies së pagesës, të cilët, pavarësisht nga mosha, kanë pasardhës të radhës së parë në moshë të mitur, në momentin e hyrjes në fuqi të këtij ligji;
d) ish-të dënuarit politikë që nuk jetojnë dhe që kanë trashëgimtarë të radhës së parë, të cilët janë në moshë të mitur, në momentin e hyrjes në fuqi të këtij ligji;
 dh)  ish-të dënuarit politikë që jetojnë, në momentin e dhënies së pagesës, dhe që kanë moshë nën 75 vjeç në momentin e miratimit të këtij ligji;
 
Me kryerjen e pagesës, për të gjitha subjektet parësore brenda këstit më të ulët, fillon pagesa e këstit pasardhës e kështu me radhë.”.
 
Neni 2
 
Paragrafi i parë, i nenit 13, shfuqizohet.
 
Neni 3
 
Neni 14 ndryshohet, si më poshtë vijon: 
 
“Neni 14
 
Struktura përgjegjëse për pagesën e dëmshpërblimeve të ish-të përndjekurve politikë në Ministrinë e Financave shpall, në mënyrë periodike, në faqen zyrtare, listat e dosjeve të gatshme për pagesë, për të cilat ka fonde të mjaftueshme, të alokuara për këtë qëllim në buxhetin e shtetit. Të gjithë ish-të përndjekurit, pjesë e listës, janë të detyruar që brenda një periudhe tremujore nga data e publikimit, të dorëzojnë në strukturën përgjegjëse të Ministrisë së Financave të gjitha dokumentet e nevojshme, që bëjnë të mundur ligjërisht pagesën e tyre. 
 
Nëse një ose disa ish-të dënuar apo trashëgimtarë të ish-të përndjekurve nuk arrijnë, ose refuzojnë të plotësojnë dokumentet e kërkuara, pagesa do të vazhdojë me personat trashëgimtarë, të cilët, në përputhje me ligjin, kanë dorëzuar dokumentet e duhura dhe janë të gatshëm për pagesë. Personave që nuk arrijnë të paguhen, për shkak të mosplotësimit të dokumenteve, u transferohet e drejta e pjesës së tyre të dëmshpërblimit për këstin tjetër të pagesës, por jo më vonë se tre vjet pas publikimit të emrit për herë të parë në faqen zyrtare, periudhë pas së cilës humbet e drejta e dëmshpërblimit.”.
 
Neni 4
 
Neni 15 ndryshohet, si më poshtë vijon: 
 
“Neni 15
 
Forma e pagesës përcaktohet me udhëzim të ministrit të Financave.”.
 
Neni 5
 
Neni 16 shfuqizohet.
 
Neni 6
 
Fjalia e dytë, e nenit 32, ndryshohet, si më poshtë vijon:
 
“Këshilli i Ministrave, brenda vitit 2014, miraton skemën e shpërndarjes së fondeve.”.
 
Neni 7
 
Neni 33 shfuqizohet.
 
Neni 8
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
 
K R Y E T A R I
 
ILIR META
 
***
 
V E N D I M
 
PËR 
 
PROPOZIMIN E PROJEKTLIGJIT “PËR URDHRIN E MJEKËVE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË”
 
Në mbështetje të neneve 81, pika 1, dhe 100, të Kushtetutës, me propozimin e  ministrit të Shëndetësisë, Këshilli i Ministrave
 
V E N D O S I:
 
Propozimin e projektligjit “Për Urdhrin e Mjekëve në Republikën e Shqipërisë”, për shqyrtim  e miratim në Kuvendin e Republikës së Shqipërisë, sipas tekstit dhe relacionit që i bashkëlidhen këtij vendimi.
 
Ky vendim hyn në fuqi menjëherë.
 
K R Y E M I N I S T R I
 
EDI  RAMA
#
P R O J E K T L I GJ
 
PËR
 
URDHRIN E MJEKËVE NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË
 
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83, pika 1, të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave, Kuvendi i Republikës së Shqipërisë
 
V E N D O S I:
 
KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME
 
Neni 1 
Qëllimi i ligjit
 
Ligji ka si qëllim përcaktimin e rregullave të organizimit dhe të veprimtarisë së Urdhrit të Mjekëve dhe marrëdhëniet juridike të profesionistëve mjekësorë.
 
Neni 2
Fusha e zbatimit
 
Ky ligj e shtrin veprimtarinë e tij në të gjithë territorin e vendit dhe zbatohet për të gjithë mjekët që ushtrojnë profesionin në Republikën e Shqipërisë në sistemin publik apo privat.
 
Neni 3
Statusi
 
Urdhri i Mjekëve është ent publik jobuxhetor profesional i pavarur, i cili përfaqëson dhe mbron interesat e përbashkëta të anëtarëve të Urdhrit dhe rregullon veprimtaritë dhe marrëdhëniet midis tyre, në funksion të publikut.
 
KREU II
MISIONI DHE BUXHETI
 
Neni 4
Misioni
 
1. Misioni i Urdhrit të Mjekëve është ruajtja e standardeve të larta në formimin dhe ushtrimin e profesioneve në fushën e mjekësisë dhe mbrojtja e pacientëve nga kequshtrimi i profesionit të mjekut. 
 
2. Për të përmbushur misionin e tij, Urdhri i Mjekëve ushtron këto kompetenca:
 
a) Vendos standarde etike dhe deontologjike, të detyrueshme për çdo mjek dhe monitoron zbatimin e tyre në praktikën profesionale;
b) Rivlerëson periodikisht kompetencën dhe performancën profesionale të anëtarit të Urdhrit përballë standardeve të vendosura;
c) Jep dhe heq licencën individuale të ushtrimit të profesionit;
ç) Bashkëpunon me Qendrën Kombëtare të Edukimit në Vazhdim, institucione të tjera shkencore dhe arsimore për të siguruar standarde të larta në Edukimin e Vazhdueshëm Mjekësor, kualifikimet dhe specializimet pasuniversitare të Urdhrit;
d) Nxit arritjen e standardeve të larta në edukimin dhe formimin profesional dhe etik të anëtarëve të Urdhrit; 
dh) Krijon Regjistrin Themeltar të Urdhrit dhe mban në kontroll sistemin e administrimit dhe përditësimit të tij;
e) Mbron të drejtat e anëtarëve të Urdhrit, integritetin moral dhe profesional të tyre e të profesionit mjekësor.
 
Neni 5
Kriteret e anëtarësisë
 
1. Asnjë individ nuk mund të ushtrojë profesionin e mjekut, në sistemin e kujdesit shëndetësor publik apo privat në Republikën e Shqipërisë, pa qenë anëtar i  Urdhrit të Mjekëve dhe pa qenë i pajisur me licencën për ushtrimin individual të profesionit të lëshuar nga ky organizëm.
 
2. Janë anëtarë të Urdhrit të Mjekëve të gjithë mjekët që ushtrojnë profesionin e mjekut/mjekut specialist në Republikën e Shqipërisë dhe që përmbushin kriteret e mëposhtme: 
 
a) Të jenë shtetas shqiptarë; 
b) Të kenë diplomën e mjekut, mjekët specialistë edhe diplomën e specialitetit të lëshuar nga institucioni i arsimit të lartë brenda apo jashtë shtetit, të njohura nga ministria përgjegjëse për arsimin; 
c) Në momentin e kërkesës për anëtarësim, të mos jenë të dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale me dashje;
ç) Të njohin dhe të zotohen me shkrim se do të zbatojnë kërkesat e legjislacionit në fuqi, statutit, Betimin e Mjekut dhe Kodin e Etikës dhe Deontologjisë Mjekësore. 
 
3. Mjekut, shtetas i huaj, që të ushtrojë profesionin si rezident në Shqipëri, apo i atashuar në një institucion shëndetësor ku vjen periodikisht për ushtrimin e profesionit, i duhet të ketë edhe këto dokumente:
 
e) Lejen e qëndrimit dhe të punës  në Republikën e Shqipërisë; 
f) Certifikatën e mirësjelljes (Good Standing Certificate) nga Urdhri/Dhoma apo Shoqata e Mjekëve të vendit të vet, ku vërtetohet se është i regjistruar, e ushtron profesionin dhe se nuk ka marrë masa ndëshkimore; 
g) Njësimin (konvalidimi) e diplomës dhe certifikatave të specializimeve të kryera prej tij/saj; 
ç) Një rekomandim nga një specialist vendas i të njëjtës fushë, anëtar i Urdhrit të Mjekëve; 
h) Dëshmi të njohjes së gjuhës shqipe, të vërtetuar nga një autoritet i licencuar nga shteti. Për mjekun jorezident detyrimisht është kusht të punojë me përkthyes. 
 
Neni 6
Ndërpreja e anëtarësimit
 
1. Anëtari i Urdhrit të Mjekut i ndërpritet anëtarësia në këto raste:
 
a) Kur vdes; 
b) Kur i hiqet licenca individuale e ushtrimit të profesionit me vendim disiplinor të formës së prerë nga organet e Urdhrit apo të Gjykatës; 
c) Kur është duke vuajtur dënimin penal me heqje lirie; 
ç) Kur nuk shlyhen kuotizacionet në përputhje me afatet e vendosura nga Këshilli Kombëtar dhe i kalon ato mbi 1 (një) vit pa arsye të justifikueshme. 
 
2. Vendimi për ndërprerje të anëtarësisë i komunikohet zyrtarisht personit dhe institucionit ku ka shërbyer i ndëshkuari. 
 
Neni 7
Detyrimet e anëtarëve të Urdhrit
 
Anëtari i Urdhrit të Mjekëve ka këto detyrime:
 
a) Të ushtrojë profesionin dhe të ketë sjellje profesionale në përshtatje me kërkesat dhe standardet e legjislacionit shqiptar në fushën e shëndetësisë, Kodin e Etikës dhe Deontologjisë Mjekësore dhe statutin; 
b) Të punojë për rritjen e standardeve profesionale dhe të cilësisë së kujdesit shëndetësor në institucionin ku punon dhe të marrë pjesë rregullisht në programet e Edukimit në Vazhdim Mjekësor; 
c) Të paguajë rregullisht kuotizacionet e anëtarësisë, tarifat e regjistrimit, të dhënies së të drejtës së ushtrimit të profesionit dhe shërbime të tjera administrative, në përputhje me këtë ligj dhe aktet nënligjore në zbatim të tij.
 
Neni 8
Bashkëpunimi
 
1. Urdhri i Mjekëve, gjatë veprimtarisë së tij, bashkëpunon me ministrinë përgjegjëse për shëndetësinë dhe institucionet e saj vartëse, si dhe me ministritë, institucionet qendrore, institucionet e arsimit të lartë dhe organizma të tjerë, publikë ose jopublikë, të krijuara sipas legjislacionit në fuqi.
 
2. Urdhri i Mjekëve paraqet një raport vjetor pranë ministrisë përgjegjëse për fushën e shëndetësisë lidhur me anëtarësimet, gjykimet disiplinore dhe ecurinë e tyre në të gjitha shkallët e gjykimit profesional.
 
3. Inspektorati Shtetëror Shëndetësor bashkëpunon me Urdhrin e Mjekëve gjatë ushtrimit të funksionit të tij.
 
4. Ministria e Shëndetësisë bashkëpunon me Urdhrin e Mjekëve për hartimin e projektligjeve dhe të dokumenteve të rëndësishme në fushën e shëndetësisë.
 
Neni 9
Buxheti
 
1. Urdhri i Mjekëve ka buxhetin e tij, të cilin e miraton dhe e administron Këshilli Kombëtar, në përputhje me rregullat financiare në fuqi dhe me rregulloren e brendshme për veprimtarinë financiare të Urdhrit të miratuar nga ky Këshill.   
 
2. Burimet financiare të Urdhrit janë:
 
a) Kuotizacionet e anëtarëve, masa e të cilave përcaktohet me vendim të Këshillit Kombëtar dhe janë të detyrueshme për çdo anëtar;
b) Tarifat e vendosura për aktet dhe dokumentet e lëshuara nga Urdhri;
c) Donacione të ndryshme dhe të ardhura të tjera të ligjshme.
 
3. Të ardhurat e siguruara sipas përcaktimit të bërë në pikën 2, të këtij neni, Urdhri i përdor për të përmbushur synimet dhe objektivat e tij në përputhje me këtë ligj.
 
KREU III
ORGANIZIMI DHE DREJTIMI
 
Neni 10
Organet kryesore
 
1. Organet kryesore të Urdhrit janë:
 
a) Asambletë;
b) Këshillat;
c) Presidentët;
ç) Komisionet e Gjykimit Disiplinor Profesional.
 
2. Zgjedhjet në organet e sipërpërmendura bëhen në përputhje me ligjin nr.9970, datë 24.7.2008, “Për barazinë gjinore në shoqëri”, duke siguruar përfaqësim në masën 30 për qind për çdo gjini. 
Neni 11
Asambletë
 
8. Asambleja Kombëtare është organi më i lartë drejtues i Urdhrit dhe përbëhet nga të gjithë anëtarët e këshillave rajonalë. Asambleja Kombëtare zgjedh Këshillin Kombëtar.
 
9. Ajo mblidhet çdo 5 vjet. Mbledhja e Asamblesë thirret nga:
 
a) Presidenti i Këshillit Kombëtar; 
b) Kur kërkohet nga 1/3 e anëtarëve të Asamblesë Kombëtare.
 
10. Zgjedhjet për Këshillin Kombëtar bëhen çdo 5 vjet.
 
11. Asambleja Rajonale përbëhet nga 1/5 e përfaqësuesve të anëtarëve të Urdhrit të Mjekëve të Rajonit dhe është ajo që zgjedh Këshillin Rajonal.
  
12. Zgjedhjet për Këshillin Rajonal bëhen çdo 5 vjet. Presidenti dhe zëvendëspresidenti i Këshillit Rajonal zgjidhen për një mandat 5-vjeçar me të drejtën e një rizgjedhjeje.
 
13. Zgjedhjet për Këshillin Kombëtar dhe ato për këshillat rajonalë bëhen në të njëjtën kohë.
 
14. Procedura e zgjedhjes së anëtarëve në Asamblenë Rajonale përcaktohet në statutin e Urdhrit.
 
Neni 12
Këshilli Kombëtar
 
5. Këshilli Kombëtar përbëhet nga 26 anëtarë, ndër të cilët 20 janë anëtarë të zgjedhur nga Asambleja Kombëtare dhe 6 të tjerët janë, përkatësisht, presidenti i Urdhrit të Mjekëve, zëvendësi i tij, një përfaqësues nga ministria përgjegjëse për shëndetësinë, një përfaqësues nga Fondi i Sigurimit të Detyrueshëm të Kujdesit Shëndetësor, dy përfaqësues të institucioneve të arsimit të lartë, të caktuar nga presidenti i Urdhrit në bazë të kritereve të përcaktuara në statut.
 
6. Këshilli Kombëtar ka këto përgjegjësi:
 
a) Miraton strukturën organizative të këshillave rajonalë dhe të Këshillit Kombëtar;
b) Cakton kuotizacionin dhe tarifat;
c) Zgjedh presidentin e Urdhrit të Mjekëve dhe zëvendësin e tij;  
ç) Administron pasuritë e luajtshme dhe të paluajtshme të Urdhrit në nivel kombëtar, duke përcaktuar fondet në administrimin e këshillave rajonalë;
d) Mbikëqyr të gjithë veprimtarinë  e organeve që varen prej tij;
dh) Miraton statutin, rregulloret e Urdhrit si dhe Kodin Etik dhe Deontologjik të Mjekut;
e) Ngre grupe pune ad hoc për ushtrimin e kontrolleve për ushtrimin e profesionit të mjekut.
 
Neni 13
Këshillat rajonalë
 
1. Këshillat rajonalë përbëhen nga 5 deri në 9 anëtarë, në varësi të ndarjes administrative-territoriale dhe raportit të numrit të anëtarëve të Urdhrit të Mjekëve.
 
2. Këshillat rajonalë kanë këto funksione:
 
a) Këshilli Rajonal zgjedh presidentin dhe zëvendëspresidentin e tij; 
b) Administrojnë buxhetin dhe të gjitha pasuritë e Urdhrit në nivel rajoni;
c) Caktojnë komisionin disiplinor në nivel rajonal;
ç) Ngrenë grupe pune ad hoc për ushtrimin e kontrolleve për ushtrimin e profesionit të mjekut në nivel rajoni.
 
Neni 14
Presidentët e Urdhrit
 
1. Presidentët e Urdhrit zgjidhen me votim të fshehtë nga Këshilli Kombëtar dhe ai Rajonal midis jo më pak se 2 kandidaturave alternative.
 
2. Këshilli Kombëtar zgjedh presidentin e Urdhrit të Mjekëve me jo më pak se dy të tretat e votave. Mandati i tij është 5 (pesë) vjet, me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
3. Këshillat rajonalë zgjedhin presidentët e këshillave rajonalë. Mandati i tyre është 5 (pesë) vjet me të drejtë rizgjedhjeje jo më shumë se dy mandate radhazi.
 
4. Kandidaturat për presidentë të Urdhrit të Mjekëve duhet të përmbushin këto kritere:
 
a) Të jenë të moshës jo më shumë se 63 vjeç në momentin e zgjedhjes;
b) Të kenë jo më pak se 15 vjet eksperiencë në profesion;
c) Të kenë përvojë dhe të dhëna të besueshme për aftësi komunikimi, organizimi e drejtimi;
ç) Të mos jenë marrë ndaj tyre masa ndëshkimore disiplinore në 5 vitet e fundit;
d) Të kenë prestigj dhe reputacion etiko-moral dhe profesional;
dh) Të kenë kryer botime shkencore;    
e) Të mos jenë të dënuar me vendim të formës së prerë për kryerjen e një krimi apo për kryerjen e një kundërvajtjeje penale me dashje.
 
5. Funksioni i presidentëve të Urdhrit të Mjekëve është i papajtueshëm me funksione të tjera administrative shtetërore apo politike.
 
6. Presidentët e urdhrave e përfundojnë mandatin e tyre përpara kohe në këto raste:
 
a) Me vendim të Këshillit Kombëtar ose atij Rajonal me votat e jo më pak se dy të tretave të anëtarëve; 
b) Kur japin dorëheqjen; 
c) Kur dënohen me vendim të formës së prerë të gjykatës për kryerjen e një vepre penale;
ç) Kur humbasin zotësinë e plotë për të vepruar;
d) Kur bëhen të paaftë, për arsye shëndetësore, për të kryer detyrat e tyre, vërtetuar nga komisioni kompetent mjekësor.
 
7.  Procedura e përzgjedhjes, detyrat dhe kompetencat e presidentëve të Urdhrit të Mjekëve përcaktohen në statutin e Urdhrit.
 
Neni 15
Komisionet disiplinore
 
1. Pranë këshillave rajonalë dhe Këshillit Kombëtar funksionojnë komisonet disiplinore si organizma të gjykimit profesional. Komisioni disiplinor rajonal përbëhet nga 9 anëtarë të zgjedhur nga Këshilli Rajonal. Komisioni Disiplinor Kombëtar përbëhet nga 15 anëtarë të zgjedhur nga Këshilli Kombëtar. 
 
2. Mënyra e ngritjes dhe funksionimit të komisioneve disiplinore përcaktohet në statutin dhe në rregulloren e gjykimit profesional të Urdhrit.
 
3. Komisioni shqyrton ankesat e bëra nga çdo person që ka dyshimin se janë kryer shkelje të Kodit Etik dhe Deontologjik dhe gabime profesionale nga anëtarët e Urdhrit të Mjekëve.
 
4. Komisionet disiplinore, pranë këshillave rajonalë, ushtrojnë kompetenca disiplinore të shkallës së parë. Vendimet e tyre janë të apelueshme në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar, i cili ushtron kompetenca disiplinore të shkallës së dytë.
 
Neni 16
Masat disiplinore
 
1. Komisioni disiplinor heton dhe gjykon në bazë të fakteve e provave të administruara dhe seancës dëgjimore. Kur vërtetohet se anëtari ka kryer shkelje të etikës, të Kodit Etik dhe Deontologjik ose ka bërë gabime teknike, ai jep këto masa:
 
a) Vërejtje me shkrim;
b) Vërejtje me paralajmërim;
c) Gjobë nga 15 000 (pesëmbëdhjetë mijë) lekë deri 250 000 (dyqind e pesëdhjetë mijë) lekë;
ç) Propozim për shkarkim nga funksione drejtuese në institucione shëndetësore publike dhe private.
d) Pezullim nga e drejta e zgjedhjes në organet drejtuese të Urdhrit të Mjekëve deri në 3 (tre) vjet.
dh) Përjashtim nga Urdhri i Mjekëve për një periudhë deri në 3 (tre) vjet.
 
2. Përveç masave të parashikuara në pikën 1, të këtij neni, si masë plotësuese, Komisioni ka të drejtë t’u caktojë të ndëshkuarve kryerjen e një rikualifikimi ose të studimeve plotësuese, të barabarta me 20 kredite. 
 
Masat e mësipërme disiplinore mund të shlyhen në qoftë se ndaj anëtarit nuk është marrë ndonjë masë tjetër disiplinore: 
 
i. brenda 1 (një) viti nga data e dhënies së tyre, për shkronjat “a” dhe “b”, të këtij neni;
ii. brenda 3 (tre) vjetësh nga data e dhënies së tyre, për shkronjat “ç”, “d” e “dh”, të tij.
 
3. Gjoba e vendosur sipas shkronjës “c”, të pikës 1, derdhet në buxhetin e shtetit. 
 
Neni 17 
Ankimi
 
1. Ankesat kundër vendimeve për marrjen e masave disiplinore nga komisioni disiplinor i Këshillit Rajonal paraqiten në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar të Urdhrit të Mjekëve brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e komunikimit me shkrim të vendimit. Paraqitja e ankimit në komisionin disiplinor të Këshillit Kombëtar të Urdhrit, për masën disiplinore të parashikuar në shkronjën “dh”, të pikës1, të nenit 16, të këtij ligji, nuk e pezullon zbatimin e kësaj mase.
 
2. Komisioni disiplinor, brenda 30 (tridhjetë) ditëve nga data e marrjes së ankesës, detyrohet të japë vendimin për ankesën e paraqitur. Vendimi i komisionit disiplinor të Këshillit Kombëtar ankimohet në gjykatën kompetente për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve administrative.
 
KREU IV
DISPOZITA KALIMTARE DHE TË FUNDIT
 
Neni 18
Përmirësimi i dokumenteve të Urdhrit
 
Këshilli Kombëtar i Urdhrit harton dhe përmirëson Kodin e Etikës dhe Deontologjisë Mjekësore, statutin dhe rregulloret e tij pas hyrjes në fuqi të këtij ligji.
 
Neni 19
Transferimi
 
1. Organet drejtuese të Urdhrit të Mjekut riorganizohen  pas hyrjes në fuqi të ligjit, sipas dispozitave të këtij ligji.
 
2. I gjithë dokumentacioni  dhe arkiva e lejeve të ushtrimit të profesionit të mjekut të dhëna deri në momentin e hyrjes në fuqi të këtij ligji i transferohen Urdhrit të Mjekëve që do të funksionojë sipas dispozitave të këtij ligji.
 
Neni 20
Shfuqizimi
 
Ligji nr.8615, datë 1.6.2000, “Për Urdhrin e Mjekëve në Republikën e Shqipërisë”, i ndryshuar, si dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.
 
Neni  21
Hyrja në fuqi
 
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në “Fletoren zyrtare”.
     
K R Y E T A R I
ILIR  META
 

© Qeveria Shqiptare Keshilli i Ministrave 2022. Të gjitha të drejtat e rezervuara.